حدیث (1) امام صادق علیه السلام :

مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهلِهِ زادَ اللّه‏ُ فى عُمُرِهِ؛

هر کس به شایستگى در حقّ خانواده ‏اش نیکى کند، خداوند عمر او را زیاد مى ‏کند.

کافى(ط-الاسلامیه) ج8، ص219، ح269
حدیث (2) امام صادق علیه السلام :

صِلَهُ الرَّحِمِ تَعمُرُ الدِّیارَ وَ تَزیدُ فى الأعمارِ وَ اِن کانَ اَهلُها غَیرَ اَخیارٍ؛

صله رحم، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى‏ کند، هر چند صله رحم کنندگان مردمان خوبى نباشند.

امالى(طوسى) ص 481، ح 1049

حدیث (3) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

صِلَهُ الرَّحِمِ وَ حُسنُ الخُلقِ وَ حُسنُ الجَوارِ یَعمُرانِ الدّیارَ وَ یَزِدْنَ فِى الأَعْمارِ؛

صله رحم، خوش اخلاقى و خوش همسایگى، شهرها را آباد و عمرها را زیاد مى‏ کند.

نهج الفصاحه ص 544 ، ح 1839
حدیث (4) امام على علیه السلام :

بَرَکَهُ العُمرِ فى حُسنِ العَمَلِ ؛

برکت عمر در خوب انجام دادنِ کارهاست.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم  ص 159 ، ح 3031
حدیث (5) امام صادق علیه السلام :

لَا تَدَعْ زِیَارَهَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام وَ مُرْ أَصْحَابَکَ بِذَلِکَ یَمُدُّ اللَّهُ فِی عُمُرِکَ وَ یَزِیدُ اللَّهُ فِی رِزْقِکَ وَ یُحْیِیکَ اللَّهُ سَعِیداً وَ لَا تَمُوتُ إِلَّا سَعِیداً [شَهِیداً] وَ یَکْتُبُکَ سَعِیدا

زیارت امام حسین علیه السلام را رها نکن و دوستان خود را هم به آن سفارش کن، که در این صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى‏ ات را زیاد مى ‏کند و زندگى ‏ات را همراه با سعادت مى ‏کند و جز سعادتمند نمى ‏میرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى ‏کند.

کامل الزیارات ص 152
حدیث (6) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أُلْهِمَ الصِّدْقَ فِی کَلَامِهِ وَ الْإِنْصَافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ وَالِدَیْهِ وَ وَصَلَ رَحِمَهُ أُنْسِئَ لَهُ فِی أَجَلِهِ وَ وُسِّعَ عَلَیْهِ فِی رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُقِّنَ حُجَّتَهُ وَقْتَ مُسَاءَلَتِه

‏

به هر کس، راستگویى در گفتار، انصاف در رفتار، نیکى به والدین و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخیر مى‏افتد، روزیش زیاد مى‏گردد، از عقلش بهره‏مند مى‏شود و هنگام سئوال [مأموران الهى] پاسخ لازم به او تلقین مى‏گردد.

اعلام الدین فی صفات المؤمنین ص 265
حدیث (7) امام صادق علیه السلام :

اِن اَحبَبتَ اَن یَزیدَ اللّه‏ُ فى عُمُرِکَ فَسُرَّ اَبَـوَیکَ ؛

اگر دوست دارى که خداوند عمرت را زیاد کند، پدر و مادرت را شاد کن.

وسایل الشیعه ج 18 ، ص 372 ، ح 23874 – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 81 ، ح 85
حدیث (8) امام صادق علیه السلام :

تَجَنَّـبُوا البَوائِقَ یُمَدَّ لَکُم فِى العمارِ؛

از فتنه‏ ها و بدى‏ ها کناره بگیرید، تا عمرتان طولانى شود.

عیون أخبار الرضا علیه السلام ج 2، ص 36 ، ح 90
حدیث (9) امام صادق علیه السلام :

اِغسِلُوا اَیدیَکُم قَبلَ الطَّعامِ وَ بَعدَهُ فَاِنَّهُ یَنفِى الفَقرَ وَ یَزیدُ فِى العُمُرِ؛

دست‏هایتان را قبل و بعد از غذا خوردن بشویید، که فقر را مى ‏بَرَد و بر عمر مى ‏افزاید.

محاسن ص 425 ، ح 225
حدیث (10) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن اَرادَ الـبَقاءَ و لا بَقاءَ: فَلیُباکِرِ الغَداءَ و َلیُجَوِّدِ الحِذاءَ و َلیُخَفَّفِ الرِّداءَ و َلیُقِلَّ مُجامَعَهَ النِّساءِ. قیلَ یا رَسولَ اللّه‏ِ وَ ما خِفَّهُ الرِّداءِ؟ قالَ: قِلَّهُ الدَّینَ ؛

هر کس ماندگارى مى ‏خواهد ـ و البته ماندگارى [ابدى] وجود ندارد ـ باید صبحانه را زودتر بخورد، کفش مناسب بپوشد، رداى (بالاپوش) خود را سبک کند و کمتر با زنان بیامیزد. پرسیدند: اى پیامبر خدا! سبک بودن رَدا به چیست؟ فرمودند: به کم بودنِ بدهى.

من لایحضره الفقیه ج 3، ص 555، ح 4902
حدیث (11) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

اِذا غَضِبَ اللّه‏ُ تَعالى عَلى اُمَّهٍ ثُمَّ لَم یُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسعارُها و قَصُرَت أعمارُها و لَم یَربَح تُجّارُها و لَم تَزکُ ثِمارُها و لَم تَغزُر اَنهارُها و حُبِسَ عَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَیها اَشرارُها؛

هرگاه خداوند متعال بر مردمى خشم بگیرد و بر ایشان عذاب نفرستد، اجناس آنها گران و عمرشان کوتاه مى‏ شود، بازرگانان آنها سود نمى ‏برند، میوه‏ هایشان سالم نمى ‏ماند، رودخانه‏ هاى آنها پر آب نمى ‏گردد، باران از آنها دریغ مى‏ شود و بَدان آنان بر ایشان مسلّط مى ‏گردند.

من لایحضره الفقیه ج 1، ص 524، ح 1489
حدیث (12) امام صادق علیه السلام :

ثَلاثَهٌ اِن یَعلَمُهنَّ المُؤمِنُ کانَت زیادَهً فى عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعمَهِ عَلَیهِ:… تَطویلُهُ فى رُکوعِهِ وَ سجودِهِ فى صلاتِهِ وَ تَطویلُهُ لِجلوسِهِ عَلى طَعامِهِ اِذا اَطعَمَ عَلى مائِدَتِهِ وَ اصطِناعُهُ المَعروفَ اِلى اَهلِهِ؛

سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره ‏مندى او از نعمت‏ها مى‏ شود: … طول دادن رکوع و سجده، زیاد نشستن بر سر سفره ‏اى که در آن دیگران را اطعام مى ‏کند و خوش رفتارى‏ اش با خانواده.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 4، ص 49، ح 15
حدیث (13) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَوتُ الانسانِ بِالذُّنوبِ اَکثَرُ مِن مَوتِهِ بِالاجَلِ وَ حَیاتُهُ بِالبِرِّ اَکثَرُ مِن حَیاتِهِ بِالعُمُرِ؛

مرگ انسان‏ها در نتیجه گناهان، بیشتر از مرگ آنها در نتیجه فرا رسیدنِ اَجَل است و زنده ماندن انسان‏ ها در نتیجه نیکى ‏هایشان، بیشتر از زندگى کردنشان به خاطر باقى بودنِ عمر است.

مکارم الاخلاق ص 362
حدیث (14) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

اِنَّ القَومَ لَیَکونونَ فَجَرَهً وَ لا یَکونونَ بَرَرَهً فَیَصِلونَ اَرحامَهُم فَتَنمى اَموالُهُم وَ تَطولُ اَعمارُهُم فَکَیفَ اِذا کانوا اَبرارا بَرَرَهً!؟

مردمى که گناهکارند و نه نیکوکار، با صله رحم، اموالشان زیاد و عمرشان طولانى مى‏ شود. حال اگر نیک و نیکوکار باشند، چه خواهد شد!؟

کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 155، ح 21
حدیث (15) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

یا عَلىُّ، مِن کَرامَهِ المُؤمِنِ عَلَى اللّه‏ِ اَنـَّهُ لَم یَجعَل لاَجلِهِ وَقتا حَتّى یَهُمَّ بِبائقَهٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَهٍ قَبَضَهُ اِلَیهِ ؛

اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا این است که برایش وقت مرگ، معیّن نفرموده است، تا زمانى که قصد شرّى کند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.

عیون أخبار الرضا علیه السلام ج 2، ص 36، ح 90
حدیث (16) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

بَشِّروا المَحرورینَ بِطولِ العُمرِ ؛

گرم ‏مِزاجان را به طول عمر، مژده دهید.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 59، ص 290
حدیث (17) امام باقر علیه السلام:

اَلبِرُّ وَ الصَّدَقَهُ یَنفیانِ الفَقرَ وَ یَزیدانِ فِى العُمرِ وَ یَدفَعانِ عَن صاحِبِهِما سَبعینَ میتَهَ سوءٍ ؛

کار خیر و صدقه، فقر را مى ‏بَرند، بر عمر مى ‏افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى ‏کنند.

من لا یحضر الفقیه ج 2 ، ص 66 ، ح 1729
حدیث (18) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

فِى الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنها فِى الدُّنیا وَ ثلاثٌ فِى الآخِرَهِ، فَاَمّا الَّتى فِى الدُّنیا فَیَذهَبُ بِالبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الفَناءَ وَ یَقطَعُ الرِّزقَ وَ اَمّا الَّتى فِى الآخِرَهِ فَسوءُ الحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الخُلودُ فِى النّارِ ؛

زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایى ‏اش این است که: آبرو را مى‏ بَرد، مرگ را شتاب مى ‏بخشد و روزى را مى ‏بُرد و سه پیامد آخرتى ‏اش: سختى حسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است.

خصال ص 321، ح 3
حدیث (19) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ سَرَّهُ أَنْ یُنْسَأَ لَهُ فِی عُمُرِهِ وَ یُوَسِّعَ لَهُ فِی رِزْقِهِ فَلْیَتَّقِ اللَّهَ وَ لْیَصِلْ رَحِمَهُ.

هر کس دوست دارد که عمرش طولانى و روزى ‏اش زیاد شود، تقواى الهى پیشه کند و صله رحم نماید.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 102، ح 56
حدیث (20) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

اَکثِر مِن الطَّهورِ یَزِدِ اللّه‏ُ فى عُمُرِکَ؛

وضو زیاد بگیر تا خداوند، عمرت را زیاد کند.

امالى (مفید) ص 60، ح 5
حدیث (21) امام على علیه السلام :

کَثرَهُ اصطِناعِ المَعروفِ تَزیدُ فِى العُمُرِ وَ تَنشُرُ الذِّکرَ ؛

زیاد کار نیک انجام دادن، عمر را مى ‏افزاید و نام را پر آوازه مى‏ سازد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 386 ، ح 8830
حدیث (22) امام صادق علیه السلام :

ما نَعلَمُ شَیئا یَزیدُ فِى العُمرِ اِلاّ صِلَهَ الرَّحِمِ، حَتّى اِنَّ الرَّجُلَ یَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنینَ فَیکونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَیَزیدُ اللّه‏ُ فى عُمرِهِ ثَلاثینَ سَنَهً فَیَجعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثینَ سَنَهً، وَ یَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثینَ سَنَهً فَیَکونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَیَنقُصُهُ اللّه‏ُ ثَلاثینَ سَنَهً وَ یَجعَلُ اَجَلَهُ اِلى ثَلاثِ سِنینَ؛

ما، غیر از صله رحم، چیزى نمى ‏شناسیم که بر عمر بیفزاید، تا آن‏جا که گاهى عمر کسى سه سال است، و وقتى که اهل صله رحم مى‏ شود، خداوند هم سى سال بر عمرش مى‏ افزاید و آن را سى و سه سال مى‏ کند و گاهى عمر کسى سى و سه سال است و قطع رحم مى‏ کند و خداوند هم سى سال از عمر او مى‏ کاهد و عمرش را به سه سال، کاهش مى‏ دهد.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 153 ، ح 17
حدیث (23) امام صادق علیه السلام :

مَن رَجَعَ مِن مَکَّهَ وَ هُوَ یَنوِى الحَجَّ مِن قابِلٍ زیدَ فى عُمرِهِ ؛

هر کس از مکّه بر گردد و تصمیم داشته باشد که سال بعد هم به حجّ برود، بر عمرش افزوده مى‏ شود.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 4، ص 281، ح 3
حدیث (24) امام صادق علیه السلام :

اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطیعَهُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَینِ؛

گناهی که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.

علل الشرایع ج 2، ص 584 ، ح 27
حدیث (25) امام باقر علیه السلام:

إِنَّ الْحُسَیْنَ ع صَاحِبَ کَرْبَلَاءَ قُتِلَ مَظْلُوماً مَکْرُوباً عَطْشَاناً [عَطْشَانَ‏] لَهْفَاناً فَآلَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى نَفْسِهِ أَنْ لَا یَأْتِیَهُ لَهْفَانٌ وَ لَا مَکْرُوبٌ وَ لَا مُذْنِبٌ وَ لَا مَغْمُومٌ وَ لَا عَطْشَانُ وَ لَا مَنْ بِهِ عَاهَهٌ ثُمَّ دَعَا عِنْدَهُ وَ تَقَرَّبَ بِالْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ کُرْبَتَهُ وَ أَعْطَاهُ مَسْأَلَتَهُ وَ غَفَرَ ذَنْبَهُ وَ مَدَّ فِی عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فِی رِزْقِهِ فَاعْتَبِرُوا یَا أُوْلِی الْأَبْصَار

حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیبت ‏زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت ‏زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه‏اى و هیچ بَلا دیده ‏اى به خدا روى نمى‏ آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمى‏ کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى‏ سازد، مگر این‏که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى ‏کند و گناهش را مى ‏بخشد و عمرش را طولانى و روزى‏اش را گسترده مى ‏سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 10 ، ص 239 ، ح 11927 – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 98، ص 46، ح 5
حدیث (26) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن قَلَّمَ اَظفارَهُ یَومَ الجُمُعَهِ یَزیدُ فى عُمُرِهِ و مالِهِ؛

هر کس در روز جمعه ناخن ‏هایش را کوتاه کند، عمر و مالش زیاد مى ‏شود.

جامع الأخبار(شعیری) ص 121
حدیث (27) امام سجّاد علیه السلام:

مَنْ صَلَّى فِی مَسْجِدِ السَّهْلَهِ رَکْعَتَیْنِ زَادَ اللَّهُ فِی عُمُرِهِ سَنَتَیْن‏

هر کس در مسجد سهله دو رکعت نماز بخواند، خداوند، دو سال بر عمر او مى ‏افزاید.

مستدرک الوسایل و مستبط المسایل ج 3 ، ص 417 ، ح 3906
حدیث (28) امام صادق علیه السلام :

اَربَعَهٌ تُهرِمُ قَبلَ اَوانِ الهَرَمِ: اَکلُ القَدیدِ وَ القُعُودُ عَلَى النَّداوَهِ وَ الصُّعودُ فِى الدَّرَجِ وَ مُجامَعَهُ العَجوزِ ؛

چهار چیز، انسان را پیش از فرا رسیدن هنگام پیرى، پیر مى ‏کند: خوردن گوشت خشکیده، نشستن بر جاى مرطوب، بالا رفتن از پلّه و آمیزش با پیر زنان.

تحف العقول ص 317
حدیث (29) امام صادق علیه السلام :

اَلبِرُّ وَ حُسنُ الخُلقِ یَعمُرانِ الدّیارَ وَ یَزیدانِ فِى الاعمارِ ؛

نیکوکارى و خوش اخلاقى، خانه‏ ها را آباد و عمرها را طولانى مى‏ کنند.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 100، ح 8
حدیث (30) امام على علیه السلام :

وَیحُ النّائِمِ ما اَخسَرَهُ! قَصُرَ عُمرُهُ وَ قَلَّ اَجرُهُ؛

واى بر آن‏که در خواب (غفلت) است! چه زیانکار است! عمر او کوتاه شده است و پاداش او کم.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 266 ، ح 5755
حدیث (31) امام على علیه السلام :

مَن جارَ قَصُرَ عُمرُهُ ؛

هر کس ظلم کند، عمرش کوتاه مى‏ شود.

مستدرک الوسایل و مستبط المسایل ج 12 ، ص 99 ، ح 13629
حدیث (32) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن کَثُرَ عَفوُهُ مُدَّ فى عُمُرِهِ؛

هر کس پر گذشت باشد، عمرش طولانى شود.

اعلام الدین فی صفات المؤمنین ص‏315