به عقیده بسیارى از فلاسفه و دانشمندان ، انسان موجودى مدنى است . به همین دلیل محتاج به پناه و یاور و نیز یارى دلدارى است تا با او معاشرت داشته و در مسیر پر پیچ و خم زندگى ، غمخوارش باشد . ازدواج با رعایت اصول و شرایط لازم ، استفاده از کمک مشترک را براى دختر و پسر جوان تسهیل مى نماید و به آنها کمک مى کند تا در زندگى فردى و اجتماعى موفقیت هاى بیشترى به دست بیاورند . حال آنکه دختران و پسران جوان مجرد از کمک هاى همسر خود بى نصیب مانده و از بسیارى موقعیت ها و فرصت هاى مناسب که در زندگى به وجود مى آیند بى بهره مى مانند .
بنابراین امر ازدواج براى زوج هاى جوان امرى ممدوح و پذیرفتنى است به گونه اى که دختران و پسران جوان به محض رسیدن به شرایط و سن ازدواج باید مبادرت به آن کنند . با این وجود آمار هاى نگران کننده اى که از اختلافات و جدایى ها در میان زوج هاى جوان حکایت دارند نشان دهنده این نکته است که بسیارى از دختران و پسران جوان راه و رسم همسردارى و همسر گزینى را نیافته و ندانسته اند و این بر بزرگ تر هاى خانواده است که الگو ها و نمونه هاى موفق را براى زوج هاى جوان نمونه آورده و راه و رسم زندگى آنها را بازگو دارند . علاوه بر این ، همسران جوان باید به نکاتى سخت توجه داشته و آنها را رعایت داشته تا زندگى شان در همان آغاز راه دچار تلاطم و تلخى نشود . برخى از این نکات که لازم است دختر و پسر جوان به کار گیرند و آنها را آویزه گوش دارند به ترتیب زیر است :
1ـ زندگى مشترک عرصه کمال است نه صحنه پیکار .
بنابراین یار و یاور هم باشید و سعى نکنید بر همسر تان تسلط یابید . به عبارت دیگر با هم و در کنار هم باشید نه جدا از هم و رو در روى هم ! خانواده زمانى موفق خواهد بود که در آن هماهنگى وجود داشته باشد و همه اعضا در یک محفل انس با کمال صمیمیت و شادى زندگى کنند . بنابراین همسران جوان باید از هر نوع رفتارى شامل طعنه زدن ، تحقیر و مقایسه کردن همسر با دیگران و … پرهیز نمایند .
2ـ از ابراز محبت نسبت به یکدیگر دریغ نورزید . ابراز محبت به موقع در زندگى مشترک ، نشاط و طراوت و علاقه را به دنبال خواهد داشت . این امر فقط لازمه چند روز نخستین ازدواج نیست بلکه با گذشت زمان نهال نوپاى زندگى به درختى تناور تبدیل مى شود که نیاز بیشترى به آبیارى دارد . با ابراز محبت و نشان دادن عشق و علاقه به هم ، مى توان این درخت تناور را براى همیشه بارور و با طراوت نگاه داشت و بر نشاط آن افزود .
3ـ عاشقانه به هم نگاه کنید . نحوه نگریستن هر یک از ما به دیگرى ، به « چگونه بودن ما » بستگى دارد نه به « چگونه بودن او » .
شیفتگى زمانى حاصل مى شود که فکر کنید همسر تان فردى باشکوه ، ناب ، صمیمى ، خوش خُلق و خوش برخورد است . این شیوه نگرش به همسران جوان مى آموزد به جاى اینکه عشق را جستجو کنند ، با عشق و محبت به زندگى نگاه کنند .
زبان نگاه ، زبان مؤثرى است . شما با نگاه کردن به طرف مقابل به او مى فهمانید به صحبت کردن با وى علاقه مند هستید . حالات نگاه کردن اثر معجزه انگیزى در ایجاد صمیمیت میان زوجین جوان دارد . میل به صمیمیت نه تنها جنبه جسمى بلکه جنبه روانى نیز دارد .
4ـ وقتى زن یا مرد جوان اشتباه مى کنند ، صادقانه و صمیمى اعتراف کنند . صداقت و اظهار پشیمانى و ندامت تنها علاج واقعه است . قبول نکردن اشتباه و نپذیرفتن خطا ، اختلافات را دامن خواهد زد .
5ـ در مطرح کردن مسائل ناخوشایند و نامطلوب سعى کنید خود را هم دخالت دهید . مثلاً به جاى اینکه بگویید « چرا با فلانى این طور برخورد کردى » ، بهتر است بگویید : « کاش با فلانى این طور برخورد نمى کردیم . »
6ـ اگر خطایى از همسر خود مشاهده نمودید ، زود از کوره در نروید و سفره دل تان را نزد هر کسى باز نکنید . بخصوص پیش پدر و مادر تان درد دل نکنید زیرا این کار موجب سرافکندگى همسرتان شده و امکان آشتى را بسیار ضعیف مى کند .
7ـ اگر مى خواهید عشق و علاقه تان تداوم داشته باشد ، نخست باید بدانید زمان کافى را براى با هم بودن و ابراز محبت کردن اختصاص بدهید . سعى کنید به انگیزه عشق و ازدواج تان بیندیشید ؛ با همسر تان در باره نخستین روز هاى آشنایى و دوران خوشِ اولین روز ها گفتگو کنید . یادآورى شادى ها و رویداد هاى شیرین ، هم وجودتان را گرم کرده و هم تازگى و طراوت رابطه شما را با همسر تان حفظ خواهد کرد .
8ـ انعطاف پذیرى یکى از ویژگى هاى مهم براى ایجاد سازگارى بیشتر و سلامت روانى است . با چشم پوشى و نرمش نسبت به برخى رفتار هاى کودکانه و لجبازى ها نه تنها مى توان از تنش هاى بى دلیل پیشگیرى نمود ، بلکه مى توان از همان اول زندگى بنیاد خانواده را مستحکم نمود . زوج هاى جوان باید به خاطر داشته باشند که مسائل و موارد اختلاف و یا اختلاف برانگیز را براى رسیدن به یک دیدگاه مشترک طرح نمایند ، نه به تکرار و تثبیت کدورت ها و دشمنی ها .
