منظور از خانواده فاقد عیب و نقص نمی باشد، بلکه ممکن است اعضای آن دارای مشکلات و موانعی هم باشند لیکن در شیوه مقابله با آنها روش منطقی اتخاذ می کنند، در این خانواده موقعیت و جایگاه هر یک از اعضاء دارای ویژگی هایی بدین شرح است:
1- بینش تکاپوی
یعنی بینشی که فرد را بر می انگیزد تا روابط زندگی را پدیده ای بسته و جبری و گریز ناپذیر نپندارند، اعضای خانواده همدیگر را ارزشمند می دانند، به کرامت انسانی همدیگر احترام می گذراند، عرصه زندگی را به نوآوری می گشایند.
2- تبادل عاطفی در برابر انجماد عاطفی
این خانواده عواطف خود را با شیوه ها ی قلبی، کلامی و عملی تبادل می کنند، به قلب اجازه ورود احساسات منفی را نمی دهند. به وسیله زبان ابراز محبت می کنند و از بذل عواطف خالصانه دریغ ندارند. زن و شوهر روحیه همسر خود را می شناسند و محبت قلبی و کلامی را در عمل پیاده می کنند.
3- مثبت گرایی
از مهمترین ویژگی های خانواده متعادل، مثبت گرایی است. در این خانواده زوجین، بیشتر زیبایی هایی همدیگر را می بینند. حتی المقدور از جنبه های منفی اغماض می کنند، از هنر خوب دیدن برخوردارند، جنبه های خوب شخصیت همسر خود را تحسین و تأیید می کنند، جنبه های روحی مشترک اعضا را شناسایی کرده وبه تقویت آنها می پردازند.
4- تفاهم بجای تخاصم
برای رسیدن به تفاهم به حقوق متقابل می اندیشیند، حضور دیگران و در خلوت و تنهایی حریم یکدیگر را رعایت می کنند، به سخنان هم با علاقه گوش می دهند، از مقایسه همسر خود با دیگران بشدت پرهیز می کنند، صداقت وراستی را هموراه در وجود خود تقویت می کنند.
5- همگرایی بجای واگرایی
در چنین خانواده ای اعضا با هم هماهنگی دارند، تشخیص مصلحت زندگی جمعی را به منفعت شخصی خود ترجیح می دهند.
6- مثل دو بال یک پرنده مکمل یکدیگر هستند
رشد و ترقی یکجانبه در این خانواده مورد نظرنبوده و از هر فرصتی برای رشد همدیگر و بهره برداری از زندگی مشترک استفاده می کنند.
7- به جای مفارقت به مشارکت می اندیشند
دست همت بالا زده با همیاری و قبول مسئولیت در زندگی، بهترین جلوه مشارکت را به نمایش می گذارند.
8- به حق سالاری به جای مردم سالاری و زن سالاری معتقد هستند
9- روابط در چنین خانواده ای بر اساس حق و حقیقت تنظیم می شود
10. شادکامی را در برابر تلخ کامی قبول دارند
مهمترین عامل تعادل در خانواده متعادل مسرت و خوشرویی است. گشاده رویی و خوش اخلاقی از ویژگی های مردم ممتاز است. اعضاء این خانواده به ظاهر شاد و با نشاط می اندیشند.
11- به بزرگ منشی در مقابل کودک اندیشی می اندیشند
برای این منظور، بزرگواری و گذشت، عیب پوشی و پرهیز از اشاعه بدی ها ، تقویت آرامش، فرصت بخشی برای اصلاح اشتباهات و راز داری و احترام به شخصیت همدیگر را همواره مورد توجه قرار می دهند.
منبع:«خانواده خوشبخت، فرزند موفق، خسرو امیر حسینی، تهران، عارف کامل، 1382، صص12 و 14»