نویسنده: فرنگیس بهرامی
بعضی از بحث‌ها و جدال‌ها غیرقابل حل هستند و بیش‌تر آن‌ها منجر به نزاع، کینه‌توزیِ خانوادگی، قطع دوستی‌ها‌ برای سال‌های متمادی و طولانی، طلاق و حتی قتل و آدم‌کشی می‌شوند‌، در حالی‌که مردم فراموش می‌کنند که می‌توان به مباحث بزرگ و کوچک بدون این‌که به خون‌ریزی و یا شکست دوستی‌های عمیق منجر شود، خاتمه داد.
چگونه؟ با یک معذرت‌خواهی.
متأسفانه، گفتن «معذرت می‌خواهم»، آسان نیست، همان‌گونه که یادگیریِ فراموش‌کردن مسائل، برای فرد مشکل است.
برای ما بعضی مواقع، موقعیت‌هایی پیش‌می‌آید که مجبور به عذرخواهی می‌شویم و ما آن را باور نداریم‌ و نیز مواقعی وجود دارد که با این‌که می‌دانیم اشتباه از خودمان بوده اما پوزش نمی‌طلبیم.

چه چیزی باعث توقف ما برای عذرخواهی می‌شود؟
از دست دادن نفوذ و اعتبارمان
برهنه شدن روح و فکرمان
قبول اشتباه‌های‌مان
اعتراف و تصدیق پَستی و کهتری خود در اوج برتری و بزرگی
پس با داشتن قلبی سخاوتمند و شخصیتی قوی می‌توانیم در شرایط لازم، پوزش خود را ابراز نماییم.
افرادی که در هنگام بروز اشتباه، از کرده‌ی خود پشیمان و متأسف می‌گردند و به‌دلیل مناعت طبع و اعتمادبه‌نفس و جرأت زیاد، معتقدند اشتباه کرده‌اند، ‌افرادی هستند که در میان فامیل و اقوام، دوستان‌ و اجتماع، از ارتباط سالمی برخوردارند.
حقیقت این است که ریشه‌ی این رفتار، به دوران کودکی افراد باز‌می‌گردد. روان‌شناسان کودک، هیچ‌گاه از گفتن این مطلب مهم که «به کودکان‌تان عفو و بخشش و گفتن معذرت می‌خواهم را آموزش ‌دهید»، خسته نمی‌شوند. افراد باید از کودکی، عذرخواهی پدر‌‌و‌‌مادر خود را ببینند و هم‌چنین پشیمانی و تأسف آنان از اشتباه‌شان را بشنوند. ‌‌دیدن و شنیدن عذرخواهی پدر و مادر، پایه و اساس فرم ارتباط‌های کودکانِ آنان در آینده می‌باشد.
رفتار، ‌مشعل قوی گویش‌ها می‌باشد. ‌فرم کلمه‌ها می‌تواند شراکت را بسازد و یا جنگ بیافریند. ما از کلمه‌ها برای بیان احساس‌های خود استفاده می‌کنیم و اگر نتوانیم احساس خود را در قالب کلمه‌ها بیان‌کنیم، هیجان‌های خود را به‌صورت پرخاشگری بروز می‌دهیم.
ما می‌توانیم احساس‌های خود را در قالب کلمه‌ها بیان کنیم و بگوییم «متأسفم»، به این دلیل که احساس تأسف می‌کنیم. ما می‌توانیم بگوییم: «تو را بخشیدم»، به دلیل این‌که بخشنده هستیم. باور بیانِ تأسف می‌تواند دنیای زیبای خالی از تکبر را برای ما به ارمغان بیاورد.
زمانی که ما می‌گوییم «ببخشید»، به این دلیل است که ما احساس دیگران را درک می‌نماییم و عذرخواهی‌ ما باید با احساس پشیمانی همراه باشد.
منبع: ماه نامه شادکامی و موفقیت