منصور دوانیقی، هر چند یکبار، به بهانه های مختلف امام صادق را از مدینه به عراق می طلبید، و تحت نظر قرار می داد. گاهی مدت زیادی امام را از بازگشت به حجاز مانع می شد. در یکی از این اوقات، که امام در عراق بود، یکی از سران سپاه منصور پسر خود را ختنه کرد، عده ی زیادی را دعوت کرد و ولیمه ی مفصلی داد. اعیان و اشراف و رجال همه حاضر بودند. از جمله ی کسانی که در آن ولیمه دعوت شده بودند، امام صادق بود. سفره حاضر شد و مدعوین سر سفره نشستند و مشغول غذا خوردن شدند . در این بین، یکی از مدعوین آب خواست . به بهانه ی آب قدحی از شراب به دستش دادند. قدح که به دست او داده شد، فورا امام صادق نیمه کاره از سر سفره حرکت کرد و بیرون رفت. خواستند امام را مجددا برگردانند، برنگشت. فرمود رسول خدا فرموده است: «هر کس بر سر سفره ای بنشیند که در آنجا شراب است لعنت خدا بر او است.» (1)

پی نوشت ها:

1- بحارالانوار، ج 2، احوال امام هادی، ص 149.