در کتاب تحف العقول است که : رسول خدا صلى الله علیه و آله روزى از خانه بیرون رفتند و گروهى را دیدار کردند سنگى را مى غلتاندند. فرمودند: قهرمان ترین شما کسى است که به هنگام خشم، خویشتن دارى کند، و بردبارترین تان آن کس باشد که در حین داشتن قدرت، عفو نماید.(سفینه البحار، ج 2، ص 320.)
عفو و گذشت

با اینکه قریش با رسول اکرم صلى الله علیه و آله و یارانش ، آن همه دشمنى کردند، آنان را شکنجه دادند؛ چه در آغاز دعوت و چه از هجرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله و همچنین على رغم آن همه توطئه ، جنگ و لشکرکشى در برابر پیامبر اکرم ، آن حضرت بعد از فتح مکه ، بر در کعبه ایستاد و خطاب به قریش فرمود:هان ! قریشیان ! چه مى گویید؟ فکر مى کنید با شما چه خواهم کرد؟
قریشیان یکصدا فریاد زدند: نیکى … تو برادرى بزرگوار و فرزند برادرى کریم و بزرگوارى .
حضرت فرمود:

حرف برادرم یوسف علیه السلام را تکرار مى کنم : امروز متاثر و شرمسار مى باشید. من شما را عفو کردم ، خدا هم گناه شما را ببخشد که مهربانترین مهربانان است . بروید، شما آزاد هستید. (بحارالانوار، ج 21، فصل فتح مکه ، الوفاء ج 2، ص 422.)

منبع: یکصد و بیست درس زندگى از سیره حضرت محمد (ص )،حمید رضا کفاش