مترجم: رزیتا ملکی‌زاده

میان کافئین و آسم چه ارتباطی وجود دارد؟ آیا مواد تشکیل دهنده‌ی کافئین به افراد مبتلا به آسم کمک می‌کند و یا اینکه مصرف آن در واقع این مشکل را بدتر می‌سازد. جواب سئوالهای خود را در این مقاله بیابید.
ارتباط میان کافئین و آسم یکی از موضوعات مورد بحث در علم پزشکی است. در حالی که در اکثر مطالعات صورت گرفته، به این نتیجه رسیده شده است که اثر کافئین در کنترل و اداره‌ی علائم آسم مفید نمی‌باشد، بعضی از تحقیقاتی که اخیراً انجام شده، عکس آن را نشان می‌دهند. دلیل آنکه بعضی دانشمندان پیشنهاد داده و عنوان می‌کنند که استفاده از کافئین ممکن است به افراد مبتلا به این بیماری تنفسی کمک کند، این است که کافئین دارای خواصی شبیه به تئوفیلین (یک برونکودیلاتور با اثر طولانی، که راه برونشیال را شل و گشاد می‌سازد) است. تئوفیلین دارویی است که جهت کنترل و مدیریت اسپاسم راه‌های هوایی تجویز می‌شود؛ نشانه‌ای شایع در افراد مبتلا به آسم و COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه). همچنین بنا به گزارش برخی مطالعات صورت گرفته، کافئین دارای خواص ضد التهابی است که این نکته ممکن است فواید آن را برای آسم به اثبات برساند.

چند حقیقت از آسم
همانطور که اکثر ما می‌دانیم، آسم به تورم و تنگی راه‌های هوایی اشاره دارد که از طریق آنها هوا به ریه‌های فرد می‌رسد. هر چند مشخص نشده است که چه چیزی موجب بروز این وضعیت می‌شود، پزشکان عوامل خاصی را شناسایی کرده‌اند که به شروع حمله‌ی آسم کمک می‌کنند. این عوامل شامل، آلرژن‌هایی (مواد حساسیت‌زا) مانند پرز، گرده، هاگ، گرد و غبار و غیره می‌شود که از طریق هوا انتشار می‌یابند. عوامل دیگر می‌توانند بیماری‌های عفونی مانند سرماخوردگی، آلاینده‌های هوا، برخی از داروها، احساسات شدید ناگهانی، واکنش‌های آلرژیک به مواد غذایی، و گاهی اوقات، زیاده‌روی در انجام تمرینات ورزشی را شامل شوند. اگرچه درمانی برای آسم وجود ندارد، اما با کمک داروها، شدت و تکرار حملات می‌توانند به طور قابل توجهی تعدیل یابند. درمان این وضعیت شامل اجتناب از محرک‌ها و مصرف دارو است؛ نمونه‌های بلند مدت به منظور کاهش احتمال بروز حمله، و کوتاه مدت که به هنگام وقوع حمله، تسکین فوری را فراهم می‌سازند.

اثر کافئین بر آسم
همانطور که در بالا اشاره شد، بسیاری از مطالعات اخیر اثر کافئین بر افراد مبتلا به آسم را به عنوان یک برونکودیلاتور نشان داده‌اند. یکی از این مطالعات بر روی حدوداً 8 بیماران بالغی انجام شد، که در آنها علائم آسم تشخیص داده شده بود. به بیماران یا دارونما و یا کافئین داده و به مدت 8 ساعت پس از مصرف کافئین، آزمایشات مختلفی بر روی آنها انجام شد. و هنگامی که نتایج بیرون آمد، مشخص شد که کافئین در مقایسه با تأثیر دارونما، پیشرفتهای قابل توجهی را در اداره‌ی علائم نشان داده است. اما نکته‌ای که در اینجا بایستی مد نظر قرار گیرد، این است که علی‌رغم آنکه داروهای مؤثر بسیار زیادی برای آسم وجود دارد، چرا دانشمندان تا این اندازه بر روی چیزی مانند کافئین متمرکز شده‌اند. دو دلیل مهم پشت این موضوع وجود دارد. اول آنکه اگر کافئین حقیقتاً در تسکین حملات آسم مفید ‌باشد، در این صورت انتخاب بهتری نسبت به دارو خواهد بود. دومین و احتمالاً دلیل مهمتر این است که مصرف کافئین ممکن است بر ماهیت آزمایشات و یا بررسی انجام شده به منظور تعیین شدت و میزان آسم فرد در شرایط کنونی اثر گذارد. چیزی که به طور معمول اتفاق می‌افتد این است که کافئین هنگامی که به مقدار کم مصرف شود، عملکرد ریه‌ها را تحریک کرده، در نتیجه تا 4 ساعت آنها را بهبود می‌بخشد. بنابراین این بدان معنی است که، اگر فردی آن را پیش از انجام آزمایش عملکرد ریه (که در تعیین مرحله آسم او اهمیت دارد) مصرف کند، نتایج آزمایش او نسبت به آنچه در واقعیت وجود دارد، مثبت‌تر خواهند داد. بنابراین اگر در واقعیت، وضعیت بیمار به گونه‌ای باشد که به یک داروی آسم قوی‌تری نیاز داشته باشد، به دلیل نشان دادن عملکرد بهبود یافته‌ی ریه‌ی او در آزمایش، ممکن است داروی ضعیف‌تری برایش تجویز شود. بنابراین نیازی به گفتن نیست که، این امر ممکن است مشکلات قابل توجهی در اداره‌ی این بیماری ایجاد سازد.
ارتباط میان کافئین با آسم هنوز هم تحت مطالعه و بررسی است، به این دلیل که متخصصین پزشکی بتوانند به افراد کمک کرده دریابند که آیا این محصول حقیقتاً به بهبود علائم آسم کمک می‌کند یا خیر و آیا بایستی از مصرف آن پیش از انجام آزمایشات تشخیص عملکرد ریه‌هایشان خودداری کنند و یا خیر. بنابراین پیش از تحت کنترل در آوردن این بیماری با کافئین همواره بهتر است که با پزشک خود مشورت نمایید.

منبع:راسخون