ولادت امام دوازدهم از منظر شیعیان آن حضرت، امری مسلم به شمار می‌آید. شهادت شاهدانی چون جناب حکیمه خاتون، دختر امام جواد علیه‌السلام، گواه این ادعاست.[۱] از آنجا که ولادت امام دوازدهم از عموم مردم پنهان می‌شد، بیم آن بود که شیعیان در شناخت آخرین حجت پروردگار به اشتباه و گمراهی گرفتار آیند، امام حسن عسکری علیه‌السلام فرزند خود را به گروهی از بزرگان شیعه و افراد مورد اعتماد معرفی کرد تا آنان نیز خبر ولادت او را به دیگر پیروان اهل بیت علیهم‌السلام برسانند و بدین ترتیب ضمن معرفی آن بزرگوار، تهدیدی نیز متوجّه وجود آن آخرین سفیر حق نگردد.
احمد‌بن‌اسحاق که از بزرگان شیعه و پیروان ویژه امام یازدهم بود چنین می‌گوید:
خدمت امام عسکری علیه‌السلام شرفیاب شدم و می‌خواستم در مورد امام پس از او سؤال کنم، ولی پیش از آنکه سخنی بگویم فرمود: «ای احمد! همانا خدای متعال از آن زمان که آدم را آفریده، زمین را از حجت خود خالی نگذاشته است و تا قیامت نیز چنین نخواهد کرد! به واسطه حجّت خدا، بلا از اهل زمین برداشته می‌شود و [به برکت وجود او] باران می‌بارد و بهره‌های زمینی بیرون می‌آید».
عرض کردم: ای پسر رسول خدا! امام و جانشین پس از شما کیست؟!
آن حضرت با شتاب به درون خانه رفت و بازگشت در حالی که پسری سه ساله که رویش همانند ماه تمام می‌درخشید بر دوش خویش داشت و فرمود: «ای احمد‌بن‌اسحاق! اگر نزد خدای متعال و حجت‌های او گرامی نبودی، این پسرم را به تو نشان نمی‌دادم! همانا او هم‌نام و هم‌کنیه رسول خداست و کسی است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند، همان‌گونه که از ظلم و ستم پر شده باشد».
گفتم: «سرور من! آیا نشانه‌ای هست که قلبم به آن آرام گردد؟!»
[در این هنگام] آن کودک، لب به سخن گشود و به زبان عربی روان گفت:
«اَنا بَقیهُ اللّهِ فی اَرْضِهِ والمُنْتَقِمُ مِنْ اَعْدائِهِ…؛ من بقیه الله در زمین هستم که از دشمنان خدا انتقام خواهم گرفت؛ ای احمد‌بن‌اسحاق، پس از اینکه با چشم خود می‌بینی، در پی نشانه مباش!!»
احمد‌بن‌اسحاق گوید: پس [از شنیدن این سخنان] با شادمانی از خانه امام علیه‌السلام بیرون شدم….[۲]
همچنین محمد‌بن‌عثمان[۳] و چند تن دیگر از بزرگان شیعه نقل می‌کنند:
چهل نفر از شیعیان نزد امام یازدهم گرد آمدیم. آن حضرت، فرزندش را به ما نشان داد و فرمود: «پس از من، این امام شما و جانشین من است. از او فرمان برید و بعد از من در دین خود پراکنده نشوید که هلاک خواهید شد و [بدانید که] پس از امروز او را نخواهید دید…».[۴]
یکی از سنت‌های سفارش شده، عقیقه‌کردن و ولیمه‌دادن برای نوزاد است و آن کشتن گوسفند و طعام دادن به گروهی از مردم است که برای سلامتی و طول عمر فرزند تأثیر فراوان دارد. امام حسن عسکری علیه‌السلام بار‌ها برای فرزندش عقیقه کرد تا ضمن عمل به این سنت نیکوی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله گروه‌های بسیاری از شیعیان را از ولادت امام دوازدهم آگاه سازد.[۵]
محمد‌بن‌ابراهیم گوید: امام عسکری علیه‌السلام برای یکی از شیعیان خود، گوسفند سر بریده‌ای فرستاد و فرمود: «این از عقیقه فرزندم «محمد» است».[۶]
پینوشتها
۱. کمال الدین، شیخ صدوق، ترجمه منصور پهلوان، ج۲، ص۱۴۳و ۴۲۴.
۲. همان، ص ۸۰.
۳. او دومین نائب خاص امام مهدى علیه‌السلام در دوره غیبت صغراست.
۴. کمال الدین،شیخ صدوق، ترجمه منصور پهلوان، ج ۲، ص ۱۶۲.
۵. همان، باب ۴۲.
۶. همان، ص ۱۵۸.
