احمد امین مصری می‌گوید: یهود در قول و اعتقاد به رجعت در تشیع نیز تأثیر داشته است.[۱]

در ابتدا باید یادآور شویم که این طور نیست که اسلام با یهودیت در همه امور مخالف باشد؛ بنابراین پیامبر اکرم، در توصیف قرآن خطاب به آنان می‌فرماید:
وآمنوا بما أَنزلت مصدقا لما معکم؛ ایمان بیاورید به قرآنی که تصدیق‌کننده چیزی است که با شماست.[۲] و نیز قرآن می‌فرماید: یا أیها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب على الذین من قبلکم؛ روزه بر شما مکتوب شد آن‌گونه که بر امت‌های پیشین نوشته و فرض شده است.[۳] اما در پاسخ به این پرسش باید گفت، اعتقاد به رجعت به تبع روایاتی است که از طرق اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام رسیده است، روایاتی که فوق حد تواتر است.
علامه‌ طباطبایی می‌گوید:
روایات رجعت از طریق اهل بیت به تواتر معنوی به ما رسیده است.[۴]

پی‌نوشت‌ها
۱. فجرالاسلام، احمد امین، ص۳۳.
۲. بقره: ۴۱.
۳. بقره: ۱۸۳.
۴. المیزان، علامه طباطبایی، ج۲، ص۱۰۷.