مترجم: رزیتا ملکی‌زاده
هیستامین ترکیبی شیمیایی است که توسط بدن تولید می‌شود. وجود آن برای پاسخ‌های ایمنی و عملکرد آرام معده ضروری است. هیستامین به کنترل خواب نیز کمک می‌کند. جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص این ترکیب و منابع آن ادامه‌ی مطلب را مطالعه نمایید…
هیستامین نوعی پروتئین است که به تولید اسید معده کمک می‌کند. همچنین به عنوان یک انتقال دهنده عصبی عمل کرده و ارتباط سلولهای مغز را ارتقاء می‌دهد. این پروتئین به عنوان یک میانجی در واکنش‌های بسیار آلرژیک عمل می‌کند. هیستامین مسبب بروز بثورات پوستی، خارش، یا کهیر ناشی از نیش حشرات، آلرژی، یا رینیت آلرژیک (ورم غشاء مخاطی بینی) است. بنابراین اغلب، به عنوان نقش منفی شناخته شده است. یک واکنش التهابی (تورمی که در نتیجه‌ی تجمع مایعات خون در محل نیش زنبور بوجود آمده) و انقباضات عضله صاف (عضله‌ی اطراف مجاری هوایی) منجر به تنگی نفس که در طول یک واکنش آلرژیک دیده می‌شود، به آزاد شدن هیستامین نسبت داده می‌شود. عطسه، آمدن آب از چشم، ناراحتی معده و بثورات علائم واکنش‌های آلرژیک می‌باشند.
عملکردهای هیستامین
به هنگام پاسخ به پاتوژن‌های خارجی (عوامل بیماری‌زا)، بازوفیل‌ها (نوعی از سلولهای سفید خون) و ماست سلها (mast cells) هیستامین تولید می‌کنند.
• وجود این ترکیب موجب می‌شود، مویرگها نفوذپذیری بیشتری نسبت به سلولهای سفید خونی پیدا کرده و در نتیجه به مبارزه و جلوگیری از عفونت کمک می‌کند.
• این پروتئین به بهبود سلامت دستگاه گوارش شما با تحریک ترشح اسید معده در معده کمک می‌کند.
• سطوح بالایی از این ترکیب در بدن مسئول انزال زودرس در مردان می‌باشد.
• در بیماران اسکیزوفرنی به عنوان عارضه جانبی داروهای آنتی سایکوتیک، سطوح پایین این ترکیب در خون دیده می‌شود. افزایش سطوح هیستامین به بهبود سلامت این بیماران کمک می‌کند.
• هنگامی که بیدارید، بدن هیستامین بیشتری تولید می‌کند و در هنگام خواب میزان تولید آن کاهش می‌یابد. به همین دلیل است که پس از مصرف آنتی هیستامین به خواب می‌روید. به این دلیل که انتشار هیستامین را محدود ساخته، احساس خواب آلودگی می‌کنید. این امر نشان دهنده‌ی آن است که این پروتئین نقش مهمی در تنظیم خواب ایفاء می‌کند.
اگر چه بدن شما قادر به تولید هیستامین است، اما مصرف بعضی از مواد غذایی به طور مرتب،که در ذیل عنوان شده است، می‌تواند مقدار کافی از این ترکیب را در بدن شما تأمین سازد. کسانی که در آنها آلرژی یا حساسیت تشخیص داده شده، لازم است از مصرف بیش از حد این مواد غذایی خودداری نمایند.
فهرست مواد غذایی
• مواد غذایی حاوی مخمر
• پنیر تخمیر شده جا افتاده، به عنوان مثال، پنیر کاممبر، بری، پنیر سوئیسی، پنیر چدار، روکفورت، پارمسان و پنیر آبی (blue cheese)
• ساورکراوت (کلم رنده شده و آب پز با سرکه)
• اسفناج
• آووکادوها
• ماست
• زیتون
• خیار شور
• گوشتهای فرآوری شده
• مواد غذایی حاوی گوشت فرآوری شده مانند هات داگ، سوسیس، کالباس
• مواد غذایی بسیار فراوری و تخمیر شده
• سبزیجات ترش (نمونه‌های که در سرکه فرو برده شده‌اند)، برای مثال، کلم ترش، ترشی چغندر
• محصولات تخمیر شده‌ی شیری
• باترمیلک (شیری که کره‌ی آن گرفته شده)
• خامه ترش
• نان ترش شده
• مواد غذایی حاوی سرکه مانند سس مایونز و سس‌های چاشنی سالاد
• ماهی دودی
• قارچ
• بادمجان
• کدو حلوایی
• محصولات گوجه فرنگی مثل سس گوجه فرنگی (کچاپ)، سس فلفل قرمز، و گوجه فرنگی کنسرو شده
• مواد غذایی که تحت عنوان «پروتئین‌های پرورده» مانند، مرغ، سوسیس گوشت گاو، ماهی‌هایی مانند خال مخالی، ساردین، ماهی تن، شاه ماهی، و ژامبون فهرست شده‌اند.
• میوه‌هایی مانند زردآلو، گیلاس، کران بری، توت، خرما، لوگان بری، شلیل، هلو، آناناس، آلو، کشمش، و تمشک. افرادی که نسبت به هیستامین دارای عدم تحمل می‌باشند، می‌توانند، میوه‌های خشک به طور کامل شسته شده را مصرف نمایند.
مواد غذایی آزاد کننده‌ی هیستامین
تمام میوه‌های خانواده مرکبات با آنکه خود حاوی مقدار قابل توجهی از این پروتئین نمی‌باشند، اما موجب افزایش هیستامین در بدن می‌شوند. مرکبات باعث آزاد شدن این پروتئین می‌شوند که به ماست سلها محدود است. بنابراین، به افرادی که تحت رژیم غذایی دقیق عاری از هیستامین می‌باشند، و یا افرادی که نسبت به هیستامین عدم تحمل دارند، به طور کلی توصیه می‌شود که از مصرف مرکبات و الکل خودداری کنند. موز، شکلات، تخم مرغ، ماهی، آناناس، شیر، سخت پوستان، توت فرنگی، و گوجه فرنگی که به طور معمول مصرف می‌شوند، ممکن است موجب افزایش سطوح این ترکیب در بدن شوند.
کسانی که دچار کمبود آنزیم اکسیداز دیامین (DAO) که به متابولیسم هیستامین در بدن کمک می‌کند، می‌باشند، قادر به سوخت و ساز هیستامین نخواهند بود. علائمی مانند اسهال، سردرد، آسم، فشار خون پایین، ضربان قلب نامنظم، کهیر، خارش پوست و گرگرفتگی می‌تواند در چنین افرادی دیده شود.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.
منبع:راسخون
