نویسنده:پریسا پور علمداری
خانواده در کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران جایگاه خاصی دارد اساسا توسعه ی یک کشور در گروی خانواده ای با کیفیت بالاست؛ به همین دلیل آموزش و اطلاع رسانی خانواده ها در بدو تشکیل یعنی ازدواج از اهمیت بسیاری برخوردار است. دکتر ایمانی استاد دانشگاه و عضو هیأت علمی دانشگاه روانشناسی دانشگاه تهرا ن و از اعضای کمیته تخصصی ازدواج و خانواده ی وزارت علوم و تحقیقات و فناوری معتقد است: مرکز تکلم در مغز خانم ها، بزرگتر از آقایان است. خانم ها روان تر و بیشتر از مردان صبحت می کنند و این یک نیاز طبیعی در آن هاست، لذا برای تداوم یک زندگی موفق این نیاز خانم ها باید از جانب شوهر پاسخ داه شود. خانم ها توقع دارند وقتی همسرشان از سرکار می آید با او صحبت کنند و به حرف هایش گوش دهد. بنابراین به شما توصیه می کنم، ارتباط کلامی تان را با همسرتان حفظ کنید.
وی با اشاره به اینکه صحبت کردن و برقراری ارتباط کلامی در خانواده آدابی دارد، از زوجین دانشجو خواست برای رسیدن به زندگی موفق و کاهش آسیب در این رابطه، با آداب صحبت کردن با یکدیگر آشنا شوند و گرچه این مسأله بسیار ساده به نظر می رسد، اما با درک اهمیت آن، آداب گفت و گوی صحیح را در زندگی به کار گیرند.«متاسفانه بسیاری از خانم ها گله می کنند که وقتی همسرم از راه می رسد، بلافاصله پای تلویزیون می نشیند وا صلا به من توجهی ندارد. در صورتی که اگر چند دقیقه رو به روی همسرمان بنشینیم و به تمایلات او توجه کنیم و به صحبت هایش بدون قضاوت، تنها گوش دهیم، حس بسیار خوبی در او ایجاد می کنیم که مطمئنا هر دو طرف از این ارتباط خوب لذت خواهند برد.»
دکتر ایمانی در مورد عواملی که ارتباط کلامی را مختل می سازد، «واکنش های تند و همراه با خشونت و پرخاشگری آقایان به خصوص هنگام گفت وگو، ممکن است در سال های اولیه زندگی مشترک از جانب همسر تحمل شود، اما در ادامه زندگی زناشویی، مشکلات فراوانی به وجود خواهد آورد و هیچ نتیجه ای جز ویرانی و تباهی خانواده نخواهد داشت. گفت و گوی سالم باید با رضایت دو طرف تمام شود و گفت و گویی که با دعوا و ناسزا بینجامد، ارتباط کلامی را به کلی قطع می کند».
« انتظار متقابل زن و مرد در ارتباط کلامی»
«انتظار زن و مرد در ارتباط کلامی» با هم متفاوت است؛ مردان دوست دارند وقتی با همسرشان صحبت می کنند، آن ها خیلی خوب به حرف هایشان گوش دهند، در حالی که هنگام حرف زدن خانم ها، آقایان حاضر نیستند، همان وقت و توجه را صرف کنند و به صحبت های وی گوش کنند . این طرز برخورد پس از مدتی باعث می شود خانم ها مانند آقایان نسبت به حرف های شوهرانشان بی تفاوت شوند و رابطه آسیب ببیند.»
«عواقب بی تفاوتی همسران نسبت به یکدیگر»
دکتر ایمانی در ادامه صحبت های خود، بی تفاوتی نسبت به همسر را بسیار آسیب رسان دانست و اظهار داشت: « بی تفاوتی زن و شوهر نسبت به یکدیگر، نشانه ی خود دوستی افراطی فرد است و منجر به عدم موفقیت در زندگی مشترک می شود.
زن و شوهر باید در فراز و نشیب های زندگی پشتیبان و غمخوار یکدیگر باشند و نسبت به هم احساس مسوولیت داشته باشند. برای مثال ممکن است در مقطعی از زندگی مرد خانواده مشکل مالی پیدا کند و نتواند پوشاک و سایر نیازهای زن و فرزندانش را تأمین کند، اما در همین شرایط و با صرف هیچ هزینه ای می تواند نیازهای عاطفی همسر و فرزندانش را با کلامی و رفتاری با محبت تر برطرف سازد ، همچنین دوست داشتن زن در دل ، شرط لازم زندگی زناشویی است، اما به هیچ وجه شرط کافی نیست. زن ها نسبت به ابراز محبت شوهرانشان بسیار حساس هستند و این گونه بی تفاوتی ها نسبت به یکدیگر به تدریج شمع عشق و محبت را سرد و خاموش می کند.»
چگونه همسران انتفاد سازنده داشته باشند؟
دکتر ایمانی در ادامه به مسأله انتقاد پرداخت و با بیان اینکه انتفاد سالم عامل موفقیت ، تکامل و همدلی زن و شوهر می شود گفت: « زن و شوهر از انتقادهای سازنده ی یکدیگر در جهت رفع مشکلات شان استفاده می کنند و سعی می کنند یکدیگر را تصحیح کرده و به آرامش برسند، اما یک خانواده آشفته، اصلا ظرفیت پذیرش انتقاد حتی یک انتقاد به جا و سازنده را ندارد و به طور کلی از هرگونه بیان مشکل در زندگی می هراسد و از دسترسی به راه حل مناسب ناتوان است. اگر بخواهیم انتقاد سازنده ای داشته باشیم می توانیم با ملایمت، ابتدا به بیان صفات مثبت و ابراز محبت نسبت به همسرمان شروع کنیم و سپس با نرمی و حسن نیت به انتقاد قابل جبران اشاره نماییم؛ در این صورت به غرور همسرمان لطمه ای وارد نساخته ایم. اما با انتقاد کردن از صفات غیرقابل تغییر همسر مانند قد، رنگ پوست و غیره می تواند میل و علاقه ی فرد به تداوم زندگی مشترک و علاقه به همسر را بسیار تضعیف کند. به امید آنکه خوشبختی زندگی مان را روز به روز با توجه بیشتر به همسرمان عمیق تر سازیم .
منبع: ماهنامه ی دنیای سلامت 31
