پاسخ مطلب مزبور این است که موارد زیادی از سالم ماندن اجساد برخی از مردگان در کتابها نقل شده است.[1]اما فلسفه و علت تازه ماندن برخی از اجساد شاید اسرار و نکته های فراوان وجود داشته باشد که بر ما روشن نباشد اما آنچه می توان گفت از جمله این است چون ممکن است روح برخی افراد به دلیل عظمت و معنویت خاصی که دارند از طریق ارتباط خاصی که نحوه آن بر همگان پوشیده است ارتباط خود را با بدنش حفظ کند و او را از پوسیدگی مصون و محفوظ بماند.[2] و همچنین حفظ بدن یک موهبت الهی است که نصیب برخی  می شود لذا یکی از علماء گفته است: «وقتی شاه اسماعیل بغداد را تصرف کرد برای زیارت قبر امام حسین ـ علیه السلام ـ وارد کربلا شد  چون از بعضی مردم شنیده بود که حر بن یزید ریاحی را طعن می زدند دستور داد قبر او را شکافتند، دیده شد که حر به همان حالت که کشته شده خوابیده است و دستمالی بر سر او بسته است چون آن دستمال را باز کردند خون جاری شد هر کاری کردند به غیر آن دستمال که امام حسین ـ علیه السلام ـ بر سر حر بسته بود خون بند نیامد بالاخره همان دستمال را دوباره بستند. از این جا دانستند که این قضیه موهبت الهی است که نصیب حر شده است و جزء کرامات حر محسوب می شود.»[3] و هم چنین جریان صدوق نیز میتواند جزء کرامات صدوق محسوب شود، زیرا صدوق در زمان غیبت صغری زندگی می کرده است و با دعای امام زمان (عج) به دنیا آمده است  و جزء علمای بزرگ شیعه است، بعید نیست خداوند او را به دلیل توجه امام زمان (عج)، بدنش را از پوسیدگی مصون داشته باشد.[4]و نیز ممکن است برخی بدن ها بر اثر تقوا و طهارت شان از پوسیدگی مصون بماند لذا یکی از علماء در این باره می گوید: «… بدنهائی که در میان قبر است ممکن است نپوسد و درجه تقوی و طهارت روح تاثیری در این  لباس داخل قبر افتاده نموده و او را تازه نگاهدارد.»[5] علاوه بر نکات ذکر شده قدرت خداوند در راس همه این گونه مسایل است یعنی خداوند چون قدرت دارد پس می تواند که اجساد برخی از بندگان خود را به دلایل خاصی و مصلحت های خاصی که خود می داند از پوسیدگی حفظ نماید.
و همچنین ممکن است برخی افراد به دلیل شدت ولایت و محبت شان به اهل بیت ـ علیهم السلام ـ به چنین مقامی رسیده باشند که بدن شان از پوسیدگی مصون باشد مثل جریان حر.
از همه این موارد گذشته هیچ محذوری ندارد که برخی افراد به دلیل علاقه شان به بدن که سالها با آن عبادت خدا را نموده است از خداوند بخواهد بدن او را همانند روح او از فنا و نابودی و پوسیدگی حفظ کند و این دعای او مورد قبول قرار گرفته  باشد. از مجموع آنچه بیان شد می توان نتیجه گرفت که مسئله مصون ماندن بدن از پوسیدگی علل و عوامل متعددی داشته باشد که به برخی از آنها اشاره شد.
علاوه بر نکات گفته شده که از جمله آن تقوا و طهارت آن شخص است چون بدن هر کسی سالم نمی ماند این سلامت جسد دلیل و شاهدی بر مسئله معاد و قیامت انسان ها باشد که با بدنهایشان وارد عالم محشر می شوند و به اصطلاح دلیلی بر معاد جسمانی و روحانی باشد.
نکته ای که در پایان باید اشاره شود این است که آنچه بیان شد مربوط به سالم ماندن بدن افراد از طریق عادی است اما ممکن است که از طریق غیر عادی نظیر مومیایی کردن بدنهای مرده که در سالیان پیشین معمول بوده است یا از طریق پیشرفت علم پزشکی جدید کارهایی روی برخی بدنها انجام شود که قرن ها سالم بماند. این ربطی به مسئله ما ندارد و مورد تردید هم نیست و ممکن است تاکنون مواردی یافته شده باشد و یا در آینده صورت گیرد.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. تنقیح المقال، ج 1، ص 260 و 261، چاپ سنگی، بی تا.
2. شیخ عباس قمی، فواید رضویه، چاپ مطبعه علمیه، قم، بیتا.
3. تنکابنی، قصص العلماء، نشر مکتبه الاسلامیه، تهران، بی تا.

پی نوشت ها:
[1] . تهرانی، محمد حسین، معاد شناسی، نشر حکمت، 1403 ق، ج3،  ص 195، مجلس 17.
[2] . همو، ص 198.
[3] . تهرانی، محمد حسین، معادشناسی، نشر پیشین، ج 3، ص 199.
[4] . همو، ص 194.
[5] . همان.