نویسنده:طناز زارعی طوسی
منبع:روزنامه قدس
بچه ها، این کوچولوهای دوست داشتنی درست به همان اندازه که قشنگ و ملوسند، می توانند ناراحت کننده و اعصاب خردکن باشند. والدین هم که انسانند و جایزالخطا. وقتی کودک یک ساله شما، با وجود خواهشهای مکرر برای سومین بار بشقاب غذایش را روی میز چپه می کند، چاره ای به غیر از فریاد زدن برایتان باقی نمی گذارد. البته، صدا بلند کردن دقیقاً به معنی باختن قافیه است.
فریادهای شما نه تنها مانع از رفتار نابهنجار کودک نمی شود، بلکه جو خانه را متشنج تر می کند. در اینجا، روشهای جلوگیری از این عادت ناخوشایند را به شما یادآور می شویم:

خرت و پرتها را جمع کنید
اگر کودک نوپای شما دوست دارد هر چه را به دستش می رسد به زمین پرتاب کند و این کار او شما را کلافه می کند، هر چه را ممکن است باعث جلب توجه و انجام این کار بشود، از سر راهش جمع کنید. اگر دست کودک شما به قندان و قوطی نخود و لوبیا و کیسه برنج نرسد، نمی تواند آنها را بیرون بریزد. هر چه اعصابتان آرام تر بماند، کمتر فریاد خواهید زد.

برای خودتان یادداشت بگذارید
روی یک کاغذ کارهایی را که باعث عصبانیت شما می شوند و روشهای مقابله با آنها را بنویسید. این کار را صبح قبل از نوشیدن اولین فنجان چایتان انجام دهید.

سطح توقعتان را پایین بیاورید
اگر دائم در حال فریاد زدن بر سر بچه ها هستید، احتمالاً سطح توقعتان از آنها بالاست. مدت زمانی که فرزند شما می تواند در صندلی بچه در ماشین بنشیند یا در فروشگاه راه برود، بسیار کوتاه است. تواناییهای کودکان در سنین مختلف را بررسی کنید تا هر زمان که از کودک چیزی بیشتر از توانایی اش خواستید، به سرعت جلو خودتان را بگیرید.

فقط زمزمه کنید
اگر چه عجیب به نظر می رسد، ولی اگر کودک شما برای شنیدن سخنانتان تلاش کند، کمتر دوست دارد فریاد شما را دربیاورد. پس زمانی که زمزمه می کنید، تقریباً غیر ممکن است با لحن تند و خشم آلود صحبت کنید.

سیاستمدار باشید
روشهای گوناگونی برای مقابله با موقعیتهای استرس زا وجود دارد. به جای به دنبال کشیدن کودکان غرغرو در سوپرمارکت، می توان زمانی که کودک در مهدکودک یا مدرسه است، به خرید رفت. سوپرمارکت های تلفنی هم که اکنون در اکثر محله ها و خیابانها یافت می شوند، روش مفید دیگری برای انجام این خریدهای اجباری است.

برای خودتان یک جمله تأکیدی در نظر بگیرید
برای اینکه از فریاد کشیدن منصرف شوید، به خودتان یادآور شوید که کودکتان ابداً قصد دیوانه کردن شما را ندارد. عبارت یا کلمات خاصی را در نظر گرفته و تکرار کنید. به عنوان مثال: «اون فقط یک بچه است» و یا «او فقط یک سالشه، او فقط یک سالشه!» این عبارت را چندین بار و در زمانهایی که به مرز انفجار رسیده اید، تکرار کنید.

خودتان را یک نیشگون بزرگ بگیرید!
اسباب بازیهای فشار دادنی مثل توپها وعروسکها که برای خالی کردن هیجانهای درونی کودکان طراحی شده اند، متأسفانه در مورد مامان ها چنین کاربردی ندارند.

فعالیت فیزیکی انجام دهید
در بعضی موارد، فریاد زدن نوعی تخلیه فیزیکی است که منجر به آرامش می شود. دویدن آرام و پریدن در جا نیز می تواند به نوعی باعث پرت شدن حواس و آرام شدن شما بشود. البته، مسلماً در انظار عمومی نمی توانید و نمی خواهید چنین کاری را انجام دهید، اما در منزل می توانید این کار را امتحان کنید؛ کسی چه می داند شاید چند کیلو هم لاغر شدید!

کمک بگیرید
مراقبت از بچه های کوچولو، گاهی حقیقتاً خسته کننده و نفسگیر است. هر فریادی که از دهان شما خارج می شود، نشانه وجود استرس و خستگی و بدین معناست که شما به زنگ تفریح احتیاج دارید. برای نصف روز هم که شده، از همسر یا دوستی مورد اعتماد کمک بگیرید تا کاملاً سرحال وشاداب بشوید.

بر این احساس خود غلبه کنید
اگر احساس می کنید کم کم نزدیک است کنترل اوضاع از دستتان خارج شود و در حال انفجار هستید، کودک را در جای امنی مثل پارک کودک یا تختخوابش بگذارید. برای چند دقیقه از او دور شوید، قدم بزنید، ماهیچه هایتان را منقبض کرده و سپس شل کنید. یا برای باز یافتن آرامش خود، تا عدد 10 بشمرید و سپس به سراغ کودک بروید.