انواع چای:

چای را می توان به سه گروه عمده تخمیری (چای سیاه)، تخمیر نشده (چای سبز) و نیمه تخمیری (چای اولونگ) تقسیم کرد. در ایران دو نمونه چای سبز و چای سیاه وجود دارد.

چای سیاه یا معمولی:

در صورتی که برگ تازه چای مورد عملیات تخمیر قرار گیرد، تغییراتی در رنگ، بو، مزه، مواد و اثرات آن نسبت به چای سبز ایجاد می شود.

چای سبز:

در صورتی که برگ تازه چای را به سرعت خشک کنند. چای سبز به دست می آید. در این شرایط اجازه تخمیر به چای داده نمی شود. مهمترین خواص چای سبز عبارت است از:
* ضد پوسیدگی دندان به فلوراید بالا
* ضد سرطان معده و پوست
* ضد خارش و التهاب حاصل از گزش حشرات
* تحریک سیستم ایمنی بدن

خواص چای سبز:

تاکنون 51 اثر مختلف از چای گزارش شده که مهمترین این خواص عبارتند از: ضد درد، ضد آمیب، ضد آرتریت، ضد تصلب شراین، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد افسردگی، ضد قند خون، ضد التهاب، ضد جهش ژنی، ضد نیتروز آمین، ضد اکسیدان، ضد اسپاسم، ضد ویروس، قابض، مقوی قلب، محرک سیستم عصبی مرکزی، ادرارآور، محافظ کبد، پایین آورنده فشارخون، محرک قدرت بدن، کاهش دهنده چربی خون، کاهش دهنده تری گلیسریدها، کاهش دهنده بیماری های عروقی و محرک مجاری تنفسی. همچنین چای سبز دارای ویتامین های متعددی از گروه B شامل ویتامین B1 و B2، اسید فولیک پانتوتنیک و نیز مقدار قابل ملاحظه ای ویتامینP (نیاسین) می باشد. برگ سبز چای از نظر ویتامین C غنی است. خواص مذکور در بین انواع چای مشترک بوده و بسته به درصد مواد موجود در آنها ممکن است در قدرت اثرشان تفاوت وجود داشته باشد. در مناطقی که میزان فلوئور در مواد غذایی نایاب است، می توان کمبود آن را با خوردن چای جبران کرد. چای سیاه حاوی مقداری کافئین می باشد اما چای سبز فاقد آن است. بنابراین چای سبز آرام بخش تر است. مشخص شده است که از نظر میزان تاثیر آنتی اکسیدان( خاصیت ضد سرطان) دو فنجان چای سبز با 20 لیوان آب سیب یا 4 لیوان آب پرتغال برابری می کند.
منبع:کوچه ما شماره 7.