1- دلیل عمده لجبازی
در واقع دلیل عمده لجبازی برخی کودکان و نوجوانان و اصرار کورکورانه آنان در انجام خواسته هایشان، این است که احساس می کنند والدینشان به ندرت به آنها گوش می دهند. این واقعیت که کودک باید بجنگد تا درست به او گوش کنند، ماهیت خصمانه اینگونه تعاملات را افزایش می دهند. در چنین روندی هیچ یک از طرفین به دیگری گوش نمی دهند چون دائم مشغول گفتار خودشان هستند. ولی وقتی شما به جای بحث و پرخاش به خوبی گوش می کنید و تصمیم خود را کمی به تعویق می اندازید و واقعاً سعی می کنید احساس او را درک کنید، هیچ بحثی وجود ندارد.

2- درک ما و درک کودکان
در بسیاری از موارد کودکان واقعاً آن طور که ما حدی می زنیم یا فکر می کنیم که فهمیده ایم فکر نمی کنند. پس قبل از هر نوع واکنش و تصمیم گیری باید به دقت به کودکان گوش فرا دهیم و از آنها بخواهیم آن چه را که ما از عقاید واحساستشان استنباط کرده ایم، تأیید یا تصحیح کنند.

3- کودکان نیازمند آموزش مهارتهای زندگی
ما به فرزندان خود می آموزیم که چطور با استفاده از خطوط عابر پیاده از خیابان های شهر عبور کنند. خیابان هایی که گاهی اوقات خیلی شلوغ می شوند، ولی با این وجود ما به آنها طوری آموزش می دهیم که در چنین شرایطی نیز بتوانند خود را حفظ کنند و سلامت از خیابان عبور نمایند. چون به این باور رسیده ایم که کودکان در این زمینه نیاز به آموزش دارند چرا که آشکارا جانشان در خطر است. زمان آن فرا رسیده که باور کنیم کودکان امروز نیازمند فراگیری قدم زدن در خیابان های زندگی هم هستند، خیابان های طویل و پر نشیب و فرازی که بدون داشتن مهارت کافی موفق به گذر از آنها نخواهند بود. بنا بر این کودکان ما نیازمند آموزش دیدن در مورد مهارت های زندگی و کسب خودآموزی، خودباوری و خودرهبری هستند.
منبع:( www.iranwoman.org)