اهل‌سنت اگرچه اصل ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام را قبول دارند، ولی اعتقاد به ولادت او ندارند؛ آنها معتقدند که حضرت ولی‌عصر، هنوز متولد نشده است! ولی شعیه امامیه و برخی دیگر از مذاهب اسلامی و غیر اسلامی، انتظار ظهور شخصی را می‌کشند که هم‌اکنون وجود دارد و ناظر اعمال و رفتار و گرفتاری‌های مسلمانان است. این نوع انتظار، یقیناً اثرات بیشتری در زنده نگه‌‌داشتن جامعه و ایجاد روحیه امید خواهد داشت؛ زیرا اعتقاد به اصل ظهور، برای کسی که نجات‌دهنده را در قید حیات و ناظر اعمال خود نمی‌داند، چندان تأثیری نخواهد داشت، برخلاف کسی‌ که معتقد است او زنده و بر تمام احوالش ناظر است و هنگام گرفتاری‌های شدید، به فریاد او خواهد رسید؛ به‌طور ‌حتم، اعتقاد به چنین منجی و انتظار چنین شخصی، تأثیر به‌سزایی در روحیه انسان منتظر خواهد داشت.
شیعیان به‌جهت اعتقاد به چنین انتظاری، همیشه درطول تاریخ، زنده بوده و هیچ‌گاه در سختی‌ها، امید خود را از دست نداده‌اند؛ آنها همیشه خود را در کنار منجی و مصلح خود احساس می‌کنند و این احساس، آثار تربیتی و ایمانی بیشتری خواهد داشت.