میثاق با خدا

میثاق با خدا

لقب های امام زمان(عج)
«اسلام علیک یا میثاق الله الذی اخذه و وکده»
وقتی با کسی که خیلی خیلی دوستش داری و دل در گرو مهرش نهاده ای، یپمانی می بندی، گویی تمام وجودت با آن پیمان و عهد گره می خورد و از آن پس، تمام سعی تو بر این است که به مفاد آن پیمان پای بند باشی و در انجام آن کوتاهی نکنی. گویا آن پیمان حد و مرز زنده بودن توست که تا زنده هستی، می خواهی به آن وفادار باشید و هرگز خیال شکستن آن پیمان را در وجودت راه نمی دهی که اگر عهدت را بشکنی، گویی زندگی خود را به بازی گرفتی. از این رو، تا پای جان، با تمام توان و قدرت، بر سر پیمانت می ایستی. حالا هر قدر هم پیمان تو بزرگ تر باشد، همت و تعهد شما نیز بیشتر خواهد بود و حق هم همین است. چه پیمانی زیباتر و بالاتر از پیمان با فرمان خداوند و عهد با ولایت امام زمان (عج) است؟
در زیارت آل یاسین در مقام سلام دادن به حضرت ولی عصر (عج) می گوییم: «سلام بر تو ای عهد و میثاق خدا که خداوند تعهد به آن را از خلایق گرفت و آن را محکم و مؤکد گردانید».
بر اساس آن چه بیان شد، یکی از لقب های شریف امام زمان (عج) «میثاق الله» است، میثاق از ماده وثاق به معنای «بستن» گرفته شده است. میثاق، انسان را وا می دارد تا از احکام و دستورهای خداوند پیروی کند و جلوی آزادی و اختیار فراوان را بگیرد.
امام زمان (عج)، میثاق و عهدی است که خداوند، اطاعت و پیروی از آن را از خلایق گرفت و آن را محکم گرداند. البته این یکی از میثاق های ارزنده الهی است که با توجه به کارکردهای مختلف آن در نظام هستی، می توان گفت مهم ترین میثاق الهی، تولی و پذیرش ولایت و امامت حضرت مهدی (عج) است.
رحمت و فیض الهی از دریچه وجود آن امام، در هستی جاری می شود و اساساً اگر زمین مستقر و پابرجاست، به یمن قدم های اوست و اگر آسمان برپاست، به تبرک نفس های اوست. از این رو، پیشرفت و رشد و ترقی انسان، از طریق اطاعت از دستور الهی و تعهد به میثاق خدا به دست می آید و این پیروی، باید آزادانه و آگاهانه انجام گیرد، و گرنه اعتبار و ارزشی ندارد.
ممکن است پرسیده شود، اگر کسی از دستور خداوند سرپیچی کند و به عهد و پیمان با خدا وفادار نباشد و حریم و حرمت میثاق الهی امام زمان (عج) را بشکند، خداوند با او چه می کند؟
دل سپردن به میثاق الهی، برترین شکل اطاعت و بندگی خداست و سرپیچی و یپروی نکردن از میثاق خداوند و عهد شکنی، بدترین شکل دشمنی با خدا، هر کس پیمان شکنی کند و از عهد با خداوند دست بردارد، از بدکاران و زیان کاران خواهد بود و قطعاً مجازات خواهد شد و انسان ها به جهت پیمان و عهدی که با خداوند بسته اند، ملزم به اطاعت و پیروی از تعهدشان هستند و برای پیشرفت و رشد و تعالی خویش، از آزادی های مطلق خود دست بر می دارند و دل در گروه میثاق الهی می بندند و خداوند نیز آن ها را مشمول رحمت، لطف و نعمت می سازد و به سعادت می رساند.
پرسش دیگر این است که خداوند چگونه کسانی را که عهد و پیمان شان را می شکنند، مجازات می کند؟ پاسخ این پرسش را با مثالی ذکر می کنیم. فرض کنید، شما خانه ای را برای سکونت، به فردی نیازمند واگذار کنید، اما آن فرد بدون هیچ دلیل منطقی و معقولی، درصدد تخریب خانه بر آید. در این صورت عکس العمل شما چه خواهد بود؟ مسلماً نخستین کار شما، بیرون کردن وی از خانه است. خداوند نیز کسی را که پیمان الهی را شکسته و از ابزارهای خدادادی، اعم از اراده، فکر، فطرت، پاک، سعی و توان مندی، درست استفاده نکرده و درصدد تخریب شخصیت خود است و نعمت های الهی را هدر داده، مجازات می کند. مجازات او به این شکل است که نعمت هایی را که به او داده، از او می گیرد یا کاری می کند توفیق نیابد آن ها را درست و در جهت مناسب مصرف کند و طبعاًً شخص پیمان شکن که پیوند خود را با خدا قطع و از میثاق خداوند سرپیچی کرده، در رسیدن به اهداف متعالی ناکام می ماند و در جهت پیروی از هوای نفس و اطاعت شیطان گام بر می دارد، در حالی که خود متوجه نیست.
پس از هم اکنون، عهدی دوباره با میثاق الهی و ذخیره خداوند ببندیم و از فرمانش اطاعت کنیم و سیره و رفتارش را الگو قرار دهیم و برای تعجیل در فرجش دعا کنیم و برای تجدید بیعت با حضرت مهدی (عج)، دعای عهد را بخوانیم که میثاق نامه ای زیبا و متین است.
منبع: نشریه انتظار نوجوان-ش56.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید