مرحوم ملاصالح مازندرانی(ره) در دوران تحصیلات دچار فقر و تنگدستی شدیدی بود، اما با وجود فقر شدید، علاقه وافری به تحصیل علوم دینی داشت.
در یکی از مدرسههای علمیه شهر اصفهان ساکن شده بود و شب‌ها برای مطالعه به بیت‌الخلا می‌رفت و از روشنایی چراغ آن‌جا برای مطالعه استفاده می‌کرد.
نوشته‌اند زمانی آن‌قدر تنگدست بود که از فرط کهنگی لباس، خجالت می‌کشید وارد مجلس درس علامه مجلسی(ره)شود، لذا بیرون پشت در می‌نشست و مسایل درس را بر روی برگ چنار می‌نوشت، اما با همه این سختی‌ها در راه تحصیل استقامت کرد تا جایی که یکی از شاگردان برجسته علامه شد و مرتبت خاصی نزد ایشان یافت و از بزرگ‌ترین علمای عصر خود گردید.
منبع: مردان علم در میدان عمل/1/83
