امروزه تعلیم و تربیت فرزندان دارای اشکال خاصی شده و ساز و کار جدیدی را طلب می نماید و این مورد هنگامی که بچه ها در مدرسه هستند شکل حساس تری می یابد.
توجه و رعایت نکاتی که در ذیل می آید می تواند از مشکلات روابط والدین با فرزندان و تعاملات فرزندان با جامعه و مدرسه کاسته و محیطی بهتر و آرام تر فراهم آورد.
والدین باید تلاش کنند زمینه را برای پرورش احساسات مثبت و عواطف سازنده نسبت به بچه های خود فراهم آورند. به آنان ابراز محبت کنند و با زبان و عمل دوست داشتن شان را ثابت نمایند .
والدین تعداد زیادی از قابلیت ها و صفات مثبت فرزندان خود را شناخته و به موارد مثبت وجود و شخصیت آنان توجه داشته باشند. در مناسبات با آنان (بخصوص فرزندان بزرگ تر) به این ویژگی ها اشاره داشته و از صفات برجسته و مثبت شان تعریف و تمجید کنند. با این ترتیب فضای خانوادگی را به فضایی گرم و صمیمی و آکنده از مهر و محبت تبدیل می کنند.
والدین نباید بچه های خود را با دیگران مقایسه کنند ؛ چرا که هر بچه ای ویژگی های مخصوص به خود را دارد و این عمل در روحیه آنها تأثیر بسیار بدی خواهد گذاشت . والدین می توانند تغییرات مثبت رفتاری و پیشرفت های فکری و اخلاقی بچه ها را چه در خانه و چه در مدرسه در نظر داشته و آنان را به واسطه این پیشرفت ها و موفقیت ها تحسین و مورد تشویق قرار دهند.
والدین در منزل باید حریم همدیگر را مراعات داشته و بخصوص در حضور بچه ها مطالب تنش زا را با سکوت یا ارائه پیشنهادات مناسب و مثبت به گفتگوهای سازنده و ثمر بخش تبدیل کنند. زن و شوهر باید خواسته های فردی خود را در راه تحقق اهداف متعالی زندگی خانوادگی نادیده گرفته و هر کجا مصلحت اقتضا می کرد انعطاف بیشتری از خود نشان دهند.
با بچه ها لجاجت نکنید. بر هر پدر و مادری فرض است یکدلی ، یکرنگی و صمیمیت را جایگزین لجاجت با بچه هایش کند.
با بچه ها محترمانه و مؤدبانه صحبت و گفتگو کنید و در ارتباط کلامی با آنان از عواطف سرشار و محبت بسیار دریغ نورزید.
به پیشرفت و ترقی و رشد شخصیتی بچه هایتان علاقه مند باشید و خود را علاقه مند نشان دهید و زمینه را برای تحقق این امر به هر ترتیب ممکن فراهم کنید.
شرایط روحی روانی و سنی بچه ها را بشناسید و به تناسب شرایط آنها در داخل خانه و مدرسه راهنما و کمک آنان باشید.
و سرانجام تلاش کنید با مشارکت همسرتان فضای خانه را به فضایی بالنده و پویا مبدل کنید. در یک زندگی مشترک خانوادگی ، زن و مرد و بچه ها ، عالی ترین سرمایه های وجودی شان را یعنی ، روح قلب ، عواطف ، احساسات ، آرزوها و امکانات خود را به مشارکت می گذارند. والدین آگاه با قبول همفکری ، همیاری ، مدد کاری و پذیرفتن تعهدات اخلاقی به همراه فرزندان خود بهترین و عالی ترین جلوه های مشارکت در زندگی داخل از خانه و بیرون از خانه را نشان و به منصه ظهور می رسانند.
منبع: فصلنامه یادگاران ماندگار 14