به کوشش: محمد کمالی نژاد

نام رایج:
پونه

نام عربی:
فودنج، حبق

نام های دیگر:
پودنک، فوتنج، پودنه، پودینه، یارپوز (ترکی)

ماهیت:
سه نوع است. بری و جبلی و نهری و ساق آن متفرق و تند بوی با عطریت و برگ آن ریزه مایل به استداره و نازک و نرم و طعم و رایحه آن شبیه به فودنج نهری است و با حدت و تلخی کمی و تخم آن شبیه تخم ریحان. و فودنج نهری که بیشتر در کنار آبها و بساتین می روید شاخهای آن پُر گره و باریک و بر زمین پهن و گل آن بنفش می باشد.

طبیعت:
در اول سوم گرم و خشک

افعال و خواص:
بغایت ملطف، جهت کزاز و تنقیه فضول سینه و معده و سوزش آن و فواق و غثیان و تحلیل ریاح و استسقاء و یرقان و اخراج مشیمه و ادرار عرق و بول و حیض و اسهال سودا و نطول آن جهت حکه و ریاح رحم و رفع صلابت آن، سنون سوخته آن جهت تقویت لثه و بری آن رافع غشی.

تحقیقات جدید:
تقویت کننده سیستم گوارشی، مفید برای دلپیچه و گاز معده، مفید برای سردرد، قاعده آور، ضد انگل، مفید برای واریس
***

بدل:
اقسام دیگر پونه و نعناع

مضر:
امعاء و باه و گرده

مصلح:
کتیرا

مقدار شربت:
تا دو درم
پیاز ار خورد مرد با پودنه*** از آنش زیانها رسد سود نه
حکیم یوسفی
منبع مقاله :
کمالی نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول