نویسنده:لیورا سعید

حضور پدر در زندگی کودکان، برای رشد عاطفی آنان اهمیت به سزایی دارد. به گفته ی روان شناسان، در رابطه ی بین پدر و فرزند، کیفیت رابطه، بسیار مهم تر از کمیت آن می باشد. هم چنین تحقق ها نشان می دهد نبود رابطه ی عاطفی بین پدر و فرزندان، بر نتیجه ی تحصیلی و آزمون های هوشی فرزندان به خصوص پسران، اثرات منفی می گذارد. به گفته ی دو تن از محققان، «فیسر» و «لازرسون»، پدر می تواند تأثیرات قابل توجهی بر رشد شخصیت ازجمله افزایش اعتماد به نفس، پیشرفت تحصیلی و حتی افزایش ضریب هوشی فرزندان داشته باشد.
اغراق نکرده ایم اگر بگوییم حضور پدران در جامعه به خصوص مهدکودک ها و مدرسه ها، به رؤیا شباهت دارد و اگر پای درددل همسران و فرزندان آنان بنشینید، به حقیقت مطلب پی می برید! اغلب فرزندان از عدم شرکت پدران شان در جلساتی که برای افزایش آگاهی والدین در مدارس تشکیل می شود، گله مند هستند.
در بیش تر گردهمایی هایی که در مدرسه ها یا مهدها برگزار می شود، شاهدیم که مادران، با شوق و احساس مسؤولیت حاضر شده و برای اطلاع از وضعیت فرزندان خود یا برقراری ارتباط بهتر با آنان، فعالانه شرکت جسته و برای تداوم این جلسه ها، پافشاری می کنند و از توصیه های کارشناسان بهره می گیرند.
این واقعیت که هنوز در جامعه، زنان، بیش تر مسؤولیت ها آموزش کودکان را به دوش می کشند و بعد از معلمان و مربیان، به وضعیت تحصیلی آنان رسیدگی می کنند، جای تأسف دارد.
البته پدرانی هم هستند که برای پرورش و تربیت و رشد و شکوفایی کودکان و نوجوانان خود با مطالعه ی روان شناسی، با آنان به گفت و گو می پردازند و پای درددل شان می نشینند یا پدرانی که جهت بهبود وضعیت خانواده ی خود یا در صورت بروز مشکلی رفتاری در نوجوانان شان، مشورت تخصصی می گیرند.
یک آما غیررسمی نشان می دهد درصد زیادی از پدران، از این که فرزندشان در چه کلاسی درس می خواند یا در کدام رشته ی دانشگاهی تحصیل می کند و یا وضع تحصیلی او چگونه است، بی اطلاع اند! این پدران نمی دانند اگر شب ها قبل از خواب، برای کودک خردسال خود قصه بگویند یا زمانی هرچند ناچیز را صرف بازی با او کنند و به فرزند خود دیکته بگویند یا در مورد زمانی که در مدرسه گذرانده، پرس و جو نمایند، در افزایش اعتماد به نفس او کمک می کنند و اگر در طول سال تحصیلی، به مدرسه ی فرزندشان مراجعه نموده و در جریان اوضاع تحصیلی او قرار گیرند، چه احساس غروری به فرزند خود هدیه می کنند.
در عصر ارتباطات که کودکان خلاق ما، با اینترنت و بازی های رایانه ای آشنا شده و توسط سایت های گوناگون، اطلاعات بسیاری از دنیای اطراف خود کسب می کنند، جای تعجب نیست اگر فاصله ی دو نسل، عمیق تر گشته و همین امر، سبب اختلافات زیادی بین فرزندان و والدین گردد!
این شرایط، پدران را به توجه بیش تر و برقراری ارتباط عاطفی و فکری نزدیک تر با فرزندان موظف می نماید.
دیگر این که در موقع برزو مشکل، باید با کمک گرفتن از کارشناسان مجرب و با تغییر تفکر و اصلاح باورهای خود، ریشه ی بسیاری از مشکلات درون خود، خانواده و فرهنگ مان را بیابیم و با تغییر آن ها، دنیای بهتری را به وجود آورده و با فرهنگ سازی، در انتظار آینده ای روشن تر و با نشاط تر باشیم.

پی نوشت ها :

*(کارشناس ارشد روان شناسی)
منبع:نشریه شادکامی و موفقیت شماره 69