31 – قالَ علیه السلام :
السُّکْرُ ارْبَعُ السُّکْراتِ: سُکْرُ الشَّرابِ، وَسُکْرُ الْمالِ، وَسُکْرُ النَّوْمِ، وَسُکْرُ الْمُلْکِ.(1)
مستى در چهار چیز است : مستى از شراب (و خمر)، مستى مال و ثروت ، مستى خواب ، مستى ریاست و مقام .

32 – قالَ علیه السلام :
اللِّسانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّیَ عَنْهُ عَقَرَ.(2)
زبان ، همچون درّنده اى است که اگر آزاد باشد زخم و جراحت (سختى به جسم و ایمان ) خواهد زد.
33 – قالَ علیه السلام :
یَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَى الظّالِمِ اشَدُّ مِنْ یَوْمِ الظّالِمِ عَلَى الْمَظْلُومِ.(3)
روز داد خواهى مظلوم بر علیه ظالم سخت تر است از روزى که ظالم ستم بر مظلوم مى کند.
34 – قالَ علیه السلام :
فِى الْقُرْآنِ نَبَاءُ ما قَبْلَکُمْ، وَخَبَرُ ما بَعْدَکُمْ، وَحُکْمُ ما بَیْنِکُمْ.(4)
قرآن احوال گذشتگان ، و أ خبار آینده را در بردارد، و شرح وظایف شما را بیان کرده است .
35 – قالَ علیه السلام :
نَزَلَ الْقُرْآنُ اءثْلاثا، ثُلْثٌ فینا وَفى عَدُوِّنا، وَثُلْثٌ سُنَنٌ وَ اءمْثالٌ، وَثُلْثٌ فَرائِض وَاحْکامٌ.(5)
نزول قرآن بر سه قسمت است : یک قسمت آن درباره اهل بیت عصمت و طهارت : و دشمنان و مخالفان ایشان ؛ و قسمت دیگر آن ، اخلاقیّات و ضرب المثلها؛ و قسمت سوّم در بیان واجبات و احکام إ لهى مى باشد.
36 – قالَ علیه السلام :
الْمُؤْمِنُ نَفْسُهُ مِنْهُ فى تَعَبٍ، وَالنّاسُ مِنْهُ فى راحَهٍ.(6)
مؤ من آن کسى است که خود را به جهت رفاه مردم در زحمت بیندازد و دیگران از او در أ منیت و آسایش باشند.

37 – قالَ علیه السلام :
کَتَبَ اللّهُ الْجِهادَ عَلَى الرِّجالِ وَالنِّساءِ، فَجِهادُ الرَّجُلِ بَذْلُ مالِهِ وَنَفْسِهِ حَتّى یُقْتَلَ فى سَبیلِ اللّه ،وَجِهادُ الْمَرْئَهِ اءنْ تَصْبِرَ عَلى ماتَرى مِنْ اءذى زَوْجِها وَغِیْرَتِهِ.(7)
خداوند جهاد را بر مردان و زنان لازم دانسته است . پس جهاد مرد، آن است که از مال و جانش بگذرد تا جائى که در راه خدا کشته و شهید شود. و جهاد زن آن است که در مقابل زحمات و صدمات شوهر و بر غیرت و جوانمردى او صبر نماید.
38 – قالَ علیه السلام :
فى تَقَلُّبِ الاْ حْوالِ عُلِمَ جَواهِرُ الرِّجالِ.(8)
در تغییر و دگرگونى حالات و حوادث ، فطرت و حقیقت اشخاص شناخته مى شود.
39 – قالَ علیه السلام :
إ نّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَلا حِسابَ، وَغَدا حِسابٌ وَلا عَمَل (9)
امروزه – در دنیا – زحمت و فعالیّت ، بدون حساب است و فرداى قیامت ، حساب و بررسى اعمال و دریافت پاداش است .

40 – قالَ علیه السلام :
إ تَّقُوا مَعَاصِیَ اللّهِ فِى الْخَلَواتِ فَإ نَّ الشّاهِدَ هُوَ الْحاکِم .(10)
دورى و اجتناب کنید از معصیت هاى إ لهى ، حتّى در پنهانى ، پس به درستى که خداوند شاهد اعمال و نیّات است ؛ و نیز او حاکم و قاضى خواهد بود.

پی نوشت ها:

1-خصال : ج 2، ص 170، بحارالا نوار: ج 73، ص 142، ح 18.

2- شرح نهج البلاغه ابن عبده : ج 3، ص 165.

3- شرح نهج البلاغه فیض الاسلام : ص 1193.

4-شرح نهج البلاغه فیض الاسلام : ص 1235.

5-اصول کافى ، ج 2، ص 627، ح 2.

6-بحارالا نوار: ج 75، ص 53، ح 10.

7- وسائل الشّیعه : ج 15، ص 23، ح 19934.

8- شرح نهج البلاغه فیض الا سلام : ص 1183.

9-شرح نهج البلاغه ابن عبیده ، ج 1، ک 41.

10- شرح نهج البلاغه ابن عبده : ج 3، ص 324.

منبع:چهل داستان و چهل حدیث از امام علی علیه السلام، حجه الاسلام و المسلمین عبدالله صالحی