انتظار اگر از قسم مثبت آن باشد، که همراه با آمادگی کامل منتظر برای ظهور حضرت‌ مهدی علیه‌السلام است، نه‌تنها ملالت‌آور نیست، بلکه دائماً در انسان روحیه امید را شعله‌ور کرده و او را سرحال و زنده نگه می‌دارد.
شخص منتظر دائماً در فکر آمدن محبوب خود است و این بهترین حالتی است که به او دست می‌دهد، او دائماً به عشق رسیدن محبوب خود شب را به روز و روز را به شب می‌رساند. ازطرف دیگر، از آنجا که انتظار منجی حقیقی یعنی امام‌ زمان درحقیقت یک نوع توسل و ارتباط باطن با او نیز هست، با این ارتباط هر لحظه فیوضاتی از ناحیه آن حضرت به انسان می‌رسد که او را از خستگی و ملالت بیرون می‌آورد.