فاطمه‌ى زهرا علیهاالسلام نه تنها براى افراد مستمند و بى‌چاره در خانه کمک و ایثار داشت، بلکه در داخل خانواده‌ى خود نیز ایثارگر بود و به هر یک از خانواده‌ى خود نیز ایثارگر بود و به هریک از خانواده‌ى خویش اعم از شوهر و فرزندان ایثار مى‌کرد.
فاطمه علیهاالسلام خود نمى‌خورد و على علیه‌السلام را سیر مى‌کرد، و خود گرسنه مى‌ماند و درد و رنج مى‌کشید، ولى شوهرش را متوجه نمى‌ساخت، و حتى جاهاى مجروح و متورم بدنش را که از هجوم و ضرب مهاجمین خونخوار و منافق به خانه‌اش صورت گرفته بود، از شوهرش پوشیده داشت و على آنها را هنگام غسل دادن پیکر پاک زهرا متوجه شد.
فاطمه علیهاالسلام به فرزندان نیز ایثار داشت و شبانه روز براى آنان زحمت کشید و دستاس نمود و با مهر و محبت بى‌نظیر آنان را پرورش داد و راه و رسم پرورش فرزند را به پیروانش نشان داد. او در حالى که مشغول کارهاى سخت و از جمله آرد کردن جو مى‌شد، از بچه‌هاى خود نیز غفلت نمى‌کرد و با آن حال به آنان مى‌رسید و نوازش مى‌فرمود…
آرى اخلاق اصیل و واقعى، هر انسانى را در رفتار خانوادگیش باید جستجو کرد، نه اخلاق بیرون مرزى و خارج از خانواده، که معمولاً در چنین مواقع، حقیقت‌یابى و حقیقت‌شناسى مشکل است، و اى بسا سر از تزویر حقه‌بازى درمى‌آورد.
زهرا تجسم ایثار به خانواده و توده‌هاى جامعه بود و در این میان از ایثارگرى او به پدرش نباید غفلت کرد. وى روزى از پدر بزرگوارش در منزل خود پذیرایى نمود و با پاره نانى آن حضرت را سیر کرد، در حالى که پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله سه روز بود که طعامى میل نکرده بود و فاطمه علیهاالسلام دلش به حال پدر مى‌سوخت و از شدت عاطفه گریه مى‌کرد. (1)
از حضرت على علیه‌السلام نقل شده است:
ما مشغول کندن خندق بودیم- که بدین وسیله از تهاجم دشمن جلوگیرى نماییم- ناگاه فاطمه علیهاالسلام به حضور پدر رسید و پس از عرض ادب، پاره نانى را به آن حضرت تقدیم داشته و گفت: پدر! این نانها را براى حسنین پخته بودم، اینک اینها را براى تو آوردم. پیامبر خدا آن نان را گرفت و گفت: فاطمه جان! این نخستین طعامى است، که در طول سه روز، پدرت میل مى‌کند. (2)
در روزگار دیگر رسول خدا به شدت گرسنه بود و نمى‌توانست تحمل کند، بدین منظور سر به بیوتات همسرانش زد، ولى چاره‌اى نشد، سپس به خانه فاطمه آمد، با کمال تأسف آنجا نیز طعامى نبود، پیامبر الهى با تمام گرسنگى از خانه دختر برگشت، در این میان دو عدد نان و مقدارى گوشت از یکى از همسایه‌ها به دست زهرا رسید، آن بانوى ایثارگر آنها را در ظرفى گذاشت و یکى از فرزندانش را به دنبال پدر فرستاد و چنین گفت: سوگند به خدا، رسول خدا را بر خود و فرزندانم مقدم مى‌دارم. (3)
رسول خدا دوباره وارد خانه دختر شد و از رسیدن تحفه و طعام آگاه گشت، در این بین فاطمه علیهاالسلام غذا را به حضور پدرش آورد، ولى دست غیبى را که از لطف خدا سرچشمه گرفته بود، بالاى سرش دید، زیرا ظرف غذا پر از طعام بود، همگى کنار هم نشسته، خوردند و سیر شدند و سپس زنان و همسران رسول خدا و همسایه‌هاى فاطمه علیهاالسلام نیز از آن بهره‌مند گشتند. (4)
از مجموع این قضایا نتیجه مى‌گیریم که فاطمه علیهاالسلام به پدر و سایر اعضاى خانواده‌اش نیز فوق‌العاده ایثارگرى کرده و پیوسته براى سلامتى آنان تلاش نموده است.
حتى در تاریخ و کتب تفسیر و حدیث شیعه و سنى آمده است که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام مریض شدند، فاطمه همراه با شوهرش نذر کردند که آن دو بزرگوار خوب شوند، آنان سه روز روزه بگیرند…
پس از شفاى فرزندان فاطمه، آن حضرت شخصاً براى شمعون یهودى کار کرد و از اجرت آن مقدارى جو گرفت و سه روز روزه گرفت. هنگام افطار غذایش را- همچون سایر اعضاى خانواده‌اش- به تربیت به مسکین، یتیم و اسیر کافر داد، و سوره‌ى دهر در حق آنان نازل شد. (5)
و بدین طریق به جهان و جهانیان ثابت کرد که وى تا چه حدى به بچه‌هایش ایثارگر است؟ و در حق سایر مردم نیز تا آنجا ایثار کرد که سه روز گرسنگى را تحمل کرد، ولى اسیر کافر را سیر نمود.
پی نوشت:
1 ـ عوالم، ج 11، ص 131- بحار، ج 43، ص 40.
2 ـ عوالم،ج 11، ص 135.
3 ـ واللَّه لاؤثرن بها رسول‌اللَّه على نفسى و غیرى…
4 ـ جلاءالعیون شبر، ج 1، ص 136- بحار 43، ص 27- عوالم، ج 11، ص 164.
5 ـ فرائدالسمطین، ج 2، ص 54، ش 383- بحار، ج 35، ص 237.
