مرد و زن باید از نظر عقلی و ذهنی به چنان رشدی برسند که بتوانند به راحتی از والدین خود جدا شوند. به خودکفایی دوران بزرگسالی برسند. جایگاهی رضایت بخش در بازار کار بیابند. صمیمیت عاطفی و جنسی را در یک رابطه ی مبتنی بر تعهد تجربه کنند. توانایی حفظ آن را در مواجهه با فشارهای قدرتمند بدنی، روانی و محیطی دارا باشند؛ با افراد، در سنین مختلف روابط دوستانه برقرار کنند؛ قدرت پذیرش نقش همسر و به تبع آن پدر یا مادر بودن را از ابعاد مختلف روان شناختی و زیستی دارا باشند. سن ازدواج به عوامل مختلفی ارتباط دارد که عبارتند از: بلوغ جسمی و فکری، توانایی کسب درآمد، پیشرفت تحصیلی و…
اعتقاد عمومی بر این است که بهترین زمان برای ازدواج بعد از بیست سالگی است زیرا در این سن زندگی افراد از ثبات بیشتری برخوردار خواهد بود. کسانی که در سنین 24-30سالگی ازدواج می کنند، با ثبات ترین ازدواج را خواهند داشت. آمادگی پذیرش مسئولیت های بیشتری را دارند، درصد طلاق در این افراد به کمترین حد خود می رسد.
سن مناسب ازدواج برای پسران 27 سال و برای دختران 24 سال است که این حدنصاب هر ساله رو به افزایش است.
ازدواج که رابطه ای پایدار و متعهدانه ایجاد می کند، یکی از هیجان انگیزترین و مقدس ترین پدیده های موجود در زندگی فرد است. پس چنین تعهد طولانی مستلزم آماده سازی خویش و رسیدن به سنی خاص برای تعامل روحی، روانی و جسمی است. فرد باید قبل از ازدواج تعهدی صادقانه احساس کند و برای شناخت خود و طرف مقابل صمیمانه بکوشد.
دوره ی آمادگی برای ازدواج دوره ای است که در آن زوجین باید به منظور درک اهداف و نگرش ها و نیز بررسی مسائل خانوادگی، اقتصادی و امیال و آرزوهای طرفین همدیگر را صادقانه و دقیق بررسی کنند. همچنین بحث و مذاکره در این دوره درباره ی جنبه های زندگی مشترک امری ضروری است. بنابراین، افراد باید از بلوغ فکری و سن مناسب برخوردار باشند و به مسائل مربوط به آن با جدیت نگاه کنند.
وجود بلوغ جسمی و جنسی و بلوغ عقلی و فکری از ابتدایی ترین عوامل شروع هر زندگی مشترک است. تفاوت سنی بین دختر و پسر از مسائلی است که همیشه مطرح بوده است. در حال حاضر می توان گفت میانگین سن ازدواج در سراسر جهان، برای دختران از 22 تا 27سالگی و برای پسران از 26 سالگی به بعد می باشد. روان شناسان اختلاف سنی 4 تا 7 سال را پیشنهاد می کنند؛ ولی به صورت استثنا تفاوت های سنی هم گزارش شده که از معیارهای روان شناختی خارج بوده است ولی موفقیت آمیز هم بوده اند.
منبع مقاله :
آذر، ماهیار؛ (1385)، ازدواج: حل مشکلات زناشویی، تهران: نشر قطره، چاپ سوم.