حدیث (1) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ… اِذا قالَ العَبدُ: «بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» قالَ اللّه‏ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَاَ عَبدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَن اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فى اَحوالِهِ؛

خداوند فرمود: «… هرگاه بنده بگوید: بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، خداى متعال مى ‏گوید: بنده من با نام من آغاز کرد. بر من است که کارهایش را به انجام رسانم و او را در همه حال، برکت دهم».

عیون اخبار الرضا ج 1، ص 300، ح 59

حدیث (2) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِذا دَخَلَ اَحَدُکُم بَیتَهُ فَلیُسَلِّم، فَاِنَّهُ یُنزِلُهُ البَرَکَهَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِکَهُ؛

هرگاه یکى از شما به خانه خود وارد مى‏ شود، سلام کند، چرا که سلام برکت مى ‏آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى‏ گیرند.

علل الشرایع ج 2، ص 583، ح 23
حدیث (3) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

باکِروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکَهٌ وَ نَجاحٌ؛

در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مایه] برکت و پیروزى است.

نهج الفصاحه ص 371 ، ح 1078
حدیث (4) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

إِنَّ لِکُلِّ امْرِئٍ رِزْقاً هُوَ یَأْتِیهِ لَا مُحَالَهَ فَمَنْ رَضِیَ بِهِ بُورِکَ لَهُ فِیهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ یَرْضَ لَمْ یُبَارَکْ لَهُ فِیهِ وَ لَمْ یَسَعْهُ إِنَّ الرِّزْقَ لَیَطْلُبُ الرَّجُلَ کَمَا یَطْلُبُهُ أَجَلُه‏

هر کس روزى‏اى دارد که حتما به او خواهد رسید. پس هر کس به آن راضى شود، برایش پُر برکت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر کس به آن راضى نباشد، نه برکت خواهد یافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن‏گونه که اجلش در پى اوست.

اعلام الدین ص 342
حدیث (5) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلصَّلاهُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاهُ الرَّبِّ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هِىَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّى حُبُّ المَلائِکَهِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَهِ وَ بَرَکَهٌ فِى الرِّزقِ؛

نماز، از آیین‏ هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزى است.

خصال ص 522، ح 11
حدیث (6) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

کُلوا جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ البَرَکَهَ مَعَ الجَماعَهِ؛

با هم غذا بخورید و پراکنده نباشید، که برکت با جماعت است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 63، ص 349 ، ح 9
حدیث (7) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

إِذَا وُضِعَتِ الْمَائِدَهُ حَفَّتْهَا أَرْبَعَهُ آلَافِ مَلَکٍ فَإِذَا قَالَ الْعَبْدُ بِسْمِ اللَّهِ قَالَتِ الْمَلَائِکَهُ بَارَکَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ فِی طَعَامِکُمْ ثُمَّ یَقُولُونَ لِلشَّیْطَانِ اخْرُجْ یَا فَاسِقُ لَا سُلْطَانَ لَکَ عَلَیْهِمْ

هرگاه سفره پهن مى‏ شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مى ‏آیند. چون بنده بگوید: «بسم اللّه‏» فرشتگان مى‏ گویند: «خداوند، به غذایتان برکت دهد!» سپس به شیطان مى‏ گویند: «اى فاسق! بیرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط ندارى».

کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 292، ح 1
حدیث (8) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

أعظم النّساء برکه أقلّهن مؤنه

از همه زنان پربرکت ‏تر آنست‏ ، که خرجش کمتر باشد

نهج الفصاحه ص 222 ، ح 357 {شبیه این حدیث در مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 14 ، ص 162 }
حدیث (9) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا البَناتِ، اَلبَناتُ مُبارَکاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ البَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الباقیاتُ الصّالِحاتُ؛

رحمت خدا بر پدرى که داراى دخترانى است! دختران، با برکت و دوست داشتنى ‏اند و پسران، مژده آورند. دختران باقیات الصالحات (بازماندگان شایسته)اند.

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل  ج 15، ص 115، ح 17700
حدیث (10) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَکٌ وَ الکِذبَ مَشئوم؛

بدان که راستگویى، پر برکت و دروغگویى، شوم است.

تحف العقول ص 14
حدیث (11) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِنَّ فِى الرِّفقِ الزّیادَهَ وَ البَرَکَهَ وَ مَن یُحرَمِ الرِّفقُ یُحرَمِ الخَیرَ؛

در مدارا، فزونى و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 119، ح 7
حدیث (12) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

عائِدُ المَریضِ یَخوضُ فِى البَرَکَهِ فَاِذا جَلَسَ انغَمَسَ فیها؛

عیادت کننده بیمار، در برکت فرو مى ‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ ور مى‏ شود.

کنزالفوائد ج 1، ص 379
حدیث (13) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلرّوحُ وَ الرّاحَهُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَکَهُ وَ العَفوُ وَ العافیَهُ وَ المُعافاهُ وَ البُشرى وَ النَّصرَهُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَهُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمکینُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّهُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَکَ وَ تَعالى عَلى مَن اَحَبَّ عَلىَّ بنَ اَبى طالِبٍ علیه ‏السلام وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصیاءَ مِن بَعدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَن اُدخِلَهُم فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَن یَستَجیبَ لى فیهِم وَ هُم اَتباعى وَ مَن تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛

آسایش و راحتى، کامیابى و رستگارى و پیروزى، برکت و گذشت و تندرستى و عافیت، بشارت و خرّمى و رضایتمندى، قرب و خویشاوندى، یارى و پیروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر کسى باد که على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا کند، به برترى او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواسته مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروى کند، از من است.

محاسن ص 152 ، ح 74
حدیث (14) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلبَرَکَهُ مَعَ اَکابِرِکُم؛

برکت، با بزرگان شماست.

نهج الفصاحه ص 376 ، ح 1110 – جامع الأخبار(شعیری) ص 92
حدیث (15) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه‏ِ عَز َّو َجَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَکَهِ؛

ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را مى‏ افزاید و گناهان را پاک مى‏ کند و آن ماه برکت است.

بحارالأنوار(بیروت) ج 93 ، ص 340، ح 78
حدیث (16) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

الْبَیِّعَانِ بِالْخِیَارِ مَا لَمْ یَفْتَرِقَا فَإِنْ صَدَقَا وَ بَیَّنَا بُورِکَ لَهُمَا فِی بَیْعِهِمَا وَ إِنْ کَتَمَا وَ کَذَبَا مُحِقَ بَرَکَهُ بَیْعِهِمَا

خریدار و فروشنده، تا از یکدیگر جدا نشده ‏اند، اختیار [فسخ معامله را] دارند. اگر راست بگویند و [عیب را] آشکار بگویند، داد و ستد براى هر دو، برکت خواهد داشت، و اگر [عیب را] بپوشانند و دروغ بگویند برکت داد و ستدشان خواهد رفت.

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 13 ، ص 298 ، ح 15410
حدیث (17) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن حَبَسَ عَن اَخیهِ المُسلِمِ شَیئا مِن حَقِّهِ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَیهِ بَرَکَهَ الرِّزقِ اِلاّ اَن یَتوبَ؛

هر کس چیزى از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد [و به او ندهد]، خداوند، برکت روزى را بر او حرام مى‏ کند، مگر آن که توبه کند [و جبران نماید].

من لایحضره الفقیه ج 4، ص 15، ح 4968
حدیث (18) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَ تَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَ التَّقوى فَاِذا لَم یَفعَلوا ذلِکَ نُزِعَت مِنهُم البَرَکاتُ وَ سُلِّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ وَ لَم یَکُن لَهُم ناصِرٌ فِى الارضِ وَ لا فِى السَّماءِ؛

تا وقتى مردم امر به معروف و نهى از منکر مى‏ کنند و یکدیگر را در نیکى و تقوا، یارى مى ‏رسانند، در خیر و نیکى ‏اند، آن‏گاه که چنین نکنند، برکت‏ها از آنان گرفته مى‏ شود و بعضى بر بعض دیگر مسلّط مى ‏گردند و در زمین و در آسمان، هیچ یاورى نخواهند داشت.

تهذیب الاحکام(تحقیق خرسان) ج 6، ص 181، ح 373
حدیث (19) امام على علیه السلام:

اِنَّ لِلّدارِ شَرَفا وَ شَرَفُهَا السّاحَهُ الواسِعَهُ وَ الخُلَطاءُ الصّالِحونَ وَ اِنَّ لَها بَرَکَهً وَ بَرَکَتُها جَودَهُ مَوضِعِها وَسَعَهُ ساحَتِها وَ حُسنُ جِوارِ جیرانِها؛

خانه را شرافتى است. شرافت خانه به وسعت حیاط (قسمت جلوى خانه) و هم‏نشینان خوب است. و خانه را برکتى است، برکت خانه جایگاه خوب آن، وسعت محوطه آن و همسایگان خوب آن است.

مکارم الاخلاق ص 125 و 126 – بحار الانوار(ط-بیروت) ج 73 ، ص 154
حدیث (20) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

صَلَاهُ اللَّیْلِ مَرْضَاهٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ الْمَلَائِکَهِ وَ سُنَّهُ الْأَنْبِیَاءِ وَ نُورُ الْمَعْرِفَهِ وَ أَصْلُ الْإِیمَانِ وَ رَاحَهُ الْأَبْدَانِ وَ کَرَاهِیَهٌ لِلشَّیْطَانِ وَ سِلَاحٌ عَلَى الْأَعْدَاءِ وَ إِجَابَهٌ لِلدُّعَاءِ وَ قَبُولٌ لِلْأَعْمَالِ وَ بَرَکَهٌ فِی الرِّزْقِ

نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‏ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و برکت در روزى است.

ارشاد القلوب(دیلمی) ص 191
حدیث (21) امام على علیه السلام:

شیعَتُنَا المُتَباذِلونَ فى وِلایَتِنا، اَلمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلمُتَزاوِرونَ فى اِحیاءِ اَمرِنا اَلَّذینَ اِن غَضِبوا لَم یَظلِموا وَ اِن رَضوا لَم یُسرِفوا، بَرَکَهٌ عَلى مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛

شیعیان ما کسانى‏ اند که در راه ولایت ما بذل و بخشش مى‏ کنند، در راه دوستى ما به یکدیگر محبت مى ‏نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مکتب ما به دیدار هم مى‏ روند. چون خشمگین شوند، ظلم نمى‏ کنند و چون راضى شوند، زیاده روى نمى‏ کنند، براى همسایگانشان مایه برکت‏ اند و نسبت به هم‏نشینان خود در صلح و آرامش ‏اند.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 236 و 237، ح 24
حدیث (22) امام على علیه السلام:

اَلبَرَکَهُ فى مالِ مَن آتَى الزَّکاهَ وَ واسَى المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاقرَبینَ؛

برکت در مال کسى است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان کمک نماید.

تحف العقول ص 172
حدیث (23) امام على علیه السلام:

عِندَ فَسادِ النِّیَّهِ تَرتَفِعُ البَرَکَهُ؛

هرگاه نیّت‏ها فاسد باشد، برکت از میان مى ‏رود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 92 ، ح 1610
حدیث (24) امام على علیه السلام:

اِذا ظَهَرَتِ الجِنایاتُ ارتَفَعَتِ البَرَکاتُ؛

هرگاه گناهان آشکار شوند، برکت‏ها از میان مى ‏رود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 458 ، ح 10465
حدیث (25) امام حسن علیه السلام:

لَوْ أَنَّ النَّاسَ سَمِعُوا قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولِهِ لَأَعْطَتْهُمُ السَّمَاءُ قَطْرَهَا، وَ الْأَرْضُ بَرَکَتَهَا، وَ لَمَا اخْتَلَفَ فِی هَذِهِ الْأُمَّهِ سَیْفَانِ، وَ لَأَکَلُوهَا خَضْرَاءَ خَضِرَهً إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ

اگر مردم سخن خدا و پیامبرش را مى‏ شنیدند، آسمان بارانش را و زمین برکتش را به آنان مى‏ بخشید و هرگز در این امّت، اختلاف و زد و خورد پیش نمى ‏آمد و همه از نعمت سر سبز دنیا تا روز قیامت، برخوردار مى‏ شدند.

امالى(طوسى) ص 566، ح 1174
حدیث (26) امام حسین علیه السلام:

لَتَنْزِلَنَّ الْبَرَکَهُ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ حَتَّى إِنَّ الشَّجَرَهَ لَتَنْقَصِفُ بِمَا یَزِید اللَّهُ فِیهَا مِنَ الثَّمَرَهِ، وَ لَتُؤْکَلَنَّ ثَمَرَهُ الشِّتَاءِ فِی الصَّیْفِ، وَ ثَمَرَهُ الصَّیْفِ فِی الشِّتَاءِ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ تَعَالَى وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا

{در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه ‏السلام رخ مى ‏دهد} برکت از آسمان به سوى زمین فرو مى ‏ریزد، تا آن‏جا که درخت از میوه فراوانى که خداوند در آن مى‏ افزاید، مى‏ شکند. (مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى ‏خورند و این معناى سخن خداوند است که: (و اگر مردمِ آبادى‏ ها ایمان مى‏ آوردند و تقوا پیشه مى ‏کردند، برکت ‏هایى از آسمان و زمین به روى آنان مى‏ گشودیم، لیکن تکذیب کردند)

مختصر بصائر ص 140 و ص 141
حدیث (27) امام صادق علیه السلام:

اِنَّ النّاسَ یَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَینَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الارضُ بَرَکَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى ؛

اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى ‏نیاز مى ‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏ فرستد و زمین برکت خویش را بیرون مى ‏ریزد.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 3، ص 568، ح 6 {شبیه این حدیث در من لا یحضر الفقیه ج2 ، ص53 ، ح1677}
حدیث (28) امام صادق علیه السلام:

اَلبَرَکَهُ مِن قَبرِ الحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه ‏السلام عَشَرَهُ اَمیالٍ؛

تا ده میل اطراف قبر حسین بن على علیه ‏السلام برکت است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 98 ، ص116، ح 41
حدیث (29) امام على علیه السلام:

ایّاکُم وَ الحَلفَ فَاِنَّهُ یُنفِقُ السِّلعَهَ وَ یَمحَقُ البَرَکَهَ؛

از قسم خوردن بپرهیزید، چرا که کالا را تلف مى‏ کند و برکت را از بین مى ‏برد.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 162، ح 4
حدیث (30) امام صادق علیه السلام:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَسَمتَ لى مِن قِسمٍ اَو رَزَقتَنى مِن رِزقٍ فَاجعَلهُ حَلالاً طَیِّبا واسِعا مُبارَکا قَریبَ المَطلَبِ سَهلَ المَاخَذِ فى یُسرٍ مِنکَ وَ عافَیهٍ وَ سَلامَهٍ وَ سعادَهٍ اِنَّک عَلى کُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدیرٌ؛ َ

خدایا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برایم قسمت کرده و یا روزى نموده ‏اى، حلال، پاک، فراوان، با برکت، دست یافتنى و آسان به دست آمدنى قرار بده، با راحتى، عافیت، تندرستى و خوش‏بختى از سوى خود مقرر کن! به درستى که تو بر هر چیز توانایى.

جامع الاسبوع ص 312
حدیث (31) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِعلَموا اَنَّ اللّه‏َ تعالى قَد فَرَضَ عَلَیکُم الجُمُعَهَ فَمَن تَرَکَها فى حَیاتى وَ بَعدَ مَماتى وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‏ُ شَملَهُ وَ لا بارَکَ لَهُ فى اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاهَ لَهُ اَلا وَ لا زَکاهَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَکَهَ لَهُ حَتّى یَتوبَ؛

بدانید که خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان که در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبک شمردن و یا انکار، آن را ترک کنند، با وجود این‏که پیشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در کارشان برکت ندهد، آگاه باشید نه زکات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید که زندگى آنان برکتى نخواهد داشت، مگر توبه کنند.

عوالى اللالى ج 2، ص 54، ح 146
حدیث (32) امام کاظم علیه السلام:

مُشاوَرَهُ العاقِلِ النّاصِحِ یُمنٌ وَ بَرَکَهٌ وَ رُشدٌ وَ تَوفیقٌ مِنَ اللّه‏؛

مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، برکت، رشد و توفیقى از سوى خداست.

تحف العقول ص 398
حدیث (33) امام هادى علیه السلام:

اِنَّ الحَرامَ لا یَنمى وَ اِن نَمى لا یُبارَکُ لَهُ فیهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم یُؤجَر عَلَیهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛

به راستى که حرام، افزایش نمى ‏یابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه ‏اى به سوى آتش خواهد بود.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 125، ح 7
حدیث (34) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِذا رَآى اَحَدُکُم مِن نَفسِهِ اَو مالِهِ اَو مِن اَخیهِ ما یُعجِبُهُ فَلیَدعُ لَهُ بِالبَرَکَهِ فَاِنَّ العَینَ حَقٌ؛

هرگاه یکى از شما در خودش، یا مالش، یا برادرش، چیز جالب توجهى دید، براى برکت یافتن آن دعا کند؛ زیرا چشم زخم، واقعیت دارد.

نهج الفصاحه ص 193 ، ح 206
حدیث (35) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

بَیتٌ لا صِبیانَ فیهِ لا بَرَکَهَ فیهِ؛

خانه‏ اى که کودک در آن نباشد ، برکت ندارد.

نهج الفصاحه ص 374 ، ح 1096
حدیث (36) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِنَّ فِى الرِّفقِ الزّیادَهَ وَ البَرَکَهَ وَ مَن یُحرَمِ الرِّفقُ یُحرَمِ الخَیرَ؛

در مدارا، فزونى و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.

کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 119، ح 7
حدیث (37) امام حسن عسکری علیه السلام:

المُومِنُ بَرَکَهٌ عَلی المُومِنِ وَ حُجَّهٌ  عَلی الکافر؛

مومن برای مومن برکت و برای کافر، اتمام حجت است.

تحف العقول ص489
حدیث (38) امام علی علیه السلام :

إنَّ الْعَبدَ إذا أرادَ أن یَقرَأَ أو یَعمَلَ عَمَلاً و یَقولُ… بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّهُ یُبارَکُ لَهُ فیهِ؛

هر بنده ‏اى بخواهد چیزى بخواند یا کارى انجام دهد و بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید، در کارش برکت داده مى ‏شود.

تفسیر الإمام العسکرى علیه‏ السلام  ص 25
حدیث (39) رسول اکرم صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله :

اِذا حَکَموا بِغَیْرِ عَدْلٍ اِرْتَفَعَتِ الْبَرَکاتُ؛

هنگامى که به غیر عدالت حکم کنند، برکت‏ها از بین مى ‏روند.

معدن الجواهر ص 73