نویسنده:عبدالرسول کریمی

روزهای اول آشنایی برای بسیاری از همسران، سرشار از لحظات گرم و به یاد ماندنی است. روزهایی که انتظار کشیدن برای با هم بودن بسیار لذت بخش است و زن و شوهر گمان می کنند عشق شان هرگز پایان نخواهد گرفت.
هر چقدر هم که منطقی انتخاب کرده باشید باز هم محرمیت و شروع با هم بودن، روزهای شیرینی را می سازد هر چند که با «زیر یک سقف»رفتن کم کم مشکلات و اختلاف نظرها آشکار می شود، اما به دلیل جاذبه های خاصی که همسران برای هم دارند این اختلافات تحت الشعاع قرار می گیرند.
اگر همسران در کنار داشتن لحظاتی عاشقانه به فکر نزدیکی بیشتر افکار و روش زندگی شان نباشند، بعد از مدتی که احساسات و نیازهای شان فروکش کرد و جنبه ی منطقی بیشتری گرفت، مشکلات آشکارتر می شوند.
متأسفانه خیلی از ازدواج ها این مسیر را ادامه می دهند و به جایی می رسند که بعد از گذشت سالها و داشتن فرزند دیگر دو نفر کاملاً از هم دور شده و مانند دو هم خانه ی غریبه زندگی می کنند! دیگر برای دیدن هم انتظار نمی کشند و گاهی از دیدن هم فرار هم می کنند.
مادر بچه ها و پدر بچه ها، به جای این که باز هم با هم از دنیای شان، فکرها و آرزوهای شان صحبت کنند، اگر فرصتی برای با هم بودن داشته باشند آن را به مدرسه ی فرزند، خرید لوازم خانه و شکایت از خانواده ی هم و در مواقع حادتر افسوس آرزوهای بر باد رفته می گذرانند.
البته اگر بخواهیم واقع بین باشیم باید بگوییم که حفظ ارتباط عاشقانه در طول سالیان کار ساده یی نیست و نیاز به توجه و همراهی طرفین دارد، اما اگر نتیجه بدهد بسیار لذت بخش است. تصور کنید سال های سال زندگی مشترک در کنار کسی که با تمام وجود دوستش دارید، بسیار شیرین خواهد بود. اصلاً تعبیر زیبای «به پای هم پیر شوید» که در روزهای اول آشنایی خیلی ها به زوج های جوان می گویند، به این معنی نیست که همدیگر را تحمل کنید تا موهای تان سفید شود، بلکه آرزویی است که در پشت کلمات ظاهریش معنی زیبای عشقی جاودانه را به همراه دارد.

صاحب فرزند شدن

ورود فرزندان به زندگی همان قدر که علتی برای امکان بیشتر با هم بودن است، در اثر غفلت زن و شوهر بخصوص زن می تواند خود علتی برای فراموش کردن و کم رنگ شدن طرف مقابل باشد.

از بین رفتن جاذبه های زن و شوهری

خیلی از همسران بعد از بچه دار شدن و گذشت چند سال احساس می کنند دیگر از آنها گذشته است! حلال خداوند را بر خود حرام کرده و از هر گونه ابراز محبت نسبت به همسر اجتناب می کنند، در صورتی که نیازها به قوت خود باقی است و همین دوری کردن از نیاز طبیعی باعث بد خلقی و بهانه گیری طرفین می شود.

عدم تلاش برای جذب یکدیگر

دختر و پسری که برای جای شدن در دل یکدیگر هر کاری می کردند و زیبا ترین واژه ها را به کار می بردند، دیگر اهمیتی به احساس همسرشان در قبال عملکرد خود نمی دهند و برای شان دیگران(فامیل، همکار، همسایه و…)مهم تر از شریک زندگی شان است.

تغییر در طول زمان

بین دو نفر که تصمیم به ازدواج می گیرند نقاط مشترک زیادی وجود دارد، ولی از آن جا که انسان ها در طول زمان تغییر می کنند هر کدام از همسران هم در طول سالیان تغییر کرده، اما با هم و به یک سمت تغییر نمی کنند. به همین دلیل بعد از ده سال هر کدام کیلومترها از نقطه ی آغاز و در مسیرهای مختلف فاصله گرفتند.

ادامه ی تحصیل و علایق شغلی

هر کدام از همسران ممکن است در طول زندگی مشترک به فکر ادامه ی تحصیل بیفتند یا در شغل شان پیشرفت کرده و وقت بیشتری را صرف آن کنند یا حتی زمانی که در کارشان دچار بحران شده اند، هم وقت بیشتری را بیرون از خانه صرف کنند و هم از لحاظ روحی تحت فشار باشند. هر کدام از این عوامل اگر درست مدیریت نشود، می تواند به ارتباط زن و شوهر لطمه وارد کند.

حل نکردن اختلافات در زمان مناسب

زن و شوهر هر چقدر هم که زندگی خوبی داشته باشند بالاخره گاهی اختلاف پیدا کرده و ممکن است در حین بگو مگو حرف هایی را که نباید، بگویند. بعضی از همسران کدورت ها را از بین نمی برند، راجع به آن با یکدیگر حرف نمی زنند و بدین صورت گره های کوچک را تبدیل به گره یی کور می کنند که به این سادگی ها قابل گشودن نیست و همین باعث می شود تا هرگاه به زندگی مشترک شان فکر می کنند، یاد ناملایمات و خاطرات تلخ شان بیفتند.
اگر به زندگی اطرافیان و خودمان توجه کنیم، دلایل دیگری را که باعث از بین رفتن احساس روزهای اول آشنایی می شود را پیدا می کنیم که می تواند به زندگی مان کمک کند. یادمان باشد حفظ رابطه به بهتربن شکل، ارزشمند ترین هدیه یی است که به خود، همسر و فرزندان مان می دهیم.
خوشبخت و عاشق بمانید…
منبع:نشریه 7 روز زندگی، شماره 116.