نویسنده: عذراسادات حکیم

آلو دارای طبعی سرداست.
از جمله ویتامین‌های آلو می‌توان به A,C اشاره کرد.
آلو شامل بعضی از مواد معدنی است که از جمله آنها می‌توان به:
آهن، پتاسیم، سدیم، فسفر، منیزیم، کلسیم و کربوهیدرات اشاره کرد.
آلو دارای فایده‌های دارویی بسیار است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
آلو فعالیت‌های ذهنی را تقویت و فکر را باز می‌نماید.
فشارخون را تنظیم، قندخون را کنترل، کم خونی را درمان وضعف، ناتوانی و خستگی جسمی را از بین می‌برد. آلو همچنین چربی را نیز کاهش می‌دهد.
پیشگیری ازبیماری‌های قلبی، عروقی، گوارشی و سرطان رابه عهده دارد. دستگاه هاضمه را تنظیم و تقویت نموده و تهوع را از بین می‌برد.
انگل‌های معده وسم‌های دستگاه گوارش را از بین می‌برد.
آلو نه تنها ضدعفونی کننده است، بلکه تب‌های روده‌ای و سوء هاضمه را نیز درمان می‌نماید.
آلو در درمان بیماری‌هایی چون بواسیر، تصلب شرایین، روماتیسم، سر درد، یبوست و نقرس نقش بسزایی دارد.
آلوی سیاه، حرارت درونی بدن را کاهش داده و خارش بدن را از بین می‌برد. (1)

پی نوشت ها :

1. میوه و گیاهان دارویی، صفحه 22.
منبع: حکیم، عذراسادات؛ (1388) میوه درمانی با بهره گیری از دستورهای اسلامی، قم، عصر غیبت، چاپ نخست.