نویسنده:حجت الاسلام و المسلمین شریف زاده

تاکنون از خودت پرسیدی که درست دیدن چه نقشی در خوشبختی دارد ؟ آیا فکر نمی کنی که بدبختی های آدم ، نتیجه ی درست ندیدن است ؟ اگر خوب فکر کنی ، می بینی بسیاری از شوم بختی ها ، نتیجه ی درست ندیدن است . اگر درست نگاه کنم به چاله و چوله نمی افتم ، به دام این و آن گرفتار نمی شوم و به بیراهه نمی روم .
راستی مگر نه اینکه همه ی انسان هایی که تاکنون روی کره ی زمین به دنیا آمدند و زندگی کردند به دنبال چیزی بودند که نفع خود را در آن دیدند و از هر چیزی که به نظرشان زیان داشته ، فرار کردند .پس همه به دنبال نفع و فایده بودند و از زیان ، فراری ، و این خصلت مشترک بین همه ی ما است . همه دوست دارند بزرگ باشند و همه از حقارت فرار می کنند .همه دوست دارند عزیز باشند و از خواری ، گریزان هستند .همه بی نیازی را دوست دارند و از فقر و فلاکت متنفرند ؛ ولی یکی برای رسیدن به بزرگی ، هر کاری می کند ؛ پا روی دیگران می گذارد ، از آنها بدگویی می کند ، تحقیرشان می کند و خلاصه هرچه از دستش برآید ، انجام می دهد تا بزرگ شود و یکی دیگر برای بزرگ شدن ، به دیگران احترام می گذارد ، در برابرشان فروتنی می کند و از هیچ خدمتی دریغ نمی کند .
یکی برای بی نیاز شدن ، فقط به پول فکر می کند و برای به دست آوردنش ، دست به هر کاری می زند و یکی دیگر بی نیازی را در قطع طمع از دنیا می بیند .راستی همه دنبال یک چیز هستیم ولی نگاهمان متفاوت است .اگر درست ببینیم به خواسته ی خود می رسیم و خوشبخت می شویم و اگر درست نبینیم ، بی چاره می شویم ؛ مثل تشنه ای که به جای آب شیرین از آب شور و تلخ دریا بنوشد که نه فقط تشنگی اش بر طرف نمی شود ، بلکه عطش او شدیدتر می شود و با زجر و رنج می میرد .
حالا به نظر شما در کجا باید به دنبال بزرگی گشت ؟ عزت و سربلندی را در کجا و از چه کسی باید درخواست کرد ؟
بی نیازی کجاست و چگونه به دست می آید ؟
مهربانی ، عشق ،زیبایی و دیگر حقایق دوست داشتنی نزد کیست و چگونه به آن می توان رسید ؟
پاسخی که من یافتم این بود :
اللهم اهل الکبریاء و العظمه ؛ خدایا تو اهل بزرگی و عظمتی ان العزه لله جمیعاً همه ی عزت و سربلندی از آن خداست .
ان الله هو الغنی الحمید ؛ خداوند ، بی نیاز ستودنی است .
حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آیینه اوهام افتاد
این همه عکس می و نقش نگارین که نمود
یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد
منبع:مجله قدر(ش 19)