صد افسوس که آن چنان انسان مشغول به دنیا می شود که هم خود و هم خالق خود را به فراموشی می سپارد.

فراموش می کنیم که آفریدگار ما کیست و از ما چه می خواهد و برای چه ما را خلق نمود.

روزها فکر من این است و به شب ها سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

انسانی که زندگی او رنگ و بوی خدایی ندارد هم چون تشنه در کویر است که تا سر حد مرگ به دنبال سراب می دود و سرانجام با لبی تشنه از دنیا می رود!

خداوند در قرآن کریم می فرماید:و هو الذی خلق من الماء بشرا فجعله نسبا و صهرا و کان ربک قدیرا.اوست که آدمی را از آب بیافرید و او را نسب و پیوند ساخت . و پروردگار تو به این کارها تواناست.(1)

هم چنین آن رب قدر قدرت در معجزه همیشه جاوید درباره خود این گونه می گوید:

یخلقکم فی بطون امهاتکم خلقا من بعد خلق فی ظلمات ثلاث ذلکم الله ربکم له الملک لا اله الا هو فانی تصرفون. شما را در شکم مادرانتان در چند مرحله در درون تاریکی های سه گانه آفرینش بخشید.این است خدای یکتا پروردگار شما.فرمانروایی از آن اوست .خدایی جز او نیست.پس ، چگونه رویگردانتان می سازند؟(2)

اگر شرط بندگی به درستی به جا آورده شود بی شک خدای سبحان بنده خود را ناامید نمی سازد.

در این روزگار که شرایط خاص اقتصادی در کشور حکم فرماست و زندگی برای بسیاری از مردم سخت و طاقت فرسا شده است ، باید بیش از گذشته با خدا عشق بازی نمود و مشق بندگی کرد تا به او نزدیک تر شویم و مشمول رحمت خاص او گردیم.

باید بر او توکل کنیم همان خدایی که خود فرمود:

و توکل علی الحی الذی لایموت و سبح بحمده و کفی به بذنوب عباده خبیرا.و بر آن زنده که نمی میرد توکل کن و به ستایش او تسبیح گوی و همین بس که او به گناهان بندگانش آگاه است(3)

جملات زیر سخنان عارف پیر سفر کرده مرحوم آیت الله کشمیری درباره خداست:

1-دائم در خدمت خدا باشید.

2-وقتی که اراده و عمل لله شد، فنای عبد تحقق می پذیرد.

3-با خدا رفیق شوید، نه اینکه او رفیق است بلکه شفیق هم می باشد.

4-کنه ذات حق تعالی ادراک نمیشود نه در دنیا و نه در آخرت.

5-تجلی ظهور حق در اشیاء و امکنه است و درجات مختلف دارد.

6-فنا: هیچ حول و قوه ای را از خود ندیدن، گویند.

7-قلب حرم خداست پس در حرم خدا غیر خدا را ساکن نکنید.

8-شما توکلتان باید به خدا قرص و محکم باشد. قلبت، توجهت یکجا باشد نه همه جا. فقط به خدا توجهت راست باشد، مستقیم باشد؛ صادق باشد، صادقانه!!

9-توجه تان به خدا بیشتر باشد.

10-هر مریض که می بینید متوجه خدا باشید. علاوه بر آن روزی نیم ساعت برای خودتان در شبانه روز ساکت باشید.

11-کسیکه حقایق را واقعاً دیده باشد، به مسائل صوری دل نمی بندد.

12-عمامه گذاشتن شرط دارد و آن اینکه دائم در حضور خدا باشید و غفلت نکنند چون عبد غفلت نکند، به مجاورت حق می رسد.

13-وجود مرض و فقر از حق است اما ماهیتش که اسباب باشد، از بنده است.

14-انسان در معرض بلا و امتحان است. فقط باید به خدا پناه ببرد.

15-تا سالک به توحید نرسد و فقط حق را به شهود نبیند، به زحمت می افتد.

16-با خدا دوست شوید (یا خیر حبیب و محبوب).

17-اهل علم دائم در حضور خدا باشند و غفلت نکنند.

18-وقتی عبد فانی فی الله می شود که کارهایش برای خدا شود و خودیت خود را نبیند.

19-کنه وجودی صورت ندارد،ماهیت ندارد تا به عقل درک شود.

20- کنه وجود حق در غایت خفاء است.

21-هر وقت عبد تمام کارهایش برای خدا باشد،فانی فی الله می شود.

پی نوشت:

1-سوره فرقان /آیه 54

2-سوره زمر/آیه 6

سوره شعراء/آیه 217

منابع:

1-قرآن کریم

2-پایگاه فرهنگی مذهبی عرفان کشمیری

تهیه و فرآوری: مهدی صدری، تبیان