نویسنده: دکتر سید جلال یونسی
غیر از عوامل یاد شده، لازم است به نکاتی درباره ی آمادگی های مربوط به ازدواج نیز توجه شود:
الف) سن ازدواج:
ازدواج در سنین پایین یا بسیار بالا می تواند آسیب زا و خطرآفرین باشد.
ب) سطح بلوغ و پختگی زوجین:
به عبارت ساده تر باید میزان بلوغ فکری و هیجانی زوجین مدنظر قرار گیرد. در بسیاری از موارد شاهد ازدواج کودکی با فردی پخته یا کودکان با یک دیگریم!
چه بسیار زوج هایی که بالای 25 سال هستند ولی هنوز به رشد فکری و هیجانی لازم نرسیده اند.
پ) زمان ازدواج:
ممکن است افراد در حال سپری کردن مأموریت و تحصیل باشند و زمان مناسبی را برای ازدواج انتخاب نکرده باشند. در مواردی دیده شده که اگر ازدواج زوجی دو سال زودتر یا دو الی سه سال دیرتر اتفاق می افتاد شاهد اختلافات زناشویی کم تری میان زوجین بودیم. خانم یا آقایی که اضطراب گذراندن واحدها و فعالیت های آموزشی مربوط به تحصیلات دانشگاهی خود را دارند، شاید در انجام وظایف مربوط به زناشویی خود بازمانند.
ت) آمادگی برای رابطه ی جنسی کامل و انحصاری:
مواردی مشاهده می شود که پسر یا دختر ی ازدواج می کنند در حالی که هنوز آمادگی لازم برای فعالیت ها و روابط جنسی کامل را ندارند. هنوز ذهن آنان آماده ی پذیرش چنین رابطه ای نیست، لذا زن و شوهر کاملاً قادر نیستند خود را در اختیار طرف مقابل بگذارند. عدم آمادگی هایی از این نوع می تواند در اوایل ازدواج مشکلاتی جدی را ایجاد کند که می توان از طریق آموزش های لازم در مشاوره های قبل از ازدواج این نقص را تا حدی زیاد برطرف کرد.
ث) میزان آزادی و رهایی هیجانی از والدین:
عدم وابستگی های هیجانی و عاطفی نسبت به خانواده ی اصلی از موارد بسیار مهم در روابط زناشویی است.
ج) سطح تحصیلات زوجین و میزان آرزوهای شغلی و درجه ی رضایت آن ها از شغل:
تحقیقات نشان می دهد که رضایت شغلی از عوامل بسیار مهم پیش بینی کننده ی رضامندی زناشویی است. مردان و زنانی که از شغل خود راضی هستند، به گونه ای این رضایت را در روابط زناشویی خود منعکس می کنند. هم چنین میزان تحصیلات زوجین، هماهنگی و توازن در این معیار بسیار مهم است. در اکثر موارد دیده شده است که زن و شوهری که از لحاظ سطح تحصیلات تفاوت بسیار زیادی دارند، همواره از رابطه ی زناشویی خود رنج می برند. در این گونه موارد گویا چنین به ذهن متبادر می شود که این زن و شوهر در دو عالم متفاوت از یکدیگر زندگی می کنند به طوری که در جه ی تفاهم به حداقل ممکن برسد.
به عبارت ساده تر موارد پیشگیرانه در ارتباط زناشویی وجود دارد که هم دختر و هم پسر باید به آن توجه جدی مبذول دارند و این سخن بسیار مهم را فراموش نکنیم که پیشگیری مقدم بر درمان است. تنها قدری توجه و دقت در مشاوره های قبل از ازدواج می تواند افراد را از افتادن به دام آفت ها و آسیب های مذکور مصون نگاه دارد. ما همواره در مشاوره های قبل از ازدواج این نکته را به دختر و پسر یادآور می شویم که ازدواج پا نهادن در جاده ای است که دست اندازهای متعددی دارد. هرچه زوجین پیشاپیش از این چاله ها آگاه باشند، بهتر می توانند مرکب ازدواج خود را با کم ترین آسیب و بیش ترین شادکامی و لذت برانند. اما به یاد داشته باشیم در رابطه با این خودرو آسیب ها همیشه به چاله های جاده ی زندگی مربوط نمی شود؛ بسیاری موانع و مشکلات پس از شروع روابط زناشویی و ناشی از سرنشینان خودرو یعنی زن و شوهر و فرزندان است، که ما در این جا آن را تحت عنوان آسیب ها در روابط با همسر بیان می کنیم، سپس راه کارهای لازم جهت مقابله آن ها، روش کاهش و اصلاح آن ها را در چارچوب مدیریت روابط زناشویی ارائه می دهیم.
منبع مقاله :
یونسی، سید جلال؛ (1388)، مدیریت روابط زناشویی (آسیب ها و راه حل ها در روابط زناشویی)، تهران: نشر قطره، چاپ دوم