… این همه صنایع از این نطفه است. این همه، های و هوی نظام بشری از این نطفه است . نطفه حرکت کرده است تا شده است این انسان کامل کذایی ! سبحان الله !
دهد نطفه را صورتی چون پری که کرده است بر آب صورتگری؟

همان طوری که همه صنایع ساخته این نطفه است و آداب و دستوراتی دارند، برنامه دارند، دین دارند، اگر از آن دین شون به در بروند سقوط می کنند … فاسد می شوند … خراب می شوند، شما نیز دستور دارید، دین دارید باید این دین را، این دستور را در متن زندگی تون… در متن هستی تون پیاده بفرمایید تا به کمال انسانی تون نائل بشوید.
«وَ لاَ تَکُونُوا کَالَّذِین نَسُوا اللهَ فَاَنسَاهُم اَنفُسَهُم» خودتون را فراموش نکنید … خدایتون را … اصلتون را … مبدأتون را … آفریدگارتون را فراموش نکنید که این چنین شما را صورتگری کرده است .

آن حقیقت را فراموش نکنید که در این نظام هستی به قدر یک میکرون اختلاف، ناروایی، خلاف عقل، خلاف نظم پیدا نمی کنید … سبحان الله!
علم است که عالم را می گرداند. «عالم» اصلاً یعنی یکپارچه علم ! «عالم» یعنی علم انباشته روی هم ! کتاب تکوینی نظام هستی را… کتاب تکوینی وجود خودتون را فهمیده ورق بزنید.
هارون الرّشید برای جناب امام هفتم، موسی بن جعفر (علیه السّلام ) نامه نوشته است که : اذنی و اوجز ؛ مرا اندرز بده در ضمن عبارتی کوتاه . آقا در جوابش نوشت : «کُلّ مَا تَراهُ عَینُکَ وَ فِیهِ مَوعِظَه؛ هر چه را می بینید، آنچه را که چشم تو می بیند، در همه پند و اندرز است . منتها باید کتاب وجود موجودات را فهمیده ورق زد.
علم تشریح و آناتومی دار وجود است. علم تحصیل کنید. با کلمات وجودی آشنا بشوید. قرآن کریم به ما دستور داده است، اون صانع ما، اون سازنده ما – در این دستور، در این کتاب آسمانی آدم ساز- فرمود : خودتون را پاک بدارید، دنبال تحصیل معارف بوده باشید. واجب را انجام بدهید. از حرام اجتناب داشته باشید و تحصیل علوم و معارف کنید که علم و عمل انسان سازند. و شما دارید شب و روز خودتون را می سازید، ببینید چگونه دارید خودتون را می سازید؟ علم و عمل انسان سازند. نیّت های ما … اعمال ما … احوال ما … اینها بذرهایی هستند، تخم هایی هستند که ما در مزرعه ی وجود خودمون بذر می کنیم و این ها سبز می شوند و ما مهمان سفره خودمون هستیم . هر کسی زرع و زارع و مزرعه و انبار خودشه، هر کسی مهمان سفره خودشه، ببینید خودتون را چگونه ساخته اید؟

قسمتی از افاضات حضرت علاّمه در مراسم افتتاح دبیرستان اَهلَم/ محمود آباد مازندران/ ۱۳۸۱