چرا مردان کمتر از زنان به خود اهمیت می دهند؟

پزشکان معتقدند هرچقدر زنان به سلامت خود اهمیت می دهند، مردان نسبت به سلامت خودشان سهل انگار و بی توجه اند. حتماً شما هم در اطرافیان تان مردانی را دیده اید که وقتی بیمار می شوند، به دکتر مراجعه نمی کنند و اگر هم بروند زمانی می روند که بیماری آنها خیلی طول کشیده یا شدید شده است. اما این طرز تفکر را چه کسی به مردان یاد داده یا چرا مردان فکر می کنند که نباید موقع بیماری ناراحتی های خود را بیان کنند و به صرف این که خودش خوب می شود، آن را از دیگران مخفی نگه می دارند؟
زمانی که پسربچه ای در یک خانواده وجود دارد و به سن نوجوانی می رسد، اطرافیان مدام به او می گویند تو دیگر بزرگ شدی، مرد شدی، قوی شدی و نباید از فلان چیز بترسی، نباید از چیزی شکایت کنی و نباید ناله کنی و…
بنابراین این آویزه گوشش می شود که چون یک مرد است و قوی شده و اندامش عضلانی و ورزیده است، نباید از درد شکایت کند. کم کم یاد می گیرد که اگر بیمار شد، سعی کند بیماری اش را بروز ندهد و اگر تب داشت آن را انکار کند و اگر هم دچار سرماخوردگی شد، بگوید نه چیزی نیست. در حالی که ممکن است همین مرد قوی و قدرتمند را عوامل بیماری که بسیار ریز هم هستند، از پا دربیاورد. با وارد کردن این افکار در ذهن پسربچه ها یا برخی خرافات و داشتن روحیات مردانه، آنها کمتر برای درمان بیماری های شان به پزشک مراجعه می کنند.

نگاهی به آمار

طی یک مطالعه که در آن 400 مرد جوان شرکت داشتند، مشخص شد مردان کمتر عادت دارند تا برای ارزیابی سالیانه، مشاوره روانی و کنترل وضعیت جسمی به پزشک مراجعه کنند و نسبت به زنان کمتر از خدمات پزشکی استفاده می کنند.
یک مطالعه دیگر روی هزار و 600 مرد 15 تا 19 ساله هم نشان می دهد آنهایی که دیدگاه سنتی نسبت به جنس خود دارند، تصور می کنند مردها باید آدم های قوی باشند و نقش حامی داشته و نباید بیماری یا مشکلات خود را بیان کنند.
عده ای دیگر از مردان هم به دلیل بی حوصلگی و مشغله کاری به پزشک مراجعه نمی کنند. بسیاری از آنها معتقدند تحمل انتظار کشیدن در مطب را ندارند.
این طرز تفکر حتی روحیه انتقادپذیری را در پسران نوجوان و جوان کاهش داده و بیشتر آنها را افرادی خودخواه و خودرای بار می آورد. براین اساس پسران فکر می کنند مراجعه به پزشک علامت ضعف آنها است. پسران باید از نظر ایمنی علیه بیماری هایی مانند کزاز، هپاتیت B و تست های غربالگری از نظر بیماری های قابل انتقال جنسی بررسی شوند. بیشتر مردان زمانی به پزشک مراجعه می کنند که پا به سن گذاشته و به اصطلاح دچار گرفتاری های دوره سالمندی شده باشند.
شاید این نوع نگرش به دلیل عضلانی و قوی تر شدن بدن شان باشد. به گفته پژوهشگران دانشگاه جان هاپکینز، مردان کمتر از زنان به مراکز بهداشتی مراجعه می کنند و کمتر از خدمات بهداشتی استفاده می کنند، در صورتی که زنان بیشتر برای ارزیابی های سالیانه تنظیم خانواده و ویزیت فرزندان شان نزد پزشک می روند.
در تحقیقات مشخص شده است مردان بیشتر زمانی که با همسرشان در روابط جنسی مشکل پیدا کنند به پزشک مراجعه کنند. حتی احتمال این که مردان طی درمان و در دوران استراحت به سر کار خویش بروند بیشتر است. آنها از مشورت درباره بیماری نسبت به زنان هراس بیشتری دارند. در صورتی که نیاز دارند درباره مشکلات و بیماری شان با پزشک مشورت کنند . بنابراین لازم است طرز تفکر و نوع نگرش مردان به خود و بیماری شان عوض شود. زنان و مردان هر دو نگرش های متفاوتی به بیماری دارند. در سال های اخیر تلاش فراوانی برای بهبود وضعیت بهداشتی مردان و سلامت آنها صورت گرفته است. مردان باید بدانند که پیشگیری و درمان، بهترین راه مبارزه با بیماری ها است.

چه چیز مانع است؟

وقتی بیماری به سراغ مردان می آید، آنها برای درمان دچار نوعی ترس و نگرانی می شوند و گاهی از مراجعه به پزشک خجالت می کشند و احساس می کنند کمتر به کمک دیگران نیاز دارند. برخی از مردان معتقدند اگر بعضی بیماری ها را فراموش کرده و به اصطلاح به آن توجهی نکنند، خودشان دور می شوند. بیشتر مشکلات بهداشتی مسایل ساده ای هستند و به راحتی درمان می شوند. در غیراین صورت برای درمان آن مشکلات زیادی به وجود می آید. برخلاف زنان، مردان کمتر به توصیه های پزشکان درباره مشکلات بهداشتی توجه می کنند. هیچ می دانید که یک تحقیق درباره عده ای از مردان مبتلا به علایم ادراری که دچار بزرگی پروستات بودند، نشان می دهد از هر چهار مرد یکی از آنها، 6 ماه از مراجعه جهت درمان خودداری می کند و تقریباً 50 درصد آنها بیش از یک سال به پزشک مراجعه نمی کنند. 9 نفر از هر 10 نفر با علایمی که با تغییر شیوه زندگی برطرف می شود، از مسافرت هایی با مسافت طولانی اجتناب می کنند، از رفتن به سینما پرهیز می کنند و حتی از داشتن روابط خوب با اقوام و دوستان محروم می مانند، چون از مشکلات ادراری خود خجالت می کشند. در حالی که این مشکل آنها خیلی سریع قابل درمان است. ترس از این که مبادا علایم بیماری تهدید کننده حیات باشد، مانند سرطان مانع از مراجعه به پزشک می شود. در صورتی که بسیاری از بیماری ها جدی نیستند یا حداقل در صورت تشخیص زودرس جدی نمی شوند. مثلاً علایم ادراری که از هر مرد یکی را در سن 65 سالگی مبتلا می کند، موجب بیدار شدن مکرر در شب شده و تکرر ادرار در روز و احساس دفع فوری ادرار در افراد ایجاد می کند. این حالت مربوط به بزرگی پروستات است و یک بیماری قابل درمان بوده و سرطانی نیست.
دلیل دیگر مراجعه نکردن مردان به پزشک، خجالت کشیدن است. مردان از این می ترسند که همه درباره مشکلات آنها اطلاع پیدا کنند. آنها از پرسش از دیگر دوستان خود اجتناب می کنند چون نمی خواهند دیگران بفهمند که چه مشکلی دارند. در حالی که زنان بعد از ایجاد مشکل، با سایر دوستان خود هم مشورت کرده و از راهنمایی دیگران برای مراجعه به پزشک استفاده می کنند. انجام تست غربالگری سرطان گردن رحم،مراقبت های دوران بارداری و واکسیناسیون کودکان از بیشترین دلایل مراجعات زنان به پزشک است.

فقط مخصوص آقایان

یک نکته جالب این است که مردان بیشتر هنگام عصر به پزشک مراجعه می کنند و ترجیح می دهند حتی عمل جراحی آنها در عصر یا آخر هفته باشد؛ زمانی که از هر زمان دیگری خلوت تر است. برای این که مردان را بیشتر به دکتر رفتن تشویق کنیم، بهتر است مجلاتی را که برای مردان تهیه شده در مطب ها یا اتاق انتظار بگذاریم و از پوسترها و جزوه هایی که کاملاً مردانه است و بیشتر در مورد مسایل مردان نوشته است، استفاده کنیم. بهتر است پرستارهایی که در مراکز خدمات بهداشتی هستند، مرد باشند تا آنها درباره پرسش پیرامون مشکل خود احساس خجالت نکنند. حتی استفاده از فیلم های جنگی و ورزشی در اتاق انتظار تأثیر زیادی دارد. ایجاد محیطی دوستانه در مطب و درمانگاه هم در تشویق آنها برای پیگیری مراقبت های پیشگیرانه و درمانی تأثیر زیادی دارد.
منبع: کوچه ما، شماره 10.