نویسنده: محمد یوسفی

جناب آقا سرافراز که از افراد مؤمن و متین و مورد وثوق می باشند از جناب آقای حاج اکبر نوذری که آرزوی دیدار آن امام همام را داشته اند، نقل می کند:
در یکی از سفرها که به عتبات عالیات مشرف شده بودم دو حاجت از خدا خواستم:
اول آن که: چون به کاظمین علیهماالسلام می رسم حوائجم به شفاعت حضرت امام کاظم علیه السلام و حضرت امام جواد علیه السلام برآورده شود که بعد از آن در کربلا و نجف و سامرا فقط زائر باشم.
حاجت دوم آن که: خدمت حضرت بقیه الله (روحی فداه) مشرف شوم و نشانه اش این باشد که چیز نفیسی به من بدهند.
این موضوع از خاطرم فراموش شد تا آن که از عتبات برگشته و به ایران آمدم شب پنجشنبه که در منزل شما مجلسی داشتیم مرحوم حاج محمد هاشم سلامی هم حاضر بودند، ایشان سؤال کردند که در این سفر قضیه ی تازه ای نداشتید؟
من یک مرتبه منتقل شدم و به خاطرم آمد که شب چهارشنبه ای به اتفاق آقای حاج سیف و رفقا در مسجد سهله پس از انجام اعمال معمول به محلی که منسوب به حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) می باشد رفتیم و در آنجا با حالت گریه دعای الهی عظم البلاء را خواندیم و سپس قدری از مراثی حضرت ابی عبدالله علیه السلام خوانده شد و همه مشغول گریه بودند.
در این موقع سید جلیلی را دیدم که با روی نورانی پهلوی محراب ایستاده و روی مبارک شان به طرف ما است و ما را نگاه می کنند، بدون آن که صحبتی در میان باشد ایشان مهر تربت حضرت سیدالشهداء علیه السلام که بهترین اشیاء قیمتی است به من مرحمت فرمودند و چون حاجتم فقط تشرف به محضر مقدس آن حضرت بود بیش از این مقدار چیز دیگری در میان نبود. (1)

پی نوشت :

1. ملاقات با امام عصر علیه السلام: 261 و همان، ج 2، ص 274.
منبع مقاله :
یوسفی، محمد، (1390)، ملاقات با امام زمان علیه السلام در کربلا، قم، خورشید هدایت، چاپ دوم