1. در یکى از روزها، صبحگاهان امام على علیه السلام فرمود: فاطمه جان آیا غذایى دارى تا از گرسنگى بیرون آیم؟ پاسخ دادند: نه، به خدایى که پدرم را به نبوت و شما را به امامت برگزید سوگند، دو روز است که در منزل غذاى کافى نداریم و در این مدت شما را بر خود و فرزندانم در طعام ترجیح دادم.

امام علی علیه السلام با تأسف فرمودند: فاطمه جان چرا به من اطلاع ندادى تا به دنبال تهیه غذا بروم؟ حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: اى اباالحسن، من از پروردگار خود حیا مى کنم که چیزى را که تو بر آن توان و قدرت ندارى، درخواست نمایم.

(بحار الانوار، ج 43، ص 59)

2. کسى که عبادت هاى خالصانه خود را به سوى خدا فرستد، پروردگار بزرگ بهترین مصلحت او را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحار الانوار، ج 70، ص 249)

3. پاداش خوشرویى در برابر مؤمن بهشت است، و خوشرویى با دشمن ستیزه جو، انسان را از عذاب آتش باز مى دارد.

(بحار الانوار، ج 75، ص 401)

4. حضرت فاطمه سلام الله علیها به پدر گرامى شان عرض کردند: اى رسول خدا زنان قریش به منزل من وارد شدند و گفتند: پیامبر تو را همسر کسى قرار داد که سرمایه اى ندارد. رسول اکرم صلى الله علیه و آله در جواب فرمودند: قسم به خدا دخترم، در خیرخواهى تو کوتاهى نکرده ام که تو را به اولین مسلمان و عالمترین و بردبارترین اشخاص تزویج نموده ام. دخترم، همانا خداى عزوجل نگاهى به زمین افکند و از اهل آن دو نفر را برگزید، که یکى از آن دو را پدرت و دیگرى را شوهرت قرار داد.

(بحار الانوار، ج 43، ص 133)

5. ما اهل بیت رسول خدا، وسیله ارتباط خدا با مخلوقات و برگزیدگان خداییم، ما جایگاه پاک خدا و دلیل هاى روشن او و وارثان پیامبران الهى مى باشیم.

(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 16، ص 211)

6. خداوند اطاعت و پیروى از ما اهل بیت علیهم السلام را سبب برقرارى نظم اجتماعى در امت اسلامى، و امامت و رهبرى ما را عامل وحدت و در امان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.

(احتجاج طبرسى، ایران: انتشارات اسوه، ج 1، ص 258)

7. پیامبر صلى الله علیه و آله و على علیه السلام دو پدر امت اسلام مى باشند، که اگر مردم از آنان پیروى کنند، کجى ها و انحرافاتشان را اصلاح نموده و آنها را از عذاب جاویدان نجات مى دهند، و اگر همراه و یاورشان باشند نعمت هاى همیشگى خداوندى را ارزانیشان مى دارند.

(بحار الانوار، ج 23، ص 259)

8. از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها روایت شده که رسول خدا فرمودند: امام همچون کعبه است که باید به سویش روند، نه آن که (منتظر باشند تا) او به سوى آنها بیاید.

(بحار الانوار، ج 36، ص 353)

9. همانا خوشبت حقیقى کسى است که على علیه السلام را دوست بدارد.

(مجمع الزوائد علامه هیثمى، ج 9، ص 132)

10. کسى که پس از خوردن غذا، با دستى آلوده و چرب بخوابد، هیچ کس جز خودش را سرزنش ننماید.

(کنز العمال، ج 15، ص 242، ح 40759)

11. اما حقانیت من در مالکیت فدک، همانا خداوند بزرگ آیه «آتِ ذاالقُربى حَقَه» را وقتى در قرآن کریم بر رسول خدا نازل فرمود، من و فرزندانم نزدیکترین مردم به پیامبر صلى الله علیه و آله بودیم، پس رسول خدا فدک را به من و فرزندانم هدیه فرمود.

(مستدرک الوسایل، ج 7، ص 291)

12. براى مؤمن، خرما هدیه خوبى است.

(کنز العمال، ج 12، ص 339، ح 35305)

13. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمود: وقتى آیه 63 سوره نور نازل شد که: «اى مسلمانان، رسول خدا را آن گونه که همدیگر را مى خوانید، صدا نکنید»؛ ترسیدم که رسول خدا را با لفظ «اى پدر» بخوانم، من هم مانند دیگران پدر را با نام «یا رسول الله» صدا زدم. دو سه بار که پدر را با این نام خواندم، رو به من کرده فرمودند: اى فاطمه! این آیه درباره تو و خانواده تو و نسل تو نازل نشده است. فاطمه جان، تو از منى و من از تو، همانا این آیه براى ادب کردن آدم هاى خشن و درشت خوهاى قریش، انسان هاى خودخواه و متکبر، نازل شده است. دخترم تو با جمله «پدر جان» خطاب کن که مایه حیات قلب من است و خداوند را خوشنود مى کند.

(بحار الانوار، ج 43، ص 33)

14. مردى نابینا از حضرت فاطمه سلام الله علیها اذن خواست که داخل خانه شود. فاطمه سلام الله علیها خود را از او مستور کرد. پیغمبر خدا صلى الله علیه و آله به فاطمه سلام الله علیها فرمود: به چه سبب خود را مستور کردى و حال این که این مرد نابینا تو را نمى بیند. حضرت زهرا سلام الله علیها پاسخ داد، اگر او مرا نمى بیند، من او را مى نگرم، و اگر چه او نمى بیند اما بوى زن را استشمام مى کند. رسول خدا صلى الله علیه و آله پس از شنیدن سخنان دخترش فرمود: شهادت مى دهم که تو پاره تن منى.

(بحار الانوار، ج 43، ص 91)

15. خداى تعالى ایمان را براى پاکیزگى از شرک قرار داد، و نماز را براى دورى از تکبر و خودخواهى.

(احتجاج طبرسى، ایران: انتشارات اسوه، ج 1، ص 258)

16. خداى تعالى زکات را مایه پاکى جان و فزونى روزى، و روزه را براى پابرجایى اخلاص قرار داد.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 258)

17. خداى تعالى حج را موجب استحکام دیانت، و عدالت را مایه وحدت و هماهنگى دل ها قرار داد.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 258)

18. خداوند جهاد را موجب عزت و هیبت اسلام، و صبر را وسیله استحقاق و شایستگى پاداش حق تعالى قرار داد.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 258)

19. خداوند امر به معروف را جهت اصلاح جامعه واجب فرمود.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 258)

20. خداى تعالى نیکى به پدر و مادر را واجب فرمود تا از خشم او در امان بمانند، و دستگیرى از خویشان را موجب افزایش عمر و سبب فزونى جمعیت و قدرت قرار داد.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 259)

21. خداى تعالى قصاص را وسیله حفظ جان ها و وفاى به نذر را براى رسیدن به مغفرت و آمرزش قرار داد.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 259)

22. خداى تعالى مراعات کامل وزن و پیمانه را براى جلوگیرى از کم فروشى، و نهى از شراب خوارى را براى پرهیز از پلیدى تشریع نموده است.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 259)

23. خداى تعالى پرهیز از افترا و دشنام را براى دور شدن از لعنت واجب فرمود و دزدى را منع کرد تا راه عفت پویند.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 259)

24. خداوند شرک را حرام فرمود تا به اخلاص طریق بندگى و یکتاپرستى جویند، پس چنان که باید، ترس از خدا را پیشه گیرید و جز مسلمان نمیرید و آن چه فرموده است به جا آرید و خود را از آن چه نهى کرده باز دارید که تنها دانایان از خدا مى ترسند.

(احتجاج طبرسى، ایران، انتشارات اسوه، ج 1، ص 259 – آل عمران، 101)

25. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در جواب سلمان که براى فقیرى تقاضاى کمک داشت فرمود:«اى سلمان! سوگند به خداوندى که حضرت محمد صلى الله علیه و آله و سلم را به پیامبرى برگزید، سه روز است که غذا نخورده ایم و فرزندانم حسن و حسین علیهما السلام از شدت گرسنگى بى قرارى مى کردند و خسته و مانده به خواب رفته اند. اما من نیکى و نیکوکارى را که درب منزل مرا کوبیده است، رد نمى کنم.»

(بحار الانوار، ج 43، ص 72)

26. پروردگارا! بزرگا! به حق پیامبرانى که آنها را برگزیدى و به گریه هاى حسن و حسین در فراق من، از تو مى خواهم گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندان مرا ببخشایى.

(ذخائر العقبى، ص 53 – کوکب الدرى، ج 1، ص 196)

27. امام حسن مجتبى علیه السلام فرمود: مادرم فاطمه سلام الله علیها را دیدم که شب جمعه تا صبح مشغول عبادت و رکوع و سجود بود، و شنیدم که براى مؤمنین دعا مى کرد و اسامى آنان را ذکر مى نمود و براى آنان بسیار دعا مى کرد ولى براى خودش دعا نکرد، پس به او عرض کردم: مادر، چرا همان طور که براى دیگران دعا کردى براى خودت دعا نکردى، فرمودند: پسرم، اول همسایه و سپس خود و اهل خانه.

(بحار الانوار، ج 43، ص 81)

28. روزى حضرت فاطمه سلام الله علیها خطاب به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: على جان! نزدیک بیا تا اطلاع دهم شما را از آن چه در گذشته اتفاق افتاد و آن چه در حال به وقوع پیوستن است و آن چه در آینده رخ خواهد داد تا روز قیامت هنگامه برپایى رستاخیز عمومى.

(بحار الانوار، ج 43، ص 8)

29. حضرت زهرا سلام الله علیها در رابطه با دعاى روز جمعه از رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله و سلم نقل فرمودند که: در روز جمعه ساعتى است که هر خواسته خیر و نیکویى در آن ساعت به اجابت مى رسد. پرسیدم: یا رسول الله کدام ساعت است؟ فرمودند: آنگاه که نصف خورشید در افق پنهان شود.

(کنز العمال، ج 7، ص 766)

30. بهترین شما کسانى هستند که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان ترند و با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.

(دلایل الامامه طبرى، ص 7)

31. اگر روزه، زبان و گوش و چشم و دست و پاى روزه دار را از ارتکاب اعمال ناپسند حفظ نکند، روزه را مى خواهد چه کند (و به چه دردش مى خورد).

(مستدرک الوسایل، ج 7، ص 366)

32. وقتى امام حسن و امام حسین علیهما السلام مریض شدند، به حضرت على علیه السلام گفتند: چرا براى سلامتى دو فرزندت نذر نمى کنى؟… پس حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود: اگر فرزندانم شفا یابند، سه روز براى خدا جهت شکرگزارى روزه خواهم گرفت.

(بحار الانوار، ج 35، ص 245)

33. آن چه براى زنان نیکوست این است که (بدون ضرورت) مردان نامحرم را نبینند، و نامحرمان نیز آنها را ننگرند.

(بحار الانوار، ج 37، ص 69)

34. اى رسول خدا، سلمان از سادگى لباس من تعجب نمود، سوگند به خدایى که تو را مبعوث فرمود، مدت پنج سال است فرش خانه ما پوست گوسفندى است که روزها بر روى آن شترمان علف مى خورد و شب ها بر روى آن مى خوابیم، و بالش ما چرمى است که از لیف خرما پر شده است.

(بحار الانوار، ج 8، ص 303)

35. آن لحظه اى که زن در خانه خود مى ماند، (و به امور زندگى و تربیت فرزند مى پردازد) به خدا نزدیک تر است.

(بحار الانوار، ج 43، ص 92)

36. به او گفته شد: اى دختر رسول خدا، دستهایت زخم شده است، خود را به زحمت مینداز، در کنار شما خدمتکار منزلتان فضه ایستاده است، کار منزل را به او واگذار! حضرت زهرا سلام الله علیها پاسخ داد: رسول خدا صلى الله علیه و آله به من سفارش فرمود که کارهاى خانه را با فضه تقسیم کنم، یک روز او کار کند و روز دیگر من، دیروز نوبت او بود و امروز نوبت من است.

(الخرائج و الجرائح لقطب الدین راوندى، ص 530)

37. حضرت على و فاطمه علیهما السلام در تقسیم وظایف زندگى زناشویى از رسول خدا صلى الله علیه و آله راهنمایى خواستند. فرمودند: کارهاى داخل منزل را فاطمه سلام الله علیها و کارهاى بیرون منزل را على علیه السلام انجام دهد. پس حضرت زهرا سلام الله علیها با خوشحالى فرمود: جز خدا کسى نمى داند که از

این تقسیم کار تا چه اندازه خوشحال شدم، زیرا رسول خدا مرا از انجام کارهایى که مربوط به مردان است بازداشت.

(بحار الانوار، ج 43، ص 81)

38. حضرت زهرا سلام الله علیها در لحظه هاى واپسین زندگى، پس از وضو گرفتن به اسماء بنت عمیس فرمود: اى اسماء! عطر مرا همان عطرى که همیشه مى زنم، و پیراهنى را که همیشه در آن نماز مى گزارم بیاور و بر بالینم بنشین، هرگاه وقت نماز شد مرا از خواب بیدار کن، اگر بیدار شدم که نماز مى گزارم، و اگر بیدار نشدم کسى را به دنبال على علیه السلام بفرست.

(کشف الغمه، بیروت: دار الاضواء، ج 2، ص 122)

39. حضرت فاطمه سلام الله علیها به زن مؤمنه اى که در یک بحث دینى و عقیدتى بر زنى فاسد و از دشمنان اهل بیت، غلبه کرده و بسیار خوشحال شده بود، فرمود: همانا شادى فرشتگان در غلبه تو بر آن زن معاند، بیش از شادى توست، و اندوه و نگرانى شیطان و دوستان شیطان در این شکست، بیشتر و شدیدتر از آن زن شکست خورده است.

(بحار الانوار، ج 2، ص 8)

40. آنگاه که در روز قیامت برانگیخته شوم، از گناهکاران امت پیامبر صلى الله علیه و آله شفاعت خواهم کرد.

(احقاق الحق، ج 10، ص 367)

41. اگر به آن چه به شما امر مى کنیم عمل مى کنى و از آن چه شما را برحذر مى داریم دورى مى کنى، از شیعیان ما مى باشى، والا هرگز.

(بحار الانوار، ج 68، ص ص 155)

42. شیعیان ما از بهترین افراد اهل بهشتند، و همه دوستان ما و دوستان دوستان ما و دشمنان دشمنان ما و کسى که با قلب و زبان تسلیم ما اهل بیت شده، در صورتى که از اوامر ما سرپیچى کنند و نواهى و موارد پرهیز را محترم نشمرند، از شیعیان واقعى ما نخواهند بود، با این حال جایگاهشان در بهشت خواهد بود، ولى بعد از پاک شدن از گناهان به وسیله بلاها و مصیبت ها در دنیا، یا تحمل مشکلات و شدائد روز قیامت و یا قرار گرفتن اندک زمانى در طبقات بالاى جهنم و چشیدن عذاب، تا این که ما به خاطر دوستى شان با ما نجاتشان داده و آنان را به پیشگاه خودمان انتقال خواهیم داد.

(بحار الانوار، ج 68، ص 155)

43. پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله حوادث تلخ آینده را براى حضرت زهرا سلام الله علیها توضیح داد و به شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اشاره کرد. حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود: اى پدر! چه کسى فرزندم و نور چشم و میوه دلم، حسین علیه السلام را شهید مى کند؟ فرمود: بدترین افراد امت من. حضرت زهرا سلام الله علیها پرسید: اى پدر سلام مرا به حضرت جبرئیل برسان و از او بپرس که در کجا حسین مرا شهید مى کنند؟ رسول خدا صلى الله علیه و اله فرمود: در سرزمینى که به آن کربلا مى گویند. پس حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود: اى پدر در برابر خواسته هاى خدا تسلیم و راضى ام و به خدا توکل کرده ام.

(نهج الحیاه، ص 208)

44. یکى از زنان مدینه خدمت زهرا سلام الله علیها رسید و گفت: مادر پیرى دارم که در مسایل نماز سؤالاتى دارد و مرا فرستاده است تا مسایل شرعى نماز را از شما بپرسم. حضرت زهرا فرمود: بپرس. و آنگاه مسایل فراوانى مطرح کرد و پاسخ شنید. در ادامه پرسش ها آن زن خجالت کشید و گفت: اى دختر رسول خدا بیش از این نباید شما را به زحمت اندازم. حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند: باز هم بیا و آنچه سؤال دارى بپرس، آیا اگر کسى را روزى اجیر نمایند که بار سنگینى را به بام بالا ببرد و در مقابل صد هزار دینار طلا مزد بگیرد، چنین کارى براى او دشوار است؟ گفت: خیر. حضرت ادامه دادند: من هر مسأله اى را که پاسخ مى دهم، بیش از فاصله بین زمین و عرش گوهر و لؤلؤ پاداش مى گیرم، پس سزاوارتر است که بر من سنگین نیاید.

(بحار الانوار، ج 2، ص 3)

45. اى ابا الحسن، در همین ساعت به خواب رفتم، پس محبوبم رسول خدا را در قصرى از مروارید سفید دیدم. چون مرا دید، فرمود: دخترم! به نزد من بشتاب که سخت مشتاق توام. بى صبرانه پاسخ دادم: سوگند به خدا پدر جان، اشتیاق من براى زیارت شما شدیدتر است. در این هنگام پدرم فرمود: تو امشب در پیش ما خواهى بود. على جان! رسول خدا آنچه وعده دهد راست است و به آنچه عهد و پیمان بندد وفا مى کند.

(بحار الانوار، ج 43، ص 179)

46. فرزندانم دیشب را گرسنه به روز آوردند، فرزند کوچک من “حسین” در میدان جنگ کشته مى شود. در کربلا فرزندم را با حیله و تزویر شهید مى کنند، واى و نکبت و عذاب بر قاتلانش باد.

(بحار الانوار، ج 35، ص 239)

47. از دنیاى شما سه چیز محبوب من است: 1- تلاوت قرآن 2- نگاه به چهره رسول خدا صلى الله علیه و آله 3- انفاق در راه خدا

(نهج الحیاه، ص 271)

48. اى ابا الحسن! همانا رسول خدا صلى الله علیه و آله با من پیمان بسته و خبر داده است که من اول کسى خواهم بود که به آن حضرت مى پیوندم و گریزى از آن نیست. پس على جان، در برابر اوامر و فرمان و خواست خداوند بزرگ، بردبار و به حکم او راضى باش.

(نهج الحیاه، ص 233)

49. تلاوت کننده سوره هاى حدید و واقعه و الرحمن، در آسمان ها و زمین اهل بهشت خوانده مى شود.

(کنز العمال، ج 1، ص 582)

50. در سر سفره غذا، دوازده دستور العمل ارزشمند وجود دارد که سزاوار است هر مسلمانى آنها را بشناسد. چهارتاى آن واجب و چهارتاى آن مستحب و چهارتاى آن نشانه ادب است.

چهار دستور العمل واجب عبارتند از 1- شناخت و معرفت پروردگار (که نعمت ها از اوست) 2- راضى به نعمت هاى خدا بودن 3- گفتن “بسم الله الرحمن الرحیم” در آغاز غذا 4- شکر و سپاسگذارى خدا. و چهار دستور العمل مستحب عبارتند از: 1- وضو گرفتن قبل از غذا 2- نشستن به جانب چپ 3- در حال نشسته غذا خوردن 4- غذا خوردن با سه انگشت. و اما چهار دستورالعملى که نشانه ادب است: 1- از آن چه در پیش روى شماست بخورید 2- لقمه ها را کوچک بردارید 3- غذا را خوب بجوید و با شدت نرم کنید 4- کمتر در صورت دیگران هنگام غذا خوردن بنگرید.

(عوالم العلوم للعلامه البحرانی، ج 11، ص 629)

51. روزى پدرم رسول خدا -که درود خدا بر او و خاندان او باد- به على علیه السلام نگاه کرد و سپس با اشاره به او فرمود: این مرد و پیروان او در بهشتند.

(ینابیع الموده، ص 257)

52. رسول گرامى اسلام -که درود خدا بر او و خاندان او باد- به على علیه السلام فرمود: اى ابا السحن همانا تو و پیروان تو در بهشت موعود خواهید بود.

(نهج الحیاه، ص 326)

53. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمود: پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله فرمودند: فاطمه پاره تن من است، پس هر که او را بیازارد مرا آزرده است.

(بحار الانوار، ج 28، ص 303)

54. در خدمت مادر باش، زیرا بهشت زیر پاى مادران است.

(نهج الحیاه، ص 312)

55. حسن جان! مانند پدرت على علیه السلام باش و ریسمان را از گردن حق بردار خداى احسان کننده را پرستش کن و با افراد دشمن و کینه توز دوستى مکن.

(بحار الانوار، ج 43، ص 286)