بر ماست که با تکیه بر ارزشهای همه جانبه قیام عاشورا ، راه ظهور این ارزشها را در سایر عرصه‌ها هموار کنیم و بار دیگر اسلام را قدرتمند و سربلند گردانیم. برخی از شیوه‌های بهره برداری از قیام عاشورا برای احیای ارزشهای اسلامی عبارتند از:
1) الگو سازی
هر جامعه‌ای همواره درپی یافتن الگوهایی است که بتواند با پیروی از آنها راه سعادت و کمال را بپیماید و در این جستجو می‌کوشد، بهترین‌ها را برگزیند. نهضت عاشورا از جمله با شکوه‌ترین و مناسب‌ترین این حقیقت یافته‌هاست ، چرا که در قیام عاشورا الگوهایی شکل گرفته که در هیچ جای عالم نمی‌توان برای آنها همانندی یافت. اسطوره‌های شجاعت و مردانگی، تندیس‌های‌کامل عشق و محبت ، اسوه‌های شگفت‌انگیز صبر و استقامت و مصداق‌های مسئولیت و رسالت ، شمّه‌ای از این اقیانوس بیکرانند.
نهضت عاشورا جوانی همچون علی اکبر (علیه السلام) دارد که از یکسو در اوج قله‌های شجاعت و شهامت قرار دارد و از سویی دیگر اخلاق ، رفتار و سیمای پیامبری را به ارث برده است ، چهره‌اش چون ماه می‌درخشد و اراده‌اش همچون ستیغ کوه‌ها ، استوار و پرابهت است.
اگر جوانان، با شخصیت علی اکبر (علیه السلام) به خوبی آشنا شده و او را تنها در لابه‌لای مراثیه‌ها ، جوانی افسرده مشاهده نکنند توان خویش را برای همانندسازی بکار خواهند گرفت و برای ارضای خود ، بدنبال قهرمانهای پوشالی و سراسر فساد غرب نخواهد رفت.
قیام عاشورا بانویی همچون زینب‌کبرا (سلام الله علیها) دارد که براستی عظمت یک زن را در کربلا به نمایش گذارد و تمام نگرشهای اسلام درباره مقام زن به‌یکباره در وجود زینب (سلام الله علیها) پدیدار گردید.
شخصی همانند حر در قیام عاشورا است که از اعماق ظلمت و سیاهی، یکباره به دریایی از نور وارد می‌شود و اعلام می‌دارد که بدترین افراد هم که باشید آغوش اسلام برای پذیرش توبه کنندگان باز است.
عاشورا ، همانند ابوالفضل العباس (علیه السلام) را دارد که نمونه کامل شجاعت و وفاداری است.
2) یافتن قالبهای نو برای عرضه ارزشها
نهضت عاشورا هنگامی می‌تواند در احیای ارزشها مؤثر باشد که با روش‌های نو عرضه شود. اکنون که ارتباطات بر تمامی زندگی بشر گسترده شده و در پناه آن پیچیده‌ترین برنامه‌های فرهنگی به سراسر دنیا فرستاده می‌شود ، فقط به وعظ ، خطابه و منبر نمی‌توان بسنده کرد بلکه استفاده از اهرمهای پیشرفته نیز ضرورت دارد.
3) هدایت عزاداری ها و بهره برداری از آنها
شیعه در دامان عزاداری و سوگواری توانسته معارف خود را گسترش داده و خود را به جهان بشناساند. این اهرم باید همچنان قدرتمند و پرتپش برجا مانده و فقط به مراسم سنتی و کلیشه‌ای تبدیل نشود تا اهدافی که در پس این مراسم قرار دارد به فراموشی سپرده شود.
در سایه این مراسم می‌توان حرکتهای عظیمی را آفرید. گاه در میان این عزاداریها حرکتهایی مشاهده می‌شود که از اوج ارادت و عشق عزاداران حکایت دارد. اگر این حالتها در مسیر صحیح هدایت شده و از سیل اشکها به خوبی استفاده گردد بسیاری از مشکلات جهان اسلام از میان خواهد رفت و قدرت مسلمانان چندین برابر خواهد شد. امام راحل(رحمه الله علیه) درباره عزاداری امام حسین (علیه السلام) می‌فرماید:
مجلس عزا، نه برای این است که گریه بکنند برای سیدالشهدا و اجر ببرند. البته برای این هم است که مهم آن جنبه سیاسی است که ائمه ما در صدر اسلام نقشه‌اش را طرح کرده‌اند که تا آخر باشد و این اجتماع تحت یک بیرق، اجتماع یک ایده و هیچ چیز نمی‌تواند اینکار را به مقداری که عزای سیدالشهدا در او تأثیر دارد، تأثیر داشته باشد.
