بسم الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون
شهادت برای فرزندان اسلام و ذریه پیامبر عظیم‌الشان صل‌الله علیه وآله و اولاد فاطمه علیهاالسلام و یادگاران حسین سلام‌الله علیه در راه هدف و اسلام عزیز و قرآن کریم چیزی غیرعادی و پدیده غیر معهود نیست. ملت بزرگ اسلام از محراب مسجد کوفه تا صحرای افتخارآمیز کربلا و در طول تاریخ پرارزش سرخ تشیع قربانیانی ارزشمند به اسلام عزیز و فی‌سبیل‌الله تقدیم نموده و ایران شهادت طلب هم از این پدیده سعادتمند مستثنی نیست و انقلاب اسلامی گوش و چشمش پر از این شهیدان حسین گونه است.
ملت عزیز ما در روز رستاخیز با سرافرازی در پیشگاه مقدس خدای بزرگ و پیامبران و اولیای عظیم الشان، صف‌های طولانی از شهیدان در راه دفاع از حق عرضه می‌دارد. از علمای اعلام و ائمه جمعه و جماعت تا فداکاران و سربازان در جبهه‌های دفاع از حریم مقدس اسلام، پیامبر بزرگ اسلام که بر امم دیگر حتی به سقط مباهات می‌کنند، مطمئن هستم به فداکاری این عزیزان در جبهه و پشت جبهه و این شهیدان محراب و منبر و در صف جماعات و در داخل مسجدها و بیمارستانها مباهات می‌فرماید و چه بهتر و گواراتر که با شهادت این فرزندان اسلام و ذریه طیبه بر افتخارات آن بزرگوار در روز عرض اعمال هر چه بیشتر بیفزاییم. عزیزان و نور چشمان ما در جبهه‌های جنوب و غرب، هر روز با سرکوبی اشرار امریکایی و عقب راندن و به جهنم فرستادن جنود شیطان برای اسلام سربلندی و عظمت خلق می‌نمایند، به طوری که تاب تحمل این پیروزی‌ها را از امریکاییان خارج و داخل، منافق و منحرف سلب نموده و بر جنون و وحشیگری‌های آنان افزوده است. شما فرضاً شهید بهشتی را گناهکار بدانید، شهدای دیگر مثل شهید مدنی و شهید دستغیب را که جز تربیت محرومان و هدایت مردم گناهی نداشته‌اند با چه انگیزه‌ای شهید می‌کنید. شما به گمان خود اگر اینان را به جرم وفاداری به اسلام و طرفداری از محرومان و مظلومان مستحق قتل می‌دانید، اطفال معصومی که در گهواره جای دارند و زبان باز نکرده‌اند چه گناهی دارند، جز آنکه اطفال مسلمانی هستند که مخالف سلطه امریکا به جان و مالشان می‌باشند.
امروز روز جمعه و نماز و عبادت، دست جنایتکار امریکاییان، یک شخصیت ارزشمند که مربی بزرگ و عالمی عامل که گناهش فقط تعهد به اسلام بود، از دست ملت ایران و اهالی محترم فارس گرفت و حوزه های علمیه و اهالی ایران را به سوگ نشاند. حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین شهید حاج سید عبدالحسین دستغیب را که معلم اخلاق و مهذب نفوس و متعهد به اسلام و جمهوری اسلامی بود با جمعی از همراهانشان به شهادت رساندند و خدمت خود را به ابرقدرت و ابر جنایتکار زمان ایفا کردند، به گمان آنکه به ملت رزمنده ایران آسیب رسانند و آنان را در راه اهداف به سستی بکشند. این کوردلان نمی‌بینند که در هر شهادتی و در هر جنایتی ملت متعهد به اسلام و کشور مصمم‌تر و حاضرتر در صحنه می‌شوند.
اینان پس از بمباران شهر دزفول و آن قتل عام‌های فجیع مردم بی پناه، فریاد جنگ جنگ تا پیروزی را نشنیدند که ملت وفادار شهادت را در راه خداوند با آغوش باز پذیرا هستند یا می‌خواهند شکست‌های لشکر کفر را و آتشی را که به جان دوستان و اربابانشان از پیروزی رزمندگان ایران افتاده است، با خون این مردان خدا فرو نشانند. اینک سزاوار است اصحاب نظر و ارباب تحلیل در این شرارت‌ها و جنایت‌ها فکر کنند که انگیزه آنکه در هر پیروزی و دنبال هر شکست به حزب بعث امریکایی یک جنایت بزرگ از این منافقان و منحرفان واقع می‌شود، چیست؟ از باب اتفاق نمی‌شود باشد که در دنبال پیروزی آبادان جنایتی واقع و دنبال فتح بستان باز جنایتی و امروز به دنبال فتح عظیم در غرب و شکست مفتضحانه دشمنان اسلام این جنایت بزرگ واقع شد. آیا اینها همه من باب اتفاق است یا حساب شده و دیکته شده عمل می‌شود؟ آیا ما این بزرگان علما و معلمان ارزشمند را برای جبران شکست امریکا در منطقه و صدام امریکایی در جبهه‌ها از دست می‌دهیم؟ رحمت خداوند براین مجاهدان عظیم‌الشان که شهادتشان پیروزی اسلام را بیمه می‌کند و ننگ و نفرت بر امریکای جنایتکار و دست نشاندگان و هواداران آن.
اینجانب این ضایعه بزرگ و فاجعه اسفناک را بر حضرت مهدی (عج) و ملت شجاع ایران و اهالی معظم استان فارس تسلیت می‌دهم و به پیشگاه مقدس پیامبر اسلام این فداکاری‌های ملت اسلام و مجاهدات قشرهای مختلف ایران را تبریک عرض می‌کنم و برای خاندان این شهید پر افتخار از خداوند تعالی توفیق صبر و بردباری و سلامت طلب می‌نمایم. سلام بر مجاهدان بزرگوار اسلام و درود بر رزمندگان غرب جنوب و تهنیت بر نیروهای نظامی و مردمی پیروزی آفرین در جبهه غرب، از خداوند تعالی پیروزی نهایی لشگر اسلام را بر قدرتهای شیطانی مسئلت می‌نمایم.
والسلام علی عبادالله الصالحین
روح الله الموسوی الخمینی
20 /9 / 1360
بسم الله الرحمن الرحیم
پیشنهاد شد که در رابطه با یادواره شهید معظم حجه‌الاسلام و المسلمین مرحوم آقای حاج سید عبدالحسین دستغیب (قدس سره) کلمه‌ای بنویسم:
یاد این شهید در دل عاشقان فضیلت و ملت وفادار ایران زنده است. مسجد و محراب و منبر شیراز نغمه ملکوتی این شهید راه اسلام را از یاد نمی‌برند، درس‌های انسان‌ساز ایشان که در قلب انسان‌های متعهد غوغا برپا می‌کرد، جاویدان است.
دستغیب در دست غیب‌نشینان ملکوت سپرده شد و در آغوش رفیق اعلی آرمید، او نمرده که زندگانی جاوید در جرگه پرده‌نشینان قدس و عاشقان لقاء‌الله یافت.
از خدا بی خبرانی که همت بر قتل این رهبران فضیلت و رهروان به سوی محبوب گماشته‌اند، با فضیلت و حق‌طلبی مخالفند، اینان گمان می‌کنند که با این حرکات غیر انسانی مذبوحانه، در صف عاشقان شهادت و سوختگان در راه پیوستن به لقاء‌الله شکافی پیدا می‌شود. اینان طعم ایمان به غیب و عشق به محبوب را نچشیده و شب‌پرگانی هستند که از وصل آفتاب گریزانند و مردگانی هستند به صورت زندگان که با اعمال وحشیانه خود می‌خواهند سد راه حقیقت کنند و اسلام عزیز را به خیال فاسد خود به تباهی کشند.
خداوند قادر اسلام بزرگ را فرو فرستاده و حفظ و نگهبانی آن را تضمین فرموده است. از خداوند تعالی رحمت برای شهیدان خصوصاً این شهید معلم اخلاق و مهذب نفوس و مرشد مردم خواستار و براى بازماندگانش صبر و اجر مسألت می‌نمایم.
و السلام علی عبادالله الصالحین
هشتم ربیع‌الأول 1402
روح الله الموسوی الخمینی
منبع: صحیفه نور. جلد 15. ص 253-252. 20/9/1360
منبع: ماهنامه شاهد یاران53_54 ،فروردین واردیبهشت 1389
