1. عَنِ النَّبِیِّ ـ صلی الله علیه و آله ـ قالَ: یا عَلِیُّ أنْتَ وَ شِیعَتُکَ فِی الْجَنَّه. «الخطیب البغدادی، ج12، ص389 ـ حلیه الاولیاء، ابونعیم، ج4، ص329ـ فی ظلال نهج البلاغه، ج1، ص123 ـ الهیثمی فی مجمعه، ج9، ص173»
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: یا علی! جنّت، سرای تو و شیعیان تو است.
2. قالَ النَّبِیُّ ـ صلی الله علیه و آله ـ: إنَّ اللهَ لَهُ الْحَمْدُ، عَرَضَ حُبَّ عَلِیٍّ وَ فاطِمَه، وَ ذُرّیَّتِهما عَلی الْبَرِیَّه فَمَنْ بادَرَ مِنْهُمْ بِالإجابَه جَعَلَ اللهُ مِنْهُمْ الرُّسُلَ، وَ مَنْ أجابَ بَعْدَ ذلِکَ جَعَلَ مِنْهُمْ الشِّیعَه وَ إنَّ اللهَ جَمَعَهُمْ فِی الْجَنَّه. «احقاق الحق، ج9، ص191»
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: خداوند که حمد وستایش بر او باد دوستی علی و فاطمه و ذریه آن دو را بر همه انسان ها عرضه داشت اول کسانی که آن را پذیرفته اند به عنوان رُسُل (رسولان) انتخاب شدند و پس از آنان، کسانی که آن را پذیرفته به عنوان «شیعه» برگزیده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد کرد.
3. عَنْ أبِی جَعْفَرٍ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ أنّهُ قال: لِیُهْنِئَکُمْ ـ الإسْمُ ـ قُلْتُ وَ ما هُوَ جُعِلْتُ فِداکَ؟ قالَ: الشِّیعَه، قیلَ إنَّ النّاسَ یُعَتِّرُونَنا بِذلِکَ، قالَ: أما تَسْمَعُ: «وَ إنْ مِنْ شِیعَتِهِ لِإبْراهیمَ»، وَ قَوْلُهُ تَعالی: «وَ اسْتَغاثَهُ الَّذیِ مِنْ شِیعَتِهِ عَلَی الّذی هُوَ مِنْ عَدُوِّهِ فَلْیُهنَئکُمْ الْاِسْمُ. «تفسیر قمّی، ج2، ص228»
امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمود: این نام بر شما گوارا و مبارک باشد، گفتم: کدام نام؟ فرمودند: «شیعه» ـ شخصی گفت: ما را به این نام تحقیر می کنند، امام پاسخ داد: مگر قرائت نکردی: «و ان من شیعته لابراهیم»(در ذیل سوره صافات) و «استغاثه الذی من شیعته علی الذی هو من عدوه» (الإستیعاب، ج3، ص40) پس مبارک باشد این اسم بر شما.
4. عَنْ جابِرِ بْنِ سَمَرَه یَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ ـ صلی الله علیه و آله ـ یَقُولُ لا یَزالُ الإسْلامُ عَزِیزاً إلی إثْنَیْ عَشَرِ خَلِیفَه ثُمَّ قالَ کَلِمَه لَمْ اسْمَعْها فَقُلْتُ لِأبِی ما قالَ؟ فقال کُلُّهُمْ مِنْ قُرَیْشٍ. «صحیح مسلم، ج6، ص2»
جابر بن سمره می‌ گوید: از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ شنیدم که فرمود: همیشه، عزت و سربلندی اسلام و (مسلمین) به دوازده امام و جانشین من بستگی دارد (و افزود:) همه آنان از قریش هستند.
5. عَنْ ابْنِ عَساکِرَ فِی تارِیخِهِ عَنْ عاصِمٍ بْنِ ضَمْرَه عَنْ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: قالَ رَسُول اللهِ ـ صلی الله علیه و آله ـ: مَثَلِی وَ مَثَلُ عَلِیٍّ مَثَلُ شَجَرَه أنا أصْلُها وَ عَلِیٌّ فَرْعُها وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ ثَمَرُها وَ الشِّیعه وَرَقُها فَهَلْ یَخْرُجُ مِنْ الطَّیِّبِ إلّا الطَّیِّبُ وَ أنا مَدِینَه الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بابُها فَمَنْ أرادَها فَلْیَأتِها مِنْ بابِها. «تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج2، حدیث 999، ص00»
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: مَثَل من و علی ـ علیه السلام ـ(امیر المؤمنین) مَثَل درختی است که من ریشه و ساقه و علی شاخه آن و حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ میوه آن درخت و شیعه برگ های آن درخت را تشکیل می دهند، (و سپس افزود) آیا از اصل و ریشه پاک جز میوه پاک انتظار می رود؟ و من شهر علم و دانش هستم و علی ـ علیه السلام ـ درب آن است، پس کسی که خواست به شهر علم دست یابد، باید، از درب آن وارد شود.
6. عَنْ أمِیر الْمؤمِنِینَ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : یا نَوْفُ: أتَدْرِی یا نَوْفٌ مَنْ شِیعَتِی؟ قالَ: لا واللهِ ، قالَ: شِیعَتِی الذُّبَّلُ الشِّفاهُ، الْخُمَّضُ الْبُطُونِ، الَّذینَ تُعْرَفُ الرُّهبانِیَّه فِی وُجُوهِهِمْ رُهْبانُ الَّیْلِ و اُسْدٌ بِالنَّهارِ. «بحارالانوار، ج78، ص95، «نهج البلاغه»»
امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ به نوف بکالی فرمود: ای نوف! آیا می دانی که شیعه من کیست؟ نوف گفت: خیر، امام فرمود: لب های شیعه من گواه بر ذکر و یاد خدای اوست، شکم وی گواه پرهیز از شکم پرستی است و نیز عدم وابستگی به دنیا را سیمای آنان گواهی می دهد، آنان عابدان شب زنده دار و شیر مردان روزاند.
7. قالَتْ فاطِمَه ـ عَلَیْها السَّلامُ ـ : إنَّ شِیعتُنا مِنْ خِیارِ أهْلِ الْجَنَّه … . «لئالی الاخبار، ج5، ص163»
حضرت زهرا ـ علیها السلام ـ فرمود: شیعیان ما بهترین جنت نشینان هستند.
8. قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : إنَّی شِیعَتُکُمْ! فقالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ یا عَبْدَ اللهِ إنْ کُنْتَ لَنا فِی أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطِیعاً فَقَدْ صَدَقْتَ، وَ إنْ کُنْتَ بِخِلافِ ذلِکَ فَلا تَزِدْ فِی ذُنُوبِکَ بِدَعْواکَ مَرْتَبَه شَرِیفَه لَسْتَ مِنْ أهْلِها لا تَقُل أنا مِنْ شِیعَتِکُمْ وَ لکِنْ قُلْ: أنا مِنْ مَوالِیکُمْ وَ مُحِبِّیکُمْ وَ مُعادِی أعْدائِکُمْ وَ أنْتَ فِی خَیْرٍ إلی خَیْرٍ. «لئالی الاخبار، ج5، ص157»
در حدیث آمده است مردی به حسن بن علی ـ علیه السلام ـ گفت: من شیعه و پیرو شما هستم، امام فرمود: ای بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهی» ما مطیع باشی در ادعایت صادق هستی و اگر این چنین نیستی با این ادعایت بر گناهان خودافزوده ای و وقتی که در این مرتبه قرار نداری ادعای آن را نیز بر زبان میاور که دروغ است و بر گناهان خود افزوده ای، پس نگو من شیعه شما هستم، ولی بگو: من یکی از دوستداران شمایم و با دشمنان شما دشمنم و دراین صورت به خیر و نیکی خواهی بود و به سوی خیر و نیکی نیز خواهی رفت.
9. عَنْ عُمَرِ بْنِ أبِی مِیْثَمْ قالَ: سَمِعْتُ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلی ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ یَقُولُ: ما أحَدٌ عَلی مِلَّه إبْراهیمَ إلّا نَحْنُ وَ شِیعَتَنا. و سایِرُ النّاسِ مِنْها بُرَآءُ. «نور الثقلین، ج3، ص94»
عمر بن أبی میثم می گوید: از امام حسین ـ علیه السلام ـ شنیدم که فرمود: هیچ کس بر ملت ابراهیم نیست مگر ما و شیعیان ما، و دیگران از آن بیگانه اند.
10. عَنِ الْاِمامِ السَّجادِ عَلِیِ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنَ الْعابِدِینَ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: إنَّما شِیعَتُنا یُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم … الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکَتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذا نامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ یُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ وَ کَلامُهُمْ الرَّحْمَه وَ تَشاغُلُهُمْ بالْجَنَّه. «نور الثقلین، ج3، ص94»
امام سجاد ـ علیه السلام ـ فرمود: شیعیان ما از راه عبادت شناخته می شوند، آنان اهل تسبیح و ذکرند حتی آن گاه که دیگران ساکت باشند و نماز گزارانند آن گاه که دیگران در خوابند و از درون محزونند (دلخوش به دنیا نیستند) آن گاه که دیگران بر اثر سرگرمی به دنیا فرحناکند، شیعیان با زهد شناخته می شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است.
11. عَنِ الْباقِرِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: نَحْنُ وَ شِیعَتُنا إصْحابُ الْیَمِینِ. «بحارالانوار، ج24، ص9»
امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمود: ما و شیعیان ما، اصحاب یمین می باشیم.
12. عنِ الصّادِقِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینَِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلایَتِنا یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا. «شجره طوبی، ج1، ص3»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: شیعیان ما از بقیه خمیرمایه اولیه آفریش ما آفریده شده اند ولایت ما در سرشت آنان عجین گشته است و آنان با خوشی ما خوشحال و با ناراحتی ما ناراحتند.
13. عَنْ مُوسی بْنِ جَعْفَرٍ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: یا مَعْشَرَ الشِّیعَه إنَّکُمْ قَدْ عاداکُمْ الْخَلْقُ فَتَزَیَّنُوا لَهُمْ بِما قَدَرْتُمْ عَلَیْهِ. «وسائل، ج3، ص245»
امام هفتم ـ علیه السلام ـ فرمود: شیعیان ما! شما ملتی هسید که دشمنان بیشماری در کمین شما است، ای گروه شیعه شما از دشمنان ما روی گردانید و با آنان دشمن هستید پس خود را بیارایید.
14. عَنْ الإمامِ الرِّضا ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : شِیعَتُنا الْمُسَلِّمُونَ لِأمْرِنا الْآخِذُونَ بِقَولِنا، الْمُخالِفُونَ لِأعْدائِنا فَمَنْ لَمْ یَکُنْ کَذالِکَ فَلَیْسَ مِنّا. «وسائل الشیعه، ج18، ص83، حدیث 25»
امام هشتم ـ علیه السلام ـ فرمودند: شیعه ما کسانی هستند که در برابر «امر» ما تسلیم اند به «قول» ما گردن می نهند و با دشمنان ما مخالف هستند و افزود پس کسی که این چنین نباشد او از ما نیست.
15. عَنْ أبِی جَعْفَرٍ الثّانی ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : عَنِ النَّبِیِّ ـ صلی الله علیه و آله ـ قال: حُبِّی وَ حُبُّ أهْلِ بَیْتِی وَ شِیعَتِهِمْ وَ أنْصارِهِمْ فِی قُلُوبِ الْمَلائِکَه. «نور الثقلین، ج3، ص129»
امام دهم ـ علیه السلام ـ از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ نقل کرد که آن حضرت فرمود: محبّت من و اهل بیت من و شیعیان و یاران آن ها در دل های فرشتگان نهفته است.
16. قالَ الْاِمامُ الْعَسْکَرِیُّ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : قالَ رَجُلٌ لِرَسُولُ اللهِ ـ صلی الله علیه و آله ـ: فُلانٌ یَنْظُرُ إلی حَرَمِ جارِهِ وَ إنْ أمْکَنَهُ مُواقَعَه حَرامٍ لمْ یَضِقْ عَنْهُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللهِ ـ صلی الله علیه و آله ـ وَ قالَ: إئْتُونِی بِهِ، فَقالَ رَجُلٌ آخَرُ: یا رَسُولُ اللهِ إنّهُ مِنْ شِیعَتِکَ وَ مِمَّنْ یَعْتَقِدُ مُوالاتِکَ وَ مُوالاه عَلِیٍّ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ وَ یَتَبَرَّءُ مِنْ أعْدائِکُمْ، فَقالَ رَسُولُ اللهِ ـ صلی الله علیه و آله ـ: لا تَقُل إنَّهُ مِنْ شِیعَتِنا فَإنَّهُ کِذْبٌ، إنَّ شِیعَتَنا مَنْ شَیَّعَنا وَ تَبِعَنا فِی أعْمالِنا وَ لَیْسَ هذا الّذی ذَکَرْتَهُ فِی هذا الرَّجُلِ مِنْ أعْمالِنا. «لئالی الاخبار، ج5، ص157 ـ میزان الحکمه، ج5، ص237»
امام حسن ـ علیه السلام ـ فرمود: مردی به پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ گفت: فلان کس به همسر همسایه خود چشم می دوزد و اگر امکان عمل نامشروع دست دهدکوتاهی نمی کند، پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ غضبناک شد و فرمود: او را حاضر کنید، مردی که در کنار پیامبر بود گفت: یا رسول الله او از شیعیان شما است و به علی (إمیر المؤمنین) ـ علیه السلام ـ عشق می ورزد و از دشمنان ما بیزاری می جوید. پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: نگو که چنین کسی از شیعیان ما است، او دروغگو است زیرا شیعیان ما آن هایی هستند که همگام با ما و پیرو ما در اعمال باشند.
17. عَنْ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: إخْتَبِرُوا شِیعَتی بِخِصْلَتَیْنِ فاِنْ کانَتا فِیهِمْ فَهُمْ شِیعَتِی: مُحافَظَتُهُمْ عَلی أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ مُواساتُهُمْ مَعَ إخْوانِهِمْ الْمُؤْمِنِینَ بِالْمالِ وَ إنْ لَمْ تَکُونا فِیهِمْ فَاغْربْ ثُمَّ اَغْرَبْ. «جامع الاخبار، فصل 19»
امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ فرمود: شیعیان مرا به دو خصلت امتحان کنید که اگر دارای این دو خصلت بودند شیعه‌اند: اهمّیّت به نماز در اوّل وقت و دستگیری برادران دینی خود با مال، اگر این دو در آن ها نبود، از ما دورند و دورند و دورند!
18. عِنِ الصَّادِقِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: إمْتَحِنُوا شِیعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِیتِ الصَّلاه کَیْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَیْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ کَیْفَ حِفْظِهِمْ لَها، عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلی أمْوالِهِمْ کَیْفَ مُواساتِهِمْ لِإخْوانِهِمْ فِیها. «خصال صدوق، ج1، ص103»
امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید: شیعیان و پیروان ما را در سه مسئله امتحان کنید: اهمّیّت به اوقات نماز که آیا اوّل وقت نماز را بر پا می دارند یا خیر، حفظ اسرار یعنی در حفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند یا خیر، و از حیث توانمندی های مالی یعنی آیا در مال خود برای برادران دینی سهمی قائلند و دست آن ها را می گیرند یا خیر.
وَ عَنِ النَّبِیِّ ـ صلی الله علیه و آله ـ قالَ: مُرُوَّتُنا أهْلَ الْبَیْتِ الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنا وَ إعْطاهُ مَنْ حَرَمَنا. «سنن النبی ـ صلی الله علیه و آله ـ، علامه طباطبایی.‌ص307»
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود مروت ما أهل بیت ایجاب می کند تا در برابر کسی که به ما ستم روا داشته است عفو کنیم و به کسی که ما را محروم ساخته احسان کنیم.
19. وَ فِی الْحَدِیثِ: شِیعَتُنا أهْلُ الْهُدی وَ أهْلُ التُّقی وَ أهْلُ الْخَیْرِ وَ أهْلُ الْخَیْرِ وَ أهْلُ الإیمانِ وَ إهْلُ الفَتْحِ وَ الظَّفَرِ. «روضه المتقین، ج12، ص78»
در حدیث آمده است: شیعیان ما أهل هدایت و تقوی و أهل خیر و نیکی و أهل ایمان و أهل فتح و ظفرند.
20. عَنِ الْباقِرِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: فَوَ اللهِ ما شِیعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقِی اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما کانُوا یُعْرَفُونَ یا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَه وَ کَثْرَه ذِکْرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ الصَّلاه وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَیْنِ وَ التَّعَهُّدِ لِلْجَیْرانِ مِن الْفُقَراءِ وَ أهْلِ الْمَسْکَنه وَالْغارِمِینَ وَ الْأیْتامِ، وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ تَلاوَه الْقُرآنِ وَ کَفَّ الْألْسُنِ عَنِ النّاسِ إلّا مِنْ خَیرٍ، وَ کانُوا اُمَّه عَشائِرُهُمْ قالَ جابِرُ: فَقُلْتُ: یابْن رَسُولِ اللهِ ما نَعْرِفُ الْیَوْمَ أحَداً بِهذِهِ الصِّفَه، فَقالَ: یا جابِرُ لا یَذْهَبَنَّ بِکَ الْمَذاهِبُ حَسَبَ الرَّجُلَ أنْ یَقُولَ: اُحِبَّ عَلِیَّاً وَ أتَوَلّاهُ، ثُمَّ لا یَکُونُ مَعَ ذلِکَ فَعّالاً فَلَوْ قالَ: إنِّی اُحِبُّ رَسُولِ اللهِ؛ فَرَسُولُ اللهِ خَیْرٌ مِنْ عَلِیٍّ ثُمَّ لا یَتْبِعُ سَرِیرَتَهُ وَ لا یَعْمَلُ بِسُنَّتِهِ ما نَفَعَهُ حُبُّهُ إیّاهُ شَیْئاً. «روضه المتقین، ج12، ص78، تحف العقول، ص215»
امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمود: به خدا قسم شیعه ما نیست مگر کسی که دارای تقوی است و تنها از خدا اطاعت کند، ای جابر آن ها را نمی شناسی مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داری، همیشه به یاد خدا بودن، روزه داری، نماز، نیکی به پدر و مادر، پایبندی به اخلاق حسنه احترام به همسایه و توجه به فقراء، درماندگان، در سفر ماندگان و یتیمان، راستگویی، تلاوت قرآن، خویشتن داری، و پرهیز از مردم آزاری و در زندگی أمین و درستکارند. جابر گفت: امروز من کسی را به این صفات نمی بینم، امام فرمود: ای جابر وجود خط مشی های گوناگون در جامعه و از این که تنها بعضی به راه صحیح روی آورده اند، موجب غرور تو نشود و به این نکته بیندیشی که تو دوستدار علی هستی اگر کسی بگوید من علی ـ علیه السلام ـ را دوست دارم و پیرو او هستم ولی قدمی در این صراط بر ندارد، او حتی بگوید من پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ را دوست دارم و رسول خدا بهتر از علی ـ علیه السلام ـ است، ولی تابع سیره او نباشد و در عمل به سنت او پایبند نباشد، هیچ نفعی از این دوستی، (دوستی علی و پیامبر) نمی برد.
21. وَ عنِ الْباقِرِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مُطِیعاً للهِ یَنْفَعُهُ وَلایَتُنا وَ مَنْ کانَ مِنْکُمْ عاصِیاً للهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلایَتُنا، و قالَ: … وَ مَنْ کانَ اللهُ مُطِیعاً فَهُوَ لَنا وَلِیٌّ وَ مَنْ کانَ للهِ عاصِیاً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلایَتُنا إلا بالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ. «روضه المتقین، ج12، ص80، صدوق، مجلس»
امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمود: از شما «شیعیان» کسی که مطیع خدا باشد، دوستی ما برای او سودمند است و کسی که عاصی است حب و دوستی ما برای او سودی نخواهد داشت و نیز فرمود: کسی که مطیع (بی چون و چرای) خدا است او دوست ما است و کسی که نسبت به دستورات خدا عاصی باشد او دشمن ماست و به دوستی و ولایت ما نمی رسد کسی جز از راه «عمل» و «پرهیزکاری».
22. قالَ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : شِیعَتُنا الْمُتَباذِلُونَ فِی وِلایَتِنا إذا غَضِبُوا لَمْ یَظْلِمُوا. «کافی، باب المؤمن و علاماته، ص237»
امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ فرمود: شیعیان ما آن هایی هستند که بذل و بخشش آنان، بر مبنای ولایت ما صورت می پذیرد (ما را معیار اعمال نیک خود می دانند) و افزود: هنگامی که آن ها به خشم آمدند (از حق منحرف نگشته و) به ظلم روی نمی آورند.
23. قالَ أبُو عَبْدِ اللهِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : إنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالی زَیَّنَ شِیعَتَنا بِالْحِلْمِ و غَناهُمْ بِالْعِلْمِ لِعِلْمِهِ بِهِمْ قَبْلَ أنْ یَخْلُقَ آدَمَ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ . «ثواب الاعمال، صدوق، باب الشیعه»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: خداوند متعال، شیعیان ما را به صفت حلم و بردباری زینت بخشید و در پوششی از علم و آگاهی آنان را مزیّن ساخت حتّی قبل از آن که خلقت جد ما آدم صورت پذیرد.
24. عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: وَ اللهِ لا یُحِبُّنا مِنَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ إلّا أهْلُ الْبُیُوتاتِ وَ الشَّرَفِ وَ الْمَعْدَنِ وَ لا یٌبْغِضُنا مِنْ هؤُلاء إلا کُلُّ دَنَسٍ مُلْصَقٍ. «مشکاه الأنوار، باب الشیعه»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: به خدا سوگند دوست ندارد ما را از عرب و عجم مگر مردم با شرافت و اصیل و ریشه دار و با ما دشمن نیست مگر مردم پست و بی شخصیت.
25. عَنِ الْاِمامِ الصَّادِقِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: یا مَعْشَر الشِّیعَه إنَّکُمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَینا کُونُوا لَنا زَیْناً وَ لا تَکُونُوا عَلَیْنا شَیْناً. «میزان الحکمه، ج71، ص310»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: ای گروه شیعیان، شما به ما منسوب هستید پس مایه زینت ما باشید و باعث آبرو ریزی ما نباشید.
26. عَنِ الصّادِقِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: کَذِبَ مَنْ زَعَمَ أنَّهُ مِنْ شِیعَتِنا وَ هُوَ مُمْتَسِّکٌ بِعُرْوه غَیْرِنا. «وسائل الشیعه، ج 18، ص8، حدیث 26، و ص85 صفات الشیعه، ص45، الحکم الزهره، صابری، ص238»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: کسی که به رهبری غیر ما گردن نهد او در ادّعای شیعه بودند خود دروغگو است.
27. عَنِ الْاِمامِ الصّادِقِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: إنّا صُبَّرٌ وَ شِیعَتُنا أصْبَرُ مِنّا، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداکَ، کَیفَ صارَ شیعَتُکُمْ أصْبَرُ مِنْکُمْ؟ قالَ لِأنّا نَصْبِرُ عَلی ما نَعْلَمُ و شِیعَتُنا یَصْبِرُونَ عَلی ما لا یَعْلَمُونَ. «بحارالانوار، ج71، ص80، 71»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: ما صابر هستیم ولی شیعیان ما از ما صابرترند، راوی می گوید: پرسیدم فدایت شوم چگونه شیعیان شما از شما صابرترند؟ امام پاسخ داد ما صبر می کنیم در حالی که از پاداش برتر صابران آگاهیم ولی شیعیان ما همچون ما صبر می کنند در حالی که از پاداش آن آگاهی ندارند.
28. عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ إنَّهُ قالَ لِأبِی بَصیرٍ: یا أبا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَکَرَکُمُ فِی کِتابِه، فَقالَ: «إنَّ عِبادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ مِن سُلْطانٍِ» وَ اللهُ ما أرادَ بِهذا إلّا الْأئِمَّه عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ شِیعَتَهمْ. «نور الثقلین، ج3، ص16»
امام صادق ـ علیه السلام ـ به ابی بصیر فرمود: خداوند از شما شیعیان در کتاب خود یاد کرده است و فرموده: البته بر بندگان شایسته ام ابلیس را تسلطی نیست، به خدا سوگند که آن ها جز ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ و شیعیان آن ها نیستند.
29. عَنْ مُوسی بْنِ جَعْفَرٍ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ أن یَصِلَنا فَلْیَصِلْ فُقَراءَ شِیعَتِنا وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ أنْ یَزورَ قُبُورُنا فَلْیَزُرْ قُبُورَ صَلْحاءِ أخوانِنا. «وسائل الشیعه، ج6، ص332،333»
کسی که به ما دسترسی ندارد و نمی تواند به دیدن ما نائل آید به دیدار فقراء شیعه (و به دستگیری آنان) بپردازد و کسی که استطاعت زیارت قبر ما را ندارد به زیارت قبر صالحان از شیعه ما بشتابند.
30. عَنِ الصَّادِقِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: أیُّما رَجُلٍ مِنْ شِیعَتِنا أتی رَجُلاً مِنْ إخْوانِهِ فَاسْتَعانَ بِهِ فِی حاجَتِهِ فَلَمْ یَعِنْهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ إلّا ابْتَلاهُ اللهُ بِأنْ یَقْضِیَ حَوائِجَ عِدَّه مِنْ أعْدائِنا. «وسائل الشیعه، ج 11، ص598»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: هر کس از شیعیان ما در برابر یکی از برادران خود، اظهار حاجت کند و او در حالی که می تواند به دست گیری او بپردازد، کوتاهی نماید خداوند او را مبتلا می کند به بر آوردن حاجت دشمنان ما.
31. عَنِ الرِّضا ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ قالَ: مَنْ عادی شِیعَتَنا فَقَدْ عَاداناه وَ مَنْ والاهُمْ فَقَدْ والانا لِأنَّهُمْ خُلِقُوا مِنْ طینَتِنا مَنْ أحَبَّهُمْ فَهُوَ مِنّا وَ مَنْ أبْغَضَهُمْ فَلَیْسَ مِنّا. «عیون اخبار الرضا»
امام رضا ـ علیه السلام ـ فرمود: کسی که با شیعیان ما دشمنی نماید با ما دشمنی ورزیده است و کسی که با آنان دوست باشد با ما دوست است زیرا (شیعیان) از طینت ما خلق شده اند و کسی که اینان را دوست می دارد با ماست و کسی که با اینان دشمن است از ما نیست.
32. قالَ الرِّضا ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : مَنْ رَدَّ عَلَیْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ، مَنْ طَعَنْ عَلَیْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ، لِأنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حقّاً و أوْلیائِهِ صِدْقاً و إن أحَدَهُمْ لَیَشْفَعَ فِی رَبِیعَه وَ مُضِرٍ فَیُشْفَعَهُ اللهُ فِیهِمُ لِکَرامَتِهِ عَلی اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ . «وسائل الشیعه، ج 11، ص441»
امام هشتم ـ علیه السلام ـ فرمود: کسی که شیعه را رد کند (قبول نداشته باشد) چنان است که خدا را رد کرده است و کسی که به آنان توهین روا بدارد به خدا توهین کرده است زیرا که آنان بنده راستین خدا هستند و دوستدار واقعی اویند. به خدا قسم هر یک از اینان اگر به عدد قبیله ربیعه و قبیله مضر را شفاعت کنند خدا شفاعت آنان را می پذیرد.
33. عَنْ مَسْعَدَه بْنِ صَدَقَه قالَ: سَألَ رَجُلٌ أبا عَبْدِ اللهِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ عَنْ قَوْمٍ مِنَ الشِّیعَه یَدْخُلُونَ فِی أعمالِ الْسُّلْطانِ وَ یَعْمَلُونَ لَهُمْ وَ یُحِبُّونَهُمْ و یُوالُونَهُمْ، قالَ لَیْسَ هُمْ مِنَ الشِّیعَه وَ لکِنَّهُمْ مِنْ اُولئکَ. «تفسیر قمی، ج1، ص176»
مسعده بن صدقه می گوید: مردی به امام صادق ـ علیه السلام ـ گفت: بعضی از شیعیان به انجام اعمال و کردار (طاغوتی و ) شاهانه دست می زنند و از عمّال آنان اند و درخواست های آنان را اجابت می کنند و به دوستی و اطاعت آنان می پردازند. امام ـ علیه السلام ـ پاسخ داد: آنان «شیعه» نیستند و در زمره آنان اند.
34. عَنْ مُعاوِیَه بْنِ عَمّارٍ: عَنِ الْإمامِ الصّادِقِ قُلْتُ لَهُ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : رَجُلٌ راوِیَه لِحَدِیثِکُمْ یَبُثَّ ذلِکَ فِی النّاسِ وَ یَشُدَّهُ فِی قُلُوبِ شِیعَتِکُمْ و لَعَلَّ عابِداً مِنْ شِیعَتِکُمْ لَیْسَتْ لَهُ هذِهِ الرِّوایَه، أیُّهُما أفْضَلُ؟ قالَ الرّاوِیَه لِحَدِیثِنا یَشُدُّ بِهِ قُلُوبُ شِیعَتِنا أفْضَلُ مِنْ ألْفِ عابِدٍ. «اصول کافی، ج1، ص33، معالم الدین، ص14، وسائل الشیعه، ج 18، ص53، حدیث1»
معاویه بن عمار می گوید: به امام صادق ـ علیه السلام ـ گفتم: شخصی احادیث و احکام شما را در میان مردم تبلیغ می کند و در دل شیعیان شما آن ها را جای می دهد و مردی هم از شیعیان شما تنها به عبادت می پردازد کدام یک از این دو برترند؟ امام پاسخ داد: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد از هزار عابد برتر است.
35ـ قال الامام العسکری لِشیعتِه ـ علیه السلام ـ : اِتقوا اللهَ و کونو زیناً لنا و لا تکونوا شیناً، جَرُّو اِلینا کُلَّ مودَه و ادفعو عَنّا کُلَّ قبیحٍ فَانه ماقیل فینا مِن حُسُن فنحن اهلُه و ما قیل فینا من سوءٍ فما نَحن کذالک … . «بحارالانوار، ج 68،‌ ص416»
امام عسکری ـ علیه السلام ـ به شیعیانش فرمودند: تقوای الهی را رعایت کنید و مایه زینت و افتخار ما باشید نه سبب ننگ و شرم. هر مودت و دوستی را به سوی ما جلب کنید و از ما در برابر هر زشتی دفاع کنید، زیرا هرچه از زیبایی‌ها درباره ما گفته شود ما اهل آن هستیم و هرچه از بدی‌ها درباره ما گفته شود ما چنین نیستیم.
36. قالَ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ لِقَنْبَرَ: یا قَنْبَرُ اَبْشِر و بَشِّر وَ اسْتَبْشِرْ فَوَ اللهِ لَقَدْ ماتَ رَسُولُ اللهِ ـ صلی الله علیه و آله ـ وَ هُوَ عَلی اُمَّتِهِ ساخِطٌ إلّا الشِّیعَه (و هو ساخط علی جمیع الامه الا الشیعه) «مشکاه الانوار، ص93»
امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ به قنبر فرمود: ای قنبر بشارت باد تو را و بشارت ده به دیگران و خوشحال باش که پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ از دنیا رفت در حالی که بر امت خود خشمناک و ناراحت و آزرده خاطر بود جز از شیعه.
37. عَنْ أبِی عَبْدُ اللهِ ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ : ألا وَ إنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ جَوهَراً و جَوهَرُ وُلْدِ آدَمَ مُحَمَّدٌ ـ صلی الله علیه و آله ـ وَ نَحْنُ وَ شِیعَتُنا بَعدنا حبَّذا شیعَتَنا ما أقْرَبَهُمْ مِنْ عَرْشِ اللهِ عَزَّ وَ‌ جَلَّ وَ أحسَنُ صُنْعِ اللهِ إلَیهِمْ یَوْمَ القِیامَه وَ اللهِ لَوْ لا أنْ یَتَعاظَمَ النّاسُ ذلِکَ أوْ یُدْخِلَهُمْ زَهْوٌ لَسَلَّمَتْ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَه قُبُلاً وَ اللهِ ما مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِیعَتِنا یَتْلُو الْقُرآنَ فِی صلاتِهِ قائِماً غَیْرَ صلاه إلا وَ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَناتٍ وَ إنْ للصَّامِتِ مِنْ شیعَتِنا لَأجْرُ مَنْ قَرَأ الْقُرآنَ مِمَّنْ خالَفَهُ وَ اللهِ عَلی فَرْشِکُمْ نِیامٌ لَکُمْ أجْرُ الْمُجاهِدِینَ وَ أنْتُمْ وَ اللهِ فِیِ صلاتِکُمْ لَکُمْ أجرُ الصَّافِینَ فِی سَبِیلِهِ؛ أنْتُمْ وَ اللهِ الَّذِینَ قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «و نَزَعْنا ما فِی صُدُورِهِم مِنْ غِلٍّ إخْواناً عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ» إنّما شِیعَتُنا أصْحابُ الْأرْبَعَه أعْیُنٍ: عَیْنانِ فِی الرَّأسِ و عَیْنانُ فِی الْقَلْبِ ألا و إنَّ الْخَلائِقَ کُلُّهُمْ کَذالِکَ إلّا أنّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَتَحَ ابْصارَکُمْ وَ اعْمی أبْصارُهُم. «ثواب الاعمال، صدوق، باب الشیعه»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمودند: آگاه باشید که به راستی هر چیزی را گوهری است و گوهر فرزندان آدم محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ است و پس از آن حضرت، ما و شیعیان ما هستیم، خوشا بر شیعیان ما که نزدیکند به عرش خدای عز و جل، و چه نیکو است رفتار خدای عز و جل نسبت به آنان در روز قیامت. به خدا سوگند اگر بر مردم گران نمی آمد و خود شیعیان را خود بینی فرا نمی گرفت فرشتگان رو در رو به آن ها سلام می کردند. به خدا سوگند هیچ بنده ای از شیعیان ما نیست که قران را ایستاده در حال نماز بخواند جز آن که در برابر هر حرفی از آن صد حسنه به او دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند به هر حرفی پنجاه حسنه به او دهند و شخص خموش از شیعیان ما ثواب قرآن خواندن مخالفین را دارد. به خدا سوگند در بستر خود خفته اید و مزد مجاهدان (در راه خدا) را دارید و هنگامی که در نماز هستید ثواب صف بستگان در راه خدا را دارید شمائید که به خدا قسم آن کسانی که خدای عز و جل درباره شان فرمود: «کینه ای که در سینه شان بود کنده ایم و برادرانه بر تخت ها رو به روی هم هستند.» (سوره حجر آیه 47) به راستی که شیعیان ما چهار چشم دارند. دو چشم در سر، دو چشم در دل. آگاه باشید که همه این طورند ولی خدای عز و جل چشم های شما را بینا کرده و چشم های آنان را کور کرده است.
38ـ قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ لعلیٍّ ـ علیه السلام ـ : السّابِقونَ إلی ظِلِّ الْعَرشِ یَومَ القیامَه طوبی لَهُم، قیلَ یا رسول اللهِ مَن هُم؟ قال: شیعَتکَ یا علی و مُحِبُّوهُم. «وسیله المال، حضرمی، ص 131»
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ به علی ـ علیه السلام ـ فرمود: خوشا به حال آنان که پیش از دیگران در روز قیامت زیر سایه عرش سکنا می‌گزینند. یکی از اصحاب پرسید: ای رسول خدا آنان چه کسانی هستند؟ حضرت (رو به علی ـ علیه السلام ـ کرد و) فرمود: ای علی شیعیان تو و دوستداران آنان.
39ـ قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : یا عَلیُّ! لَوِاجْتَمَعَت اَهل الدُّنیا باَسرِها عَلی وِلایتِکَ لَما خَلَقَ اللهُ النّارَ، وَلکِن اَنتَ و شیعَتُکَ الفائِزوُنَ یَومَ القیامَه. « مناقب خوارزمی، ص 67»
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: ای علی! اگر تمام دنیا ولایت تو را می‌پذیرفتند اصلاً خداوند جهنم را نمی‌آفرید، ولیکن بدان که فقط تو و شیعیانت رستگاران روز قیامت هستید.
40. قال رَسُول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ ستفرق امتی علی نیف و سبعین فرقه کلهم فی النار الّا فرقه واحده، قیل من هم یا رسول الله؟ قال: ما انا علیه و اصحابی. «تفسیر فخر رازی، ج1، تفسیر سوره الفاتحه، ص214»
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: امت من به بیش از هفتاد گروه تقسیم خواهد شد که همه آنان در آتش اند (در خط باطل قدم بر می دارند) مگر یک دسته (و گروه)، پرسیدند که این گروه چه کسانی هستند؟ پیامبر پاسخ داد: اینان کسانی هستند که در خط من و اصحاب من عمل، می کنند (با توجه به حدیث ثقلین که مورد قبول همه فرق مسلمین است به دست می آید که اصحاب راستین پیامبر همان کسانی هستند که به عترت پیامبر اقتداء می کنند) یعنی شیعه و فرقه ناجیه جز شیعه نیست.