پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :
آفهُ الظَّرْفِ الصَّلَفُ ، و آفهُ الشَّجاعه البغیُ ، و آفهُ السَّماحهِ المَنُّ ، و آفهُ الجَمالِ الخُیَلاءُ ، و آفهُ العِبادهِ الفَتْرهُ ، و آفهُ الحدیثِ الکِذبُ ، و آفهُ العلمِ النِّسْیانُ، و آفهُ الحِلمِ السَّفَهُ ، و آفهُ الحَسَبِ الفَخْرُ ، و آفه الجُودِ السَّرَفُ .
آفتِ زیرکى غرور است، آفت شجاعتْ تجاوز ، آفت بخشندگى منّت، آفت زیبایى تکبّر، آفت عبادتْ سستى، آفت سخن دروغ، آفت علمْ فراموشى، آفت بردبارى سبکسرى، آفت بزرگ زادگى فخر فروشى و آفت سخاوت، زیاده روى.
( کنزالعمال / 44091 )
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :
آفهُ الدِّینِ الهوى .
آفت دین، هواى نفس است.
(کنزالعمال / 44021 )
امام على علیه السلام :
لکلِ شیءٍ آفهٌ، و آفهُ العلمِ النِّسیانُ، و آفهُ العِبادهِ الرِّیاءُ ، و آفهُ اللّبِّ العُجْبُ ، و آفهُ النَّجابهِ الکِبْرُ ، و آفهُ الظَّرْفِ الصَّلَفُ ، و آفهُ الجُودِ السَّرَفُ ، و آفهُ الحیاءِ الضَّعْفُ ، و آفهُ الحِلمِ الذّلُّ ، و آفهُ الجَلَدِ الفُحْشُ .
هر چیزى آفتى دارد؛ آفت علم فراموشى است، آفت عبادتْ ریا، آفت خردمندى خودپسندى، آفت نجیب زادگى تکبّر، آفت زیرکى غرور، آفت سخاوت زیاده روى، آفت حیا ناتوانى، آفت بردبارى خوارى و آفت نیرومندى از حد گذراندن [ در گفتار و کردار].
( کنزالعمال / 44226 )
امام على علیه السلام :
الجُبْنُ آفهٌ .
ترس، آفت است.
( غررالحکم / 89 )
امام على علیه السلام :
الهوى آفهُ الألبابِ .
هوس، آفت خردهاست.
( غررالحکم / 314 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الإیمانِ الشِّرکُ .
آفتِ ایمان، شرک است.
( غررالحکم / 3915 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الیقینِ الشَّکُّ .
آفت یقین، شک است.
( غررالحکم / 3916 )
امام على علیه السلام :
آفهُ النِّعَمِ الکُفْرانُ .
آفت نعمتها، ناسپاسى است.
( غررالحکم / 3917 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الطّاعهِ العِصْیانُ .
آفت طاعت، نافرمانى کردن است.
( غررالحکم / 3918 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الشَّرَفِ الکِبْرُ .
آفت بزرگ زادگى، تکبّر است.
( غررالحکم / 3919 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الذَّکاءِ المَکْرُ .
آفت زیرکى ، حیله گرى است.
( غررالحکم / 3920 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الِعبادهِ الرِّیاءُ .
آفت عبادت، ریاست.
( غررالحکم / 3921 )
امام على علیه السلام :
آفهُ السَّخاءِ المَنُّ .
آفت سخاوت، منّت گذارى است.
( غررالحکم / 3923 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الدِّینِ سوءُ الظّنِّ .
آفت دین، بدگمانى است.
( غررالحکم / 3924 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العقلِ الهوى .
آفت خرد، [ پیروى از ]خواهشهاى نفسانى است.
( غررالحکم / 3925 )
امام على علیه السلام :
آفهُ المجدِ عَوائقُ القضاءِ .
آفت بلند پایگى، موانع قضا و قدر است.
( غررالحکم / 3922 )
امام على علیه السلام :
آفهُ النّفسِ الوَلَهُ بالدّنیا .
آفت نفس، شیفتگى به دنیاست.
( غررالحکم / 3926 )
امام على علیه السلام :
آفهُ المشاوَرهِ انتِقاضُ الآراءِ .
آفت مشورت، درهم شکستن آراء است.
( غررالحکم / 3927 )
امام على علیه السلام :
آفهُ المُلوکِ سُوءُ السِّیرهِ .
آفت شاهان، بدرفتارى است.
( غررالحکم / 3928 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الوُزَراءِ خُبْثُ السَّریرهِ .
آفت وزیران، بد سگالى است.
( غررالحکم / 3929 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العُلَماءِ حُبُّ الرِّئاسهِ .
آفت عالمان، حبّ ریاست است.
( غررالحکم / 3930 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الزُّعَماءِ ضَعْفُ السّیاسهِ .
آفت زمام داران، ضعف سیاست (تدبیر) است.
( غررالحکم / 3931 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الجُنْدِ مُخالفهُ القادَهِ .
آفت لشکر، سرپیچى از فرماندهان است.
( غررالحکم / 3932 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الرِّیاضهِ غَلَبهُ العادهِ .
آفت تمرین و ریاضت، چیره شدن عادت است.
( غررالحکم / 3933 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الرّعِیّهِ مخالفهُ الطّاعهِ .
آفت رعیت، نافرمانى کردن است.
( غررالحکم / 3934 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الوَرَعِ قلّهُ القَناعهِ .
آفت پارسایى، کمىِ قناعت است.
( غررالحکم / 3935 )
امام على علیه السلام :
آفهُ القُضاهِ الطّمعُ .
آفت قاضیان، طمع است.
( غررالحکم / 3936 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العُدولِ قلّهُ الوَرَعِ .
آفت اشخاص عادل، کمىِ پارسایى است.
( غررالحکم / 3937 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الشُّجاعِ إضاعَهُ الحَزْمِ .
آفت [شخص] شجاع، وا نهادن دوراندیشى و احتیاط است.
( غررالحکم / 3938 )
امام على علیه السلام :
آفهُ القویِّ استضعافُ الخَصْمِ .
آفت قدرتمند، ناتوان شمردن دشمن است.
( غررالحکم / 3939 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الحِلمِ الذّلُّ .
آفت بردبارى، خوارى است.
( غررالحکم / 3940 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العَطاءِ المَطْلُ .
آفت بخشش، تأخیر و تعلّل ورزیدن است.
( غررالحکم / 3941 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الاقتِصادِ البُخلُ .
آفت صرفه جویى، بخل است.
( غررالحکم / 3942 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الهَیبهِ المِزاحُ .
آفت هیبت و شکوه، شوخى است.
( غررالحکم / 3943 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الطّلَبِ عدَمُ النَّجاحِ .
آفت جستجو، کامیاب نشدن است.
( غررالحکم / 3944 )
امام على علیه السلام :
آفهُ المُلْکِ ضَعْفُ الحِمایهِ .
آفت کشوردارى، سستى در حمایت از کشور است.
( غررالحکم / 3945 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العُهودِ قلّهُ الرِّعایهِ .
آفت پیمانها، خوب رعایت نکردن آنهاست.
( غررالحکم / 3946 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الرِّیاسهِ الفَخْرُ .
آفت ریاست، فخر فروشى است.
( غررالحکم / 3950 )
امام على علیه السلام :
آفهُ النَّقْلِ کذبُ الرّوایهِ .
آفت گزارش دادن، دروغ نقل کردن است.
( غررالحکم / 3947 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العلمِ ترکُ العملِ بهِ .
آفت علم، عمل نکردن به آن است.
( غررالحکم / 3948 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العملِ ترکُ الإخلاصِ .
آفت عمل، نداشتن خلوص است.
( غررالحکم / 3949 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الجُودِ الفَقرُ .
آفت بخشندگى، نادارى است.
( غررالحکم / 3951 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العامّهِ العالمُ الفاجرُ .
آفت مردم، عالِم فاسد است.
( غررالحکم / 3952 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العَدلِ الظّالمُ القادرُ .
آفت عدالت، ستمگرِ قدرتمند است.
( غررالحکم / 3953 )
امام على علیه السلام :
آفهُ العُمرانِ جَورُ السّلطانِ .
آفت آبادانى، ستمگرىِ فرمانرواست.
( غررالحکم / 3954 )
امام على علیه السلام :
آفهُ القُدرهِ منعُ الإحسانِ .
آفت قدرت، خوددارى از نیکوکارى است.
( غررالحکم / 3955 )
امام على علیه السلام :
آفهُ اللّبِّ العُجْبُ .
آفت خِرَد، خودپسندى است.
( غررالحکم / 3956 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الحدیثِ الکذبُ .
آفت سخن، دروغ گفتن است.
( غررالحکم / 3957 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الأعمالِ عَجْزُ العُمّالِ .
آفت کارها، ناتوانى کارگزاران است.
( غررالحکم / 3958 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الوفاءِ الغَدْرُ .
آفت وفادارى، پیمان شکنى است.
( غررالحکم / 3960 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الحَزْمِ فَوتُ الأمرِ .
آفت دوراندیشى و احتیاط، کار از کار گذشتن است.
( غررالحکم / 3961 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الأمانهِ الخیانهُ .
آفت امانت، خیانت است.
( غررالحکم / 3962 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الفقهاءِ عدمُ الصِّیانهِ .
آفت فقیهان، نداشتن صیانت [نفس ]است.
( غررالحکم / 3963 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الجُودِ التّبذیرُ .
آفت بخشش، ولخرجى است.
( غررالحکم / 3964 )
امام على علیه السلام :
آفهُ المَعاشِ سُوءُ التّدبیرِ .
آفت معاش، بى تدبیرى است.
( غررالحکم / 3965 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الکلامِ الإطالهُ .
آفت سخن گفتن، پرگویى است.
( غررالحکم / 3966 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الغِنى البُخْلُ .
آفت توانگرى، بخل است.
( غررالحکم / 3969 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الأمَلِ الأجَلُ .
آفت آرزو، اجل است.
( غررالحکم / 3970 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الخیرِ قَرینُ السُّوءِ .
آفت خوبى، همنشین بد است.
( غررالحکم / 3971 )
امام على علیه السلام :
آفهُ الاقتِدارِ البغیُ و العُتُوُّ .
آفت نیرومندى، ستمگرى و سرکشى است.
( غررالحکم / 3972 )
امام على علیه السلام :
رأسُ الآفاتِ الوَلَهُ باللّذّاتِ .
سرآمد آفتها، شیفتگى به لذّتها (خوشگذرانى) است.
( غررالحکم / 5344 )
امام على علیه السلام :
شرُّ آفاتِ العقلِ الکِبْرُ .
بدترین آفتِ خِرَد، خود بزرگ بینى است.
( غررالحکم / 5752 )
