در عـصـر حـکـومـت مـهـدوى ، اهـدافِ رسـالت نـبـوى و ولایـت ائمـه طـاهـریـن بـه بـهـتـریـن شکل ممکن محقق خواهد شد.
امام مهدى (عج ) براى تحقق آرزوهاى دیرین و فرو خفته بشر و براى تحقق وعده هاى حتمى الهـى قـیـام خـواهـد کـرد و در سـایـه حـکـومـتش امت اسلامى مجد و عظمت فوق العاده پیدا مى کـند و پرچم اسلام بر فراز گیتى به اهتزاز درخواهد آمد. نداى اسلام در تمام اقـطـارو اکـنـاف عـالم طـنـیـن انـداز مـى شود، نشانى از شرک و کفر بر روى زمین باقى نمى مـانـد و در هـر نقطه بانگ وحدانیت پـروردگـارو شـهـادت بـه رسـالت رسـول اکـرم طنین مى اندازد و مردم را به ولایت امیرالمؤ منین (ع ) و برائت از دشمنان آن حضرت فرا مى خواند. بـه مـدد الهـى زمـیـن را از لوث وجـود دشـمـنـان اهل بیت پاک مى کند و ریـشـه حکومت هاى جابرانه را برمى کند. شـرق و غـرب عـالم بـه تـسـخـیـر آن حـضـرت درخـواهـنـد آمـد و هـمه گردنکشان در برابر حضرتش تسلیم خواهند شد.
در ایـن مـیـان تـاءمـل و تـفـکـر دربـاره فـرمـانـدهـى ایـشـان مـبـتـنـى بـر اصـول و مـبـانـى اصـیـل اسـلامى برگرفته از آیات و روایات ازجمله ضرورتهاى عصر حـاضـر تـلقـى مـى گـرددکـه ((مـهـدى پـژوهـان )) باید با جدیت هر چه تمام تر خود را درگـیر این عرصه کنند و در این میدان پژوهشهاى عمیق ، فنى و کاربردى مبتنى بر واقع گرایى ، نگاه کلان و نیاز سنجى جامعه ارائه دهند.
نـوشـتـار پـیش رو با توجه به نیاز ذکر شده در این مسیر در صدد بیان نکاتى درباره فرماندهى آن حضرت به هنگام قیام است .

اصل دعوت

آنـچـه مـسـلّم اسـت حـکـومـت جـهـانـى بـا مـحـوریـت اسـلام اصـیل بر اساس فضیلت محورى و عدالت گسترى توسط امام زمان (عج ) محقق خواهد شد. امـام بـاقـر(ع ) مـى فرماید: در عصر ظهور امنیت در حد اعلاء خود مى باشد و هر سنت حسنه متروک احیاء مى شود)).
حال پرسش اساسى این است که استراتژى امام (ع ) براى تحقق حکومت متعالى خود چیست ؟ آیـا بـا روشـهـاى مـسـالمت آمیز به هدف خود مى رسد؟ و یا جنگ و جهاد نیز گزینه ى مورد نـظـر مـى بـاشـد؟ در حـقـیـقـت آنچه براى امام (ع ) در مسیر قیامش پایه و اساس مى باشد ((اصـل دعـوت )) اسـت . بنابراین در ابتداء امر و در سرآغاز قیام مهدوى آنچه مورد استفاده حـضرت قرار مى گیرد دعوت و تبلیغ به روشهاى مسالمت آمیز و عارى از هر نوع خشونت اسـت ، امـام زیـن العـابـدیـن (ع ) در قـالب روایـتـى طویل مى فرماید:
حـضـرت مـهـدى (ع ) مـردم را بـه آن چیزى که پیامبر(ص ) دعوت نمود، دعوت مى کندو مى گوید: ((انا ابن نبى اللّه ، ادعوکم الى ما دعاکم الیه نبى اللّه ؛ من پسر پیامبر خدا هستم و شما را به آنچه او دعوت کرده دعوت مى کنم .))
امـا از آن جـا کـه هـدف از قیام حضرت مهدى (عج ) برپایى حکومت الهى در سراسر جهان و نـابـودى و اضـمـحـلال سـتـم و سـتمگر در اقصى نقاط گیتى مى باشد، طبعا با موانع و کـارشـکنى هایى روبرو و ملزم و مجبور به جنگ و جهاد نظامى مى گردد. روایات بسیارى به این مسئله اشاره کرده اند. مرحوم شیخ صدوق در روایتى ویژگى هاى امام زمان (ع ) را ایـن چـنـیـن تـوصـیـف مـى نـمـایـد: ((ان فـى القـائم مـن آل مـحـمـد(ص ) شـبـها من خمسه من الرسل … و اما شبهه من جده المصطفى مخروجه بالسیف و قـتله اعداء اللّه و اعداء رسوله و الجبارین و الطوغیت و انه ینصر بالسیف و الرعب ))
((امـام زمـان (عـج ) بـه پـنـج پـیامبر شبیه است . اما شبهات ایشان به جدش مصطفى خارج شـدن او بـه وسـیـله شمشیر و کشتن دشمنان خداست . و او به وسیله شمشیر و ایجاد رعب در دل دشـمـنـانـش ‍ یـارى مـى شـود)). اشـاره روایت به برخورد قاطع پیامبر اعظم (ص ) با سـران شـرک و کـفـر در بـدو تـاءسـیـس حکومت مدینه مى باشد که امام زمان (ع ) هم براى تاءسیس حکومت خود این چنین شیوه و سیره اى را اتخاذ خواهد کرد.
امـام صـادق (ع ) بـا یـک نـگـاه تـطـبیقى و مقایسه اى بین اوضاع و زمانه پیامبر(ص ) با فـضا و فرهنگ حاکم بر عصر ظهور، جنگ نمودن امام زمان با مخالفان را بسى دشوارتر از غزوات پیامبر(ص ) مى داند و مى فرماید:
القـائم یـلقـى فـى حـربـه مـا لم یـلق رسـول اللّه ، ان رسـول اللّه (ص ) آتـاهـم و هـم یعبدون حجاره منقوره و خشبا منحوته و ان القائم یخرجون عـلیـه فـیـتـاءولّون عـلیـه کـتـاب اللّه و یـقاتلونه علیه .
قـائم آل مـحـمـد درجـنـگ بـه امـرى بـر مـى خـورد کـه رسـول اللّه هـرگـز بـرخـورد نـکـرد. دشـمنان پیامبر بت پرست بودند و سنگ و چوب را پـرسـتـش مـى کردند اما کسانى بر امام زمان خروج مى کنند که براى امام قرآن تفسیر مى کنند و با حضرت مى جنگند!
در حقیقت دشمنان پیامبر(ص ) اعراب بدوى بودند که در عصر جاهلیت زندگى مى کردند و بدون هیچ گونه نفاقى در مقابل پیامبر صف آرایى مى نمودند، اما مخالفان امام زمان (عج ) در قـالب نـفـاق ، کـتاب خدا مى خوانند و با حضرت به مقاتله و مبارزه مى پردازند. لذا کـسى که داراى بصیرت دینى و درک صحیح پیرامون خود باشد و در رکاب امام زمان (عج ) مـجاهده نماید و به فیض ‍ شهادت نائل گردد، پاداش عظیمى را به دست آورده است . امام باقر(ع ) مى فرماید: شهادت در رکاب امام زمان (عج ) ثواب دو شهید دارد. در کافى شریف روایتى با چنین مضمونى وارد شده است ((رزمنده امام عصر(عج ) اگر دشمن را بکشد پـاداش بـیـسـت شـهـید را دارد و کسى که همراه قائم ما به شهادت برسد پاداش ‍ بیست و پـنـج شهید را دارد))

نکاتى درباره فرماندهى امام (عج )

پـس از بـیـان ایـن بـحـث کـه امـام زمـان (عـج ) در مـسـیـر تحقق حکومت جهانى خود به ناچار مـتـوسـل بـه شـیـوه نظامى خواهد شد، در ادامه ، برخى نکته ها در مدیریت راهبردى کلان و فرماندهى امام (ع ) در این عرصه مورد بررسى قرار مى گیرد.

1. خشونت مقدس

خـشـونـت از جـمـله امـورى اسـت کـه فـاقـد حسن و قبح ذاتى مى باشد و با توجه به نوع کاربرد آن ، حسن یا قبیح بودن خشونت مشخص مى شود.
بـنابراین استفاده امام زمان (عج ) از خشونت در انقلاب جهانى خود در چارچوب خشونت مقدس مـورد امضاى شارع قابل تجزیه و تحلیل مى باشد، زیرا نجات بشریت متوقف بر تحقق حـکـومـت جـهانى مهدوى است و رفع موانع این حکومت از باب مقدمه واجب ، واجب و حتمى است و رفع موانع میسر نمى گردد مگر با مبارزه و مقاتله با مخالفان این حکومت . حسن بن هارون مى گوید ((در محضر امام صادق (ع ) بودم ، معلّى بن خنیس از حضرت پرسید: آیا هنگامى کـه حـضـرت قـائم (ع ) ظـهـور نـمـایـد بـر خـلاف روش امیرالمؤ منین (ع ) در برخورد با مخالفان رفتار مى کند؟ امام فرمود: آرى ، على (ع ) ملایمت و نرمش را در پیش گرفت چون مى دانست پس از او دشمنان بر یاران و شیعیان حضرت چیرگى پیدا مى کنند، ولى سیاست حـضرت قائم (ع ) قهر و غلبه و به اسارت گرفتن آنان است ، زیرا مى داند که پس از او کـسـى بـر شـیـعـیـان تـسـلّط نـخـواهـد یـافـت .
در حـدیـثـى دیگر مفضل مى گوید: در محضر امام صادق (ع ) بودم و حضرت یادى از قائم آل مـحـمـد(ص ) بـه مـیـان آورد، مـن عـرض کـردم : امـیدوارم که برنامه و حکومت حضرت به آسانى برقرار شود. امام صادق (ع ) فرمود: خیر چنان نمى شود، مگر پس از آنکه سختى هـا و مـرارتـهـاى بـسـیارى را متحمل گردد. و این همان خشونت مقدسى است که فاکتور ضمانت اجرایى حکومت حضرت تلقى مى شود.

2. قاطعیت امام (عج ) در برخورد با مخالفان

یـکـى از عوامل مهم و حیاتى براى یک فرمانده جنگى قاطعیت و جدى بودن مى باشد، زیرا جنگ فراز و نشیب هاى بسیارى دارد و مدیریت و هدایت در آن حرف آخر را مى زند. بنابراین فـرمـانـدهـى و اداره کـردن جـنـگ ، نـوع ، چـیـنـش نـیـروهـا، رعـایـت مـسـائل حفاظتى و… نقش اصلى را در مشخص کردن نتیجه جنگ دارد و این میسّر نمى شود مگر بـا مـصـمـم بـودن و قـاطـعـیـت فـرمـانـده جـنـگ و ایـن ویـژگـى را امام زمان (عج ) به طور کـامـل دارد و خـود را مـتـعـهـد بـه آن مـى دانـد. مـرحـوم عـلامـه مـجـلسـى در بـحـار از کـتـاب فـضـل بـن شاذان روایتى بدین مضمون نقل کرده است : ((روى اَنَّه فى راءیه المهدى (عج ) اسـمـعوا و اطیعوا))؛ یعنى در پرچم حضرت نوشته شـده اسـت گـوش فـرا دهـید و اطاعت کنید. حضرت عبد العظیم حسنى از امام رضا(ع ) روایت نقل مى کند که حضرت مهدى (عج ) پس از ظهور آن قدر از دشمنان خدا را مى کشد تا خداوند راضى شود. مان ، ص 283.
همچنین در باب قاطعیت امام زمان پیامبر(ص ) به على (ع ) مى فرماید:
یـا عـلى هنگامى که قائم ما قیام نماید سیصد و سیزده نفر به عدد اصحاب بدر پیرامون او هـسـتـنـد و شـمـشـیـر حـضرت ندا مى دهد: برخیز یا ولى اللّه و دشمنان خدا را نابود کن .

3. بهره گیرى از تجهیزات نظامى فوق العاده پیشرفته

یـک پرسش در این بحث این است که امام زمان (ع ) با چه نوع تجهیزاتى و با کدامین ساز و بـرگ نـظـامـى حـکـومت جهانى خود را عینیت خواهد بخشید؟ روایات در این باب از وضوح کاملى برخوردار نمى باشد و به اجمال و ایماء و اشاره به این موضوع پرداخته اند.
بـه طـور قـطع نوع سلاحى که حضرت (ع ) در نبردها به کار مى گیرد با دیگر سلاح هـاى آن روزگـار تفاوت اساسى دارد. و واژه سیف که در روایات وارد شده شاید کنایه از سـلاح بـاشـد نـه خصوص شمشیر، زیرا طبق روایات ، سلاح امام (ع ) به گونه اى است کـه بـا بـه کـارگـیـرى آن دیـوارهـاى شـهـر فـرو مـى ریـزد یـا شـهـر پـودر و تـبـدیل به دود مى گردد و دشمن با یک ضربه همانند نمک آب شده ، چون سرب ذوب مى گـردد. سـلاح سربازان حضرت از آهن است ولى چنان است که اگر بر کوه فرود آید، آن را دو نیم مى کند. دشمن نیز از سلاح آتش زا استفاده مى کند، زیـرا امـام زمـان (عـج ) لبـاسـى بـر تـن دارد کـه ضـد گـرمـاسـت و آن لبـاسى است که جبرئیل آن را از آسمان براى ابراهیم (ع ) آورد تا از آتش نمرود رهایى یابد و آن لباس در اختیار حضرت حجت (ع ) قرار دارد. امام صادق (ع ) مى فرماید:
هنگامى که قائم ما قیام مى کند، شمشیرهاى نبرد فرود مى آید شمشیرهایى که بر هر کدام نام و نام پدر یک رزمنده نوشته شده است .
منبع:تبیان زنجان