نویسنده : محمد عیسی رحیمی

شهر مکه در ظلمت و تاریکی فرورفته بود، اثری از حیات و فعالیت به چشم نمی خورد، تنها ماه بود که مطابق معمول آرام آرام از پشت کوههای سیاه چرده ی اطراف بالا آمده و شعاع کمرنگ و لطیف خود را بر روی خانه های ساده و خالی از تجمل پهن می کرد. کم کم شب گذشت، و نسیم لذت بخش و مطبوعی سرزمین تفتیده ای حجاز را فرا گرفت، و آنرا برای مدتی کوتاهی آماده استراحت ساخت، ستارگان هم در این هنگام به این بزم بی ریا رونق و صفا بخشیده و به روی ساکنین شهر مکه لبخند می زدند، اکنون سحر است و مرغان سحر خیز و شب زنده دار، با لحنی روح افزا،در آن هوائی بهشتی نغمه سرداده و گویا با معشوق راز و نیاز می کند. و مکه در سپیده ی سحر به سر می برد و سکوت ابهام آمیز به شهر حکومت دارد و همه در خواب هستند، فقط آمنه بیدار بود و دردی را که در انتظارش بود احساس کرد … و چند بانوی ناشناس و نورانی را در اطاق خویش دید، و متحیر بود که ایشان کیانند و چگونه از درب بسته داخل شده اند؟
طولی نکشید که پیشوای کون و مکان در سپیده دم سحرگاه 17 ربیع پا به جهان گشود و چشمان بشریت را روشن نمود، که با قدم مبارک و نورانی اش بشر را از دنیای تاریک و ظلمانی رهائی بخشید.
بلی: محمد، در زمانی آمد که فساد، تباهی، ظلم و بیدادگری از درو دیوار آن می بارید و چنگال زور مندان بیدادگر حلقوم مستضعفان مظلوم را می فشرد، در دنیای که جهل و فساد اخلاق، خیانت و ظلم و استبداد شعله ور بود، و برگهای زندگی بشر به زردی گرائیده و از آن امیدی ثمر نبود، و فروغ هدایت خاموش شده و مردم سیر قهقرائی داشتند، و خداوند با فرستادن محمد، بزرگترین رحمت، نعمت و موهبتش را برای انسانها و جامعه ی بشری در تمام اعصار و قرون ارزانی داشت. «و ماارسلناک الارحمه للعالمین»(1) ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم. و این پیامبر بود: که مردم را از جهل و نادانی نجات داده و به سوی هدایت و سعادت رهنمون نمود؛ زیرا آئینی را نشر وابلاغ کرد که سبب نجات همگان شده، و باعث گردید که مردمان متحجر، بت پرست و تهی از تفکر و تدبر به تمدن و انقلاب فکری برسند؛ و چون خود رحمت برای همه ی عالمیان هست از این رو آئین و دینی را که آورد نیز جهانی و برای تمام بشر خواهند بود.
دینی که چراغ و راهنمایش پیامبر وامامان معصوم باشد می تواند تمام دنیا را به سیطره خود در آورد، به طوریکه پیامبر(ص) می فرمایند: «الاسلام یعلو و لا یعلی علیه»(2) اسلام آئین و دینی است که از همه ادیان برتری داشته به نحوی که تمام ادیان دیگر در برابر او پوچ و بی اساس خواهند بود؛ و دینی است که می تواند به صورت زنده و جاوید تمام عالمیان را در هر زمان و مکان فراگیرد.
زیرا مبلغ آن، بهترین، نجیب ترین و پاک ترین انسان است که برای مردم باعث کرامت، شادمانی، اتحاد، عزت و افتخار گردیده است، و باعث شده است که اسلام به عنوان دین مودت و محبت قلوب تمام بشریت را به تسخیر در آورد. و بنیانگذار این دین انسان بزرگ و درستکاری است که توانست در جهانی ظلمانی و تاریک، دین و آئین خود را به جهانیان و نمرودیان زمان و فرازمان خود بشناساند.
اورسولی است که خداوند منان و متعال آنرا برای تمام جهان و بشریت فرستاد چنانکه خداوند رحمان خطاب به بنده محبوب و عزیزش می فرمایند: « قل یا ایها الناس انی رسول الله الیکم جمیعا» (3) و یا در جای دیگر می فرمایند: « و ما ارسلناک الا کافه للناس»(4) تو را جز به سوی همه ی مردم نفرستادیم .
این آیات گواه و شاهد است بر اینکه مبلغ اسلام، جهانی است. لذا دین، آئین و مذهبی که مبلغش جهانی و برای تمام اعصار و قرون باشد خودش نیز جهانی فرازمانی و فرامکانی خواهند بود؛ به طوریکه بشر و انسان اگر به آن متصل گردد می تواند نجات دهنده خود در دنیا و آخرت باشند. آری پیامبرو دین اسلام جهانی است و بر تمام اعصار و قرون سیطره دارد زیرا متن و محتوائی دعوت او کتاب جاوید، استوار، محکم و ثابت است که می تواند در تمام ابعاد از زندگی، بشر را به عزت و افتخاربرساند و باعث گردد که دین اسلام و پیروان او در جهان حکومت نمایند زیرا قرآن خانه ای است که ارکانش همیشه باقی و برقرار بوده و از بین نمی رود؛ بلکه در همه مکانها و زمانها زنده و جاوید بوده و می تواند جهان بشری را از خرافات و فسادهای اخلاقی پاکسازی کرده و به ثواب برساند؛
زیرا قرآن که به عنوان ستون های محکم و ثابت آئین حق قرارگرفته و منحصر به یک جامعه، قشر و نژاد نیست بلکه همه اقوام و بشریت را شامل می شوند به طوریکه می فرمایند: «لا نذرکم به و من بلغ»(5) در این آیه تمام کسانی که این سخن به آنها می رسد مورد خطاب قرار گرفته و رسالت جهانی پیامبر، عمومی بودن قرآن و آئین اسلام را می رساند که اسلام و قرآن مختص به نژاد عرب و یازمان و منطقه خاصی نیست بلکه همگانی و جهانی است و همه کسانی که در جامعه بشریت وجود دارد و یا بوجود می آیند شامل می شود. و یا در جائی دیگر می فرمایند:« تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیرا»(6) جاوید و پر برکت است خداوند ی که قرآن را بر بنده اش نازل کرد تا همه جهانیان را انذار کند.
بلی وقتی محتوای آئین و مذهب، جهانی و تمام بشریت را مورد انذار و تبشیر قرار داد خود آئین نیز جهانی خواهند بود و باعث خواهند گردید که کل جهان و بشریت از عقیده های پوچ پاکسازی و به آئین حق بپیوندند؛
چرا پیروز نباشد؛ در حالیکه دین اسلام آئین محبت، اخوت، اتحاد، صمیمیت و برادری است، دینی است که هر جامعه و بشر را می تواند به قله های رفیع از علم، صنعت و تکنولوژی برساند؛ زیرا اسلام مانند چشمه زلالی است که تشنگان حقیقت را سیراب می نماید. خداوند اسلام را چراغی قرار داده است که شعله های آن برافروخته شده و همه کس می تواند از آن فیض ببرند؛ و چشمه ی است که آب آن فوران می کند. و اگر امروز اختراع، قوه تفکر و تدبر در دنیا رو به پیشرفت و تعالی است، زیر بنای آن پیامبر اسلام، ائمه معصومین و امام صادق(ع) بوده است زیرا آنچه که این روزها فن آوری های جدید را بوجود می آورد سر منشأ اش دانشگاهی است بنام دانشگاه امام صادق(ع) که در آن دانشگاه پایه های تمام علوم پایه ریزی شده و به جهانیان توسط فرهیختگان رسانده شده است.
باید هم عالم گیر باشد. زیرا آئینی است که قوانین، پیوندها، حلقه ها و پایه هایش زوال پذیر نیست بلکه هر روز به عظمت و شکوه اش افزوده می شود؛ و چیزی تازه ای در جامعه بشری بوجود می آورد؛ و اگر امروز جامعه بشری سیری صعودی و پیشرفت دارند به خاطر نعمت و موهبت وجود پیامبر و آئین او است، که به عنوان منار هدایت، رهبری جامعه را در پیش گرفته و جامعه را به ترقی و تکامل رهنمون می نماید.
زیرا اگر جامعه امروزی غرب به انواع و اقسام از وسایل علمی می رسند و راه صعود و ترقی را می پیمایند به خاطر وجود برکت پیامبر و محتوای آئین او است که خداوند منان آنرا در سالهای خیلی قبل توسط پیامبر خود به مردم ارزانی داشته است. و اگر وجود محبت آمیز پیامبر و امامان معصوم نبود جامعه بشری نمی توانست خود را از حالت صبوعیت و درندگی خارج نمایند؛ بلکه خداوند بود که توسط عزیز ترین انسانها قوه فکر و تدبر بشریت را باز کرده و آئین و محتوای پیشرفت آنها را فراهم نموده اما آنچه که قابل تأسف و درد است این است که بشریت کنونی چگونه با رحمه للعالمین خود برخورد می نمایند؛ و چگونه به خودشان اجازه می دهند که به چراغ راهنما و ولی نعمت خود اهانت نمایند؛ و آن که از طرف خداوند برای نجات آنها فرستاده شده و آنها را به معنویت و هدایت رهبری و راهنمائی کرده است، و راههای رسیدن به انواع و اقسام از علم و تکنولوژی را نشان داده است برخورد نمایند؛ و به فرزندان آن حضرت هتاکی کرده و مورد اهانت قرار بدهند، بلکه بالا تر از این مسئله آنهائیکه خویش را پیرو و مطیع پیامبر و آئین او می دانند، و در دنیا داد از اسلام می زنند و وجود پیامبر و خاندان او باعث برکت، نعمت و موهبت برای آنها شده و باعث شده است که بزرگترین منابع طبیعی در اختیار آنان قرار بگیرد، می بینم که نه تنها از اسلام و پیامبر دفاع نمی کنند بلکه اجازه می دهند که توسط خودشان به مقدسات و آئین شان توهین شده و آنهائی که باعث اهانت شده کمک اقتصادی نمایند. اسلام و آئین او جهانی است که تمام افراد بشر را چه موجود و چه در آینده بوجودمی آیند شامل می شود؛ چنانکه دنیای غرب با استفاده از محتوا و متون اسلام در پیشرفت و ترقی خود استفاده کرده اند و از آموزه های دین و آئین پیامبر بهره برده اند و خودشان را در جهان به عنوان سردمدار و دیکتاتور معرفی می کنند؛ اما دنیای اسلام با توجه به منابع غنی که دارند نمی توانند از آن استفاده کرده و حتی به وحدت و تعامل برسند چه اینکه در اهانت از مقدسات شان دفاع نمایند. و اگر امروز جهان غرب در حال پیشرفت است مرهون پیامبر اسلام و آئین او است که به خوبی از آن استفاده و پیشرفت می نمایند.
با توجه به اینکه پیامبر، قرآن و آئین اسلام جهانی است و پیامبر عظیم الشأن توانست آنرا در دنیای جهل، فساد و بدبختی با صبر، شکیبائی، مدارا و با روش متین و اخلاق نیکو برای آن عصر و عصر حاضر به جهانیان معرفی نمایند، به طوریکه قلمرو های زیادی را تحت شعاع خود قرار داده است؛ و در عصر حاضر مناطق وسیع از شرق،غرب، شمال و جنوب در قلمرو اسلام قرار گرفته، و هم اکنون بیش از40 کشور اسلامی با جمعیتی حدود یک میلیاردو پانصد میلیون نفر زیر پرجم اسلام قرار دارند به امید اینکه روز منجی عالم بشریت، برطرف کننده غم ها، غصه هاو جانشین خداوند، مهدی موعود قائم آل محمد ظهور کرده و دین اسلام را گسترش و عالم گیر نمایند.

پی نوشت ها :

1- انبیاء / 107
2- حلی_ابن ادریس_السرائر_ج/1_ص/476
3- اعراف / 157
4- سباء / 28
5- انعام / 19
6- فرقان / 1