قرآن کریم :
عاشِروهُنَّ بِالْمَعْروفِ فَاِنْ کَرِهْتُموهُنَّ فَعَسى اَنْ تَـکْرَهوا شَیْئا وَ یَجْعَلَ اللّهُ فیهِ خَیْرا کَثیرا؛
سوره نساء، آیه ۱۹
با زنان به شایستگى رفتار کنید، و اگر آنها به جهتى ناخوشایندتان بودند اظهار نکنید چه بسا چیزها که ناپسند شماست، حال آنکه خداوند در آن، خیر فراوانى براى شما قرار داده است.
۱پیامبر صلى الله علیه و آله : مَنْ اَحَبَّ اَنْ یَلْقَى اللّهَ طاهِرا مُطَهَّرا فَلْیَلقَهُ بِزَوجَهٍ ؛
هر کس دوست دارد خداوند را پاک و پاکیزه دیدار کند، باید ازدواج نماید.
وسائل الشیعه، ج ۲۰، ص ۱۸، ح ۲۴۹۱۲
۲پیامبر صلى الله علیه و آله : خَیْرُ النِّـکاحِ اَیْسَرُهُ؛
بهترین ازدواج آسانترین آن است.
نهج الفصاحه ، ح ۱۵۰۷
۳پیامبر صلى الله علیه و آله : مَنْ زَوَّجَ کَریمَتَهُ مِنْ فاسِقٍ فَقَدْ قَطَعَ رَحِمَهُ؛
هر کس دختر گرامیش را به ازدواج مردى گنهکار درآورد، در حقیقت نسل خود راضایع کرده است.
مکارم الاخلاق، ص ۲۰۴
۴پیامبر صلى الله علیه و آله : ایّاکُمْ وَ خَضْراءَ الدَّمَنِ، قیلَ: یا رَسولَ اللّهِ و ما خَضْراءُ الدَّمَنِ؟ قالَ:اَلْمَرْاَهُ الحَسْناءُ فى مَنْبَتِ السّوءِ؛
از سبزه در زبالهدانى دورى کنید! گفتند: اى رسول خدا سبزه در زبالهدانى چیست؟فرمودند: زن زیبا در خانواده بد.
کافى، ج ۵، ص ۳۳۲، ح ۴
۵امام على علیه السلام : لا تُغالوا فى مُهورِ النِّساءِ فَیَکونَ عَداوَهً ؛
مهریّههاى زنان را سنگین نگیرید، که باعث کدورت و دشمنى مىشود.
مکارم الاخلاق، ص ۲۳۷
۶امام سجاد علیه السلام : حَقُّ رَعیَّتِکَ بِمِلْکِ النِّـکاحِ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّ اللّهَ جَعَلَها سَکَنا وَ مُسْتَراحا وَ اُ نْسا وَ واقیَهً وَ کَذلِکَ کُلُّ واحِدٍ مِنْکُما یَجِبُ اَنْ یَحْمَدَ اللّهَ عَلى صاحِبِهِ وَ یَعْلَمَ اَنَّ ذلِکَنِعْمَهٌ مِنْهُ عَلَیْهِ وَ وَجَبَ اَنْ یُحْسِنَ صُحْبَهَ نِعْمَهِ اللّهِ وَ یُکْرِمَها وَ یَرْفَقَ بِها وَ اِنْ کانَ حَقُّکَعَلَیْها اَغْلَظَ وَ طاعَتُکَ بِها اَ لْزَمَ فیما اَحْبَبْتَ وَ کَرِهْتَ ما لَمْ تَـکُنْ مَعْصیَهً فَاِنَّ لَها حَقَّالرَّحْمَهِ وَ الْمُؤانَسَهِ وَ مَوْضِعَ السُّکونِ اِلَیْها قَضاءَ اللَّذَّهِ الَّتى لابُدَّ مِنْ قَضائِها وَ ذلِکَعَظیمٌ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ؛
حق زن آن است که بدانى خداوند او را مایه آرامش و آسایش و همدم و پرستار توقرار داده است، هم چنین بر هر یک از شما واجب است که خداوند را بخاطر وجوددیگرى ستایش کند و بداند که او نعمتى است که خداوند ارزانى داشته و واجب است کهبا نعمتِ خداوندى رفتار نیک داشته باشد و او را گرامى بدارد و با او سازگارى کند و هرچند حق تو بر زنت بیشتر است و فرمانپذیرى از تو، در هر چه دوست مىدارى یانمىپسندى، تا آنجا که گناه نباشد، بر او لازمتر است، در هر حال او این حق را دارد که ازتو مهربانى ببیند و از همدمى تو برخوردار شود، و حق دارد که در برآوردن کامى که بهناچار باید برآورده شود، آرامش و آسایشش تأمین شود و این حقى بس بزرگ است وهیچ نیرو و توانى جز به خداوند نیست.
تحف العقول ، ص ۲۶۱
۷امام صادق علیه السلام : ثَلاثَهٌ لا یُرفَعُ لَهُم عَمَلٌ… وَ امرَاَهٌ زَوْجُها عَلَیْها ساخِطٌ ؛
سه نفرند که هیچ عملى از آنها پذیرفته نمىشود… و زنى، که شوهرش نسبت به اوخشمگین باشد.
کافى ، ج ۵، ص ۵۰۷، ح ۳
۸امام سجّاد علیه السلام : وَ أمّا حَقُّ وَلَدِکَ فَتَعْلَمَ اَنَّهُ مِنْکَ وَ مُضافٌ اِلَیْکَ فى عاجِلِ الدُّنْیا بِخَیْرِهِوَ شَرِّهِ وَ اَ نَّکَ مَسئوُلٌ عَمّا وُلّیْتَهُ مِنْ حُسْنِ الاَْدَبِ وَالدَّلالَهِ عَلى رَبِّهِ وَ الْمَعونَهِ لَهُ عَلىطاعَتِهِ فیکَ وَ فى نَفْسِهِ فَمُثابٌ عَلى ذلِکَ وَ مُعاقَبٌ فَاَعْمَلْ فى اَمْرِهِ عَمَلَ المُتَزَیِّنِ بِحُسْنِ اَ ثَرِهِ عَلَیْهِ فى عاجِلِ الدُّنْیا، المُعذِرِ اِلى رَبِّهِ فیما بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ، بِحُسْنِ الْقیامِعَلَیْهِ وَ الاَْخْذِ لَهُ مَنْهُ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ ؛
حقّ فرزند تو آن است که بدانى او از توست و در این جهان در نیک و بدِ خویشوابسته به توست و با تو نسبت به پرورش دادن خوب و راهنمایى کردن او به راهپروردگارش و یارى رساندن به او در اطاعت خداوند هم درباره خودت و هم حق اومسؤول هستى و براساس این مسئولیت پاداش مىگیرى و کیفر مىبینى، پس در کار فرزندهمچون کسى عمل کن که کارش را در این دنیا به حسن اثر خویش آراسته مىکند و توبه سبب حسن رابطه میان خود و او سرپرستىِ خوبى که از او کردهاى و نتیجه الهى که ازاو گرفتهاى، نزد پروردگار خویش معذور باشى و هیچ نیرو و توانى جز به خداوند نیست.
تحف العقول، ص ۲۶۳
۹امام سجاد علیه السلام : فَحَقُّ اُمِّکَ فَاَنْ تَعْلَمَ اَ نَّها حَمَلَتْکَ حَیْثُ لا یَحْمِلُ اَحَدٌ اَحَدا وَ اَطْعَمَتْکَمِنْ ثَمَرَهِ قَلْبِها ما لا یُطْعِمْ اَحَدٌ اَحَدا وَ اَ نَّها وَقَتْکَ بِسَمْعِها وَ بَصَرِها وَ یَدِها وَ رِجْلِها وَشَعْرِها وَ بَشَرِها وَ جَمیعِ جَوارِحِها مُسْتَبْشِرَهً بِذلِکَ فَرِحَهً مُوابِلَهً مُحْتَمِلَهً لِما فیهِمَکرُوهُها وَ اَ لَمُها وَ ثِقْلُها وَ غَمُّها حَتّى دَفَعَتْها عَنْکَ یَدُالْقُدْرَهِ وَ اَخْرَجَتْکَ اِلَى الاَْرْضِفَرَضَیْتَ اَنْ تَشْبَعَ وَ تَجوعَ هىَ وَ تَکْسُوَکَ وَ تَعْرى وَ تَرْویَکَ وَ تَظْمَاَ وَ تُظِلَّکَ وَ تَضْحىوَ تُنَـعِّمَکَ بِبُؤْسِها وَ تُلَذِّذَکَ بِالنَّوْمِ بِاَرَقِها وَ کانَ بَطْنُها لَکَ وِعاءً وَحِجْرُها لَکَ حِواءً وَثَدْیُها لَکَ سِقاءً وَ نَفْسُها لَکَ وِقاءً تُباشِرُ حَرَّ الدُّنْیا وَ بَرْدَها وَ دونَکَ، فَتَشْکُرَها عَلى قَدْرِذلِکَ وَ لا تَقْدِرُ عَلَیْهِ اِلاّ بِعَوْنِ اللّهِ وَ تَوْفیقِهِ؛
حق مادرت این است که بدانى او تو را چنان در رحم خویش نگهداشته و پرورشداده که کس دیگرى را بدان گونه برنگیرد، و از میوه دل خود تو را چنان تغذیه نموده کههیچ کس دیگرى را آنگونه غذا ندهد و به راستى تو را با گوش و چشم و دست و پا وپوست و تمام اعضا و جوارحش با خوشرویى و دلشادى نگهدارى کرده و هر ناگوارى و درد و سختى و نگرانى دوران باردارى ر تحمّل کرده، چنان که دستِ تجاوز آفات وبلای را از تو دور ساخته و تو را بر زمین نهاده و خشنود بوده است که تو سیر باشى و اوخودش گرسنه مانَد، و تو لباس بر تن داشته باشى و او برهنه باشد و تو را سیراب سازد وخودش تشنه مانَد و تو را در سایه قرار دهد و خودش زیر آفتاب بسربرد، و با بیچارگىخود تو را نعمت دهد، و با بىخوابى خود به تو لذّت خواب را چشاند، و شکمش ظرفوجودِ تو بوده و دامنش پرورشگاه تو و پستان چشمه نوش تو و جانش نگهدارت بودهاست. سرد و گرم دنیا را براى تو و به خاطر تو چشیده است، پس براى قدرشناسى از اینهمه ایثار و از خودگذشتگى او را سپاس گزار باش و جز با یارى و توفیق خداوندنخواهى توانست این همه را قدردانى کنى.
تحف العقول ، ص ۲۶۳
۱۰پیامبر صلى الله علیه و آله : اَلرَّجُلُ راعٍ عَلى اَهْلِ بَیْتِهِ وَ هُوَ مَسؤُولٌ عَنْهُمْ وَ الْمَرْاَهُ راعیَهٌ عَلى بَیْتِبَعْلِها وَ وُلْدِهِ وَ هِىَ مَسْؤُولَهٌ عَنْهُمْ ؛
مرد، سرپرست خانواده است و درباره آنان از او سئوال مىشود و زن، سرپرست خانهشوهرش و فرزندان اوست و درباره آنان از وى سئوال مىشود.
صحیح بخارى، ج ۳، ص ۱۲۵
۱۱امام باقر علیه السلام : اِنَّ اَکْرَمَکُمْ عِنْدَاللّهِ اَشَدُّکُمْ اِکْراما لِحَلائِـلِهِمْ؛
گرامىترین شما نزد خداوند، کسى است که بیشتر به همسر خود احترام بگذارد.
وسائل الشیعه ، ج ۱۵، ص ۵۸ ، ح ۶
۱۲امام باقر علیه السلام : لا شَفیعَ لِلْمَرْاَهِ اَ نْجَحُ عِنْدَ رَبِّها مِنْ رِضا زَوْجِها؛
هیچ شفاعت کنندهاى براى زن نزد پروردگارش نجات بخشتر از رضایت شوهرشنیست.
خصال، ص ۵۸۸
۱۳پیامبر صلى الله علیه و آله : اِسْتَوْصُوا بِالنِّساءِ خَیْرا؛
یکدیگر را به رفتار نیک با زنان سفارش کنید.
بحارالأنوار ، ج ۳۳، ص ۶۲۸ ، ح ۷۴۴
۱۴پیامبر صلى الله علیه و آله : اَ یُّمَا امْرَاَهٍ ماتَتْ وَ زَوْجُها عَنْها راضٍ دَخَلَتِ الْجَنَّهَ؛
هر زنى، از دنیا برود و شوهرش از او راضى باشد، به بهشت مىرود.
نهج الفصاحه، ح ۱۰۲۲
۱۵پیامبر صلى الله علیه و آله : اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ المُؤمِنَ وَ یُحِبُّ اَهْلَهُ وَوُلْدَهُ وَ اَحَبُّ شَىءٍ اِلَى اللّهِ تَعالى اَنیَرَى الرَّجُلَ مَعَ امَرأَتِهِ و وُلْدِهِ عَلى مائِدَهٍ یَأکُلونَ فَاِذَ ا اجتَمَعوا عَلَیْها نَظَرَ اِلَیْهِمبِالرَّحْمَهِ لَهُمْ فَیَغْفِرُ لَهُم قَبْلَ اَن یَتَفَرّقُوا مِنْ مَوْضِعِهِم ؛
خداوند، مؤمن و خانواده و فرزندانش را دوست دارد. محبوبترین چیز نزد خداوندآن است که مرد را با زن و فرزندانش بر سفرهاى ببیند که از آن غذا مىخورند. پس در آنهنگام که بر سفره گرد آیند، به آنها نگاهى مهربانانه مىکند و آنها را پیش از آنکه از جاىخود متفرق شوند، مىآمرزد.
تنبیه الغافلین ، ص ۳۴۳، ح ۴۹۸
۱۶پیامبر صلى الله علیه و آله : یَجِبُ عَلَى الرَّجُلِ لاِمْرَأَتِهِ ما یَجِبُ لَهُ عَلَیْها، اَن یَتَزَیَّنَ لَها کَما تَتَزَیَّنُ لَهُفى غَیرِ مَأثَمٍ ؛
همان حقوقى که لازم است مرد در رابطه با همسر خود رعایت کند، بر زن نیز لازماست اینکه شوهر، خود را براى همسر خویش آراسته کند؛ همانگونه که زن، خود را درغیر گناه براى همسر خویش آراسته مىکند.
الفردوس ، ج ۵، ص ۵۲۱ ، ح ۸۹۵۳
۱۷امام صادق علیه السلام : لا غِنى بِالزَّوجِ عَنْ ثَلاثَهِ اَشْیاءَ فیما بَیْنَهُ وَ بَیْنَ زَوْجَتِهِ وَ هِىالْمُوافَقَهُ لِیَجْتَلِبَ بِها مُوافَقَـتَها وَ مَحَبَّتَها وَ هَواها وَ حُسْنُ خُلُقِهِ مَعَها وَ اِسْتِعْمالُهُاسْتِمالَهَ قَلْبِها بِالْهَیْئَهِ الْحَسَنَهِ فى عَیْنِها وَ تَوسِعَتِهِ عَلَیْها ؛
شوهر در رابطه با همسرش از سه چیز بىنیاز نیست: سازگارى که با آن، سازگارى ومحبت و عشق زن را به خود جلب کند و خوش اخلاقى با او و دلبرى از او با آراستن خودبراى وى و فراهم آوردن امکانات رفاهى او.
تحف العقول ، ص ۳۲۳
۱۸امام على علیه السلام : فَوَ اللّهِ ما اَغْضَبْتُها و لا اَکْرَهْتُها عَلى اَمْرٍ حَتّى قَبَضَهَا اللّهُ عَزَّوَجَلَّاِلَیْهِ و لا اَغضَبَتْنى و لا عَصَتْ لى اَمرا و لَقَد کُنْتُ اَ نْظُرُ اِلَیْها فَتَنکَشِفُ عَنِّى الهُمومُ وَالاَحزانُ ؛
به خدا سوگند که هرگز بر فاطمه علیهاالسلامغضب نکردم و او را به کارى مجبور نساختم، تاآنکه خداوند عزّوجلّ او را به نزد خویش بُرد و او نیز مرا خشمگین نساخت و هرگز برخلاف خواست من عمل نکرد و من هرگاه به او نگاه مىکردم، غصّهها و اندوههایمبرطرف مىشد.
کشف الغمّه ، ج ۱، ص ۳۶۳
۱۹پیامبر صلى الله علیه و آله : مَنْ اُعْطِىَ لَهُ خَمْسا لَمْ یَکُن لَهُ عُذرٌ فى تَرکِ عَمَلِ الآخِرَهِ: زَوْجَهٌصالِحَهٌ تُعینُهُ عَلى اَمرِ دُنْیاهُ و آخِرَتِهِ و بَنونَ اَبرارٌ و مَعیشَهٌ فى بَلَدِهِ و حُسنُ خُلقٍیُدارى بِهِ النّاسَ و حُبُ اَهل بَیتى؛
به هر کس پنج چیز داده شد، بهانهاى در ترک کار آخرت ندارد: زنى شایسته که او رادر امور دنیا و آخرتش یارى کند، فرزندانى خوب، امکاناتى در شهر خود و اخلاقى خوب که با آن، با مردم مدارا کند و دوستى خاندان من.
الدعوات ، ص ۴۰، ح ۹۷
۲۰امام على علیه السلام : تَغَرَّبْ عَنِ الاَْوْطانِ فى طَلَبِ الْعُلى وَ سافِرْ فَفِى الاَْسْفارِ خَمْسُ فَوائِدَ:تَفَرُّجُ هَمٍّ وَ اکْتِسابُ مَعیشَهٍ وَ عِلْمٌ وَ آدابٌ وَ صُحْبَهُ ماجِدٍ؛
براى کسب مجد و عظمت از وطن خود دور شو و سفر کن، که در مسافرت پنجفایده است: برطرف شدن اندوه، بهدست آوردن روزى، و دانش و آداب زندگى،و همنشینى با بزرگان.
مستدرک الوسائل، ج ۸ ، ص ۱۱۵،ح ۹۱۹۹
۲۱امام سجاد علیه السلام : اَ لْقَوْلُ الْحَسَنُ یُثْرِى الْمالَ وَ یُنْمِى الرِّزْقَ وَ یُنْسِئُ فِى الاَْجَلِ وَ یُحَبِّبُاِلَى الاَْهْلِ وَ یُدْخِلُ الْجَنَّهَ؛
گفتار نیک، ثروت را زیاد و روزى را فراوان مىکند، مرگ را به تأخیر مىاندازد، انسانرا در خانواده محبوب مىکند و به بهشت وارد مىنماید.
خصال، ص ۳۱۷، ح ۱۰۰
۲۲امام على علیه السلام : اَلاْنْصافُ یَرْفَعُ الْخِلافَ وَ یوجِبُ الاْیتِلافَ؛
انصاف، اختلافات را از بین مىبرد و باعث الفت و همبستگى مىشود.
غررالحکم، ح ۱۷۰۲
۲۳امام صادق علیه السلام : اِنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالى غَیورٌ وَ یُحِبُّ کُلَّ غَیورٍ وَ لِغَیْرَتِهِ حَرَّمَالْفَواحِشَ ظاهِرَها وَ باطِنَها؛
خداوند تبارک و تعالى با غیرت است و هر با غیرتى را دوست دارد و از غیرتمندىاوست که زشتىها را از پیدا و ناپیدا، حرام فرموده است.
کافى، ج ۵ ، ص ۵۳۵، ح ۱
۲۴امام على علیه السلام : ایّاکَ وَ التَّغایُرَ فى غَیْرِ مَوْضِعِ غَیْرَهٍ فَاِنَّ ذلِکَ یَدْعُو الصَّحیحَهَ مِنْهُنَّاِلَى السَّقَمِ وَلکن اَحْکِمْ اَمْرَهُنَّ فَاِنْ رَأَیْتَ ذَ نْبا فَعاجِلِ النَّـکیرَ عَلَى الْکَبیرِ وَ الصَّغیرِ وَایّاکَ اَنْ تُعاقِبَ فَتَعْظُمَ الذَّنْبُ وَ تُهَوَّنَ الْعَتْبُ ؛
از غیرت نابهجا بپرهیز؛ چرا که این کار، زنان درستکار را به لغزش مىکشانَد؛ اما برکارزنان، نظارت داشته باش و هرگاه گناهى از آنان دیدى، چه بزرگ و چه کوچک، ازطریق نشان دادن ناخشنودى خویش، با آن برخورد کن و از مجازات کردن بپرهیز، چراکه گناه، بزرگ و تذکّر، کم اثر مىگردد.
تحف العقول، ص ۸۷
۲۵امام صادق علیه السلام : بِرُّوا آباءَکُمْ یَبِرَّکُمْ اَبْناؤُکُمْ وَ عِفُّوا عَنْ نِساءِ النّاسِ تَعِفَّ نِساؤُکُمْ ؛
به پدر و مادر خود نیکى کنید، تا فرزندانتان به شما نیکى کنند و نسبت به زنان مردمپاکدامن باشید، تا زنانتان پاکدامن باشند.
کافى ، ج ۵، ص ۵۵۴ ، ح ۵
۲۶امام هادى علیه السلام : اَلْمِراءُ یُفْسِدُ الصَّداقَهَ الْقَدیمهَ وَ یُحِلُّ الْعُقْدَهَ الْوَ ثیقَهَ وَ اَقَلُّ مافیهِ اَنْتَـکونَ فیهِ الْمُغالَبَهُ وَ الْمُغالَبَهُ أمتَنُ اَسْبابِ الْقَطیعَهِ ؛
بگو مگو، دوستى طولانى را از بین مىبَرد و رابطه محکم را به جدایى مىکشاند وکمترین اثر بگو مگو این است که هر کدام از دو طرف، مىخواهد بر دیگرى پیروز شود وهمین در پى پیروزى بودن، مهمترین عامل قطع رابطه است.
نزهه الناظر، ص ۱۳۹، ح ۱۱
۲۷امام على علیه السلام : ثَلاثٌ لایَهْنَأُ لِصاحِبِهِنَّ عَیْشٌ: اَ لْحِقْدُ، وَ الْحَسَدُ، وَ سُوءُ الْخُلْقِ ؛
سه چیز است که هر کس داشته باشد، زندگى بر او شیرین نیست: کینه، حسد و بد اخلاقى.
غررالحکم ، ح ۴۶۶۳
۲۸پیامبر صلى الله علیه و آله : لا یَحِلُّ لاِِمْرَاَهٍ اَنْ تَنامَ حَتّى تَعْرِضَ نَفْسَها عَلى زَوْجِها تَخْلَعُثیابَها وَ تَدْخُلُ مَعَهُ فى لِحافِهِ فَـتُلْزِقُ جِلْدَها بِجِلْدِهِ، فَاِذا فَعَلَتْ ذلِکَ فَقَدْعَرَضَتْ نَفْسَها؛
هیچ زنى پیش از آنکه خود را در اختیار شوهرش قرار دهد، یعنى لباسش را درآوردو با او به بستر برود و خود را به او بچسباند، حق ندارد بخوابد، وقتى چنین کرد در واقعخود را در اختیار شوهرش قرار داده است.
مکارم الاخلاق، ص ۲۳۸
۲۹پیامبر صلى الله علیه و آله : اِلا اِنَّ خَیْرَ الرِّجالِ مَنْ کان بَطىءَ الْغَضَبِ سَریعَ الرِّضا وَ شَرَّ الرِّجالِمَنْ کانَ سَریعَ الْغَضَبِ بَطىءَ الرِّضا ؛
بدانید که بهترین انسانها کسانى هستند که دیر به خشم آیند و زود راضى شوند وبدترین انسانها کسانى هستند که زود به خشم آیند و دیر راضى شوند.
نهج الفصاحه ، ح ۴۶۹
۳۰پیامبر صلى الله علیه و آله : اِذا اَرادَ اللّهُ بِاَهْلِ بَیْتٍ خَیْرا فَقَّهَهُمْ فِى الدّینِ وَ وَقَّرَ صَغیرُهُمْ کَبیرَهُمْوَ رَزَقَهُمُ الرِّفْقَ فى مَعیشَتِهِمْ وَ الْقَصْدَ فى نَفَقاتِهِم وَ بَصَّرَهُمْ عُیُوبَهُمْ فَیَتُوبُوا مِنْها وَاِذا اَرادَ بِهِمْ غَیْرَ ذلِکَ تَرَکَهُمْ هَمَلاً؛
هرگاه خداوند براى خانوادهاى خیر بخواهد، آنان را در دین دانا مىکند، کوچکترهابزرگترهایشان را احترام مىنمایند، مدارا در زندگى و میانهروى در خرج کردن راروزیشان مىنماید و به عیوبشان آگاهشان مىسازد، تا آنها را برطرف کنند و اگر براىآنان جز این بخواهد، بهخودشان واگذارشان مىنماید.
نهج الفصاحه، ح ۱۴۷
۳۱پیامبر صلى الله علیه و آله: مَنْ کانَ لَهُ امْرَاَهٌ تُؤذیهِ لَمْ یَقْبَلِ اللّهُ صَلاتَها وَ لا حَسَنهً مِنْ عَمَلِها حَتّىتُعینَهُ وَ تُرضیَهُ وَ اِنْ صامَتِ الدَّهرَ وَ قامَتِ اللَّیْلَ وَ اَعْتَقَتِ الرِّقابَ وَ اَ نْفَقَتِ الاَْمْوالَ فىسَبیلِ اللّهِ وَ کانَتْ اَوَّلَ مَنْ یَرِدُ النّارَ ثُمَّ قالَ و عَلَى الرَّجُلِ مِثْلُ ذلِکَ الوِزْرِ وَ الْعَذابِ اِذاکانَ لَها مُؤذیا ظالِما ؛
هر زنى، که شوهرش را آزار دهد، اگر تمام عمرش را روزه بگیرد و شبها عبادت کندو بندهها آزاد نماید و مالها در راه خدا انفاق کند، خداوند هیچ نماز و کار نیکى را از اونمىپذیرد، تا آنگاه که به شوهرش کمک کند و او را از خود راضى نماید وگرنه آن زناولین کسى است که به جهنم مىرود. سپس فرمودند: مرد، هم اگر همسر خود را اذیتکند یا به او ظلم نماید، چنین گناه و عذابى خواهد داشت.
ثواب الاعمال ، ص ۳۳۵، ح ۱
۳۲پیامبر صلى الله علیه و آله : اِنَّ خَیْرَ نِسائِکُمُ الْوَلُودُ الْوَدُودُ الْعَفیفَهُ، الْعَزیزَهُ فى اَهْلِهَا، الذَّلیلَهُ مَعَبَعْلِهَا، الْمُتَبَرِّجَهُ مَعَ زَوْجِها، اَلْحِصانُ عَلى غَیْرِهِ الَّتى تَسْمَعُ قَوْلَهُ وَ تُطیعُ اَمْرَهُ وَ اِذاخَلابِها بَذَلَت لَهُ ما یُریدُ مِنها ؛
بهترین زنانتان، زن زایا، بسیار مهربان و پاکدامن است که نزد خویشاوندان خود عزیزباشد و در برابر شوهرش فروتن و مطیع، خود را براى شوهرش بیاراید و از غیر اوبپوشاند، سخن شوهرش را بشنود و فرمان او را اطاعت نماید و چون شوهرش با او خلوتکند، خود را در اختیار او قرار دهد.
کافى، ج ۵ ، ص ۳۲۴، ح ۱
۳۳امام على علیه السلام : لَو اَنَّ السَّماواتِ وَ الاَرْضَ کانَتا عَلى عَبْدٍ رَتْقا ثُمَّ اتَّقَى اللّهَ لَجَعَلَ اللّهُ لَهُمِنهُما مَخرَجا و رَزَقَهُ مِن حَیْثُ لا یَحتَسِبُ؛
اگر درهاى آسمانها و زمین بر روى انسانى بسته باشند و او تقواى الهى پیشه کند،خداوند، راه گشایشى در آنها براى او فراهم مىکند و از جایى که گمان ندارد، روزىاش مىدهد.
غررالحکم، ح ۷۵۹۹
۳۴پیامبر صلى الله علیه و آله : مِنْ سَعادَهِ الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ الزَّوْجَهُ الصّالِحَهُ وَ الْمَسْکَنُ الْواسِعُ وَ الْمَرْکَبُالْبَهىُّ وَ الْوَلَدُ الصّالِحُ؛
از خوشبختى مرد مسلمان، داشتن همسرى شایسته، خانهاى بزرگ، وسیلهاىراحت براى سوارى و فرزند خوب است.
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۱۵۵، ح ۳۵
۳۵پیامبر صلى الله علیه و آله : نَظَرُ الْوَلَدِ اِلى والِدَیْهِ حُبّا لَهُما عِبادَهٌ ؛
نگاه محبّتآمیز فرزند به پدر و مادرش، عبادت است.
تحف العقول ، ص ۴۶
۳۶امام صادق علیه السلام : عَنْ اَبى وَلاّدٍ الْحَنّاطِ قالَ: سَاَ لْتُ اَبا عَبْدِاللّهِ علیه السلامعَنْ قَوْلِ اللّهِ:«وَ بِالْوالِدَیْنِ اِحْسانا» فَقالَ: اَلاِحْسانُ اَنْ تُحْسِنَ صُحْبَتَهُما وَ لا تُکَلِّفَهُما انْ یَسْألاکَشَیْئا هُما یَحْتاجانِ اِلَیْهِ؛
ابى ولاّد مىگوید: معناى آیه «به پدر و مادرتان نیکى کنید» را از امام صادق علیه السلامپرسیدم، فرمودند: نیکى به پدر و مادر این است که رفتارت را با آنها نیکوکنى و مجبورشان نکنى تا چیزى که نیاز دارند از تو بخواهند (یعنى قبل ازدرخواست آنان، نیازشان را برطرف کنى).
بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۷۹، ح ۷۸
۳۷امام صادق علیه السلام : خَیْرُ الرِّجالِ مِن اُمَّتِى الَّذینَ لا یَتَطاوَلونَ عَلى اَهلیهِم و یَحِنُّونَ عَلَیهِم وَ لا یَظلِمونَهُم ؛
بهترین مردان امّت من کسانى هستند که نسبت به خانواده خود خشن نباشند،اهانت نکنند، دلسوزشان باشند و به آنان ظلم ننمایند.
مکارم الاخلاق ، ص ۲۱۶
۳۸پیامبر صلى الله علیه و آله : دُعاءُ الوالِدِ لِوَلَدِهِ کَدُعاءِ النَّبىِّ لاُِمَّتِهِ ، دُعاءُ الوالِدَهِ یُفْضى اِلَى الحِجابِ؛
دعاى پدر براى فرزندش، همانند دعاى پیامبر براى امّتش است.دعاى مادر از موانع اجابت دعا، مىگذرد.
مشکاه الانوار، ص ۲۸۲؛ ربیع الابرار ، ج ۲،ص ۲۲۵
۳۹پیامبر صلى الله علیه و آله : وَ نِساءٌ کاسیاتٌ عاریاتٌ مُمیلاتٌ مائِلاتٌ رُؤُوسُهُنَّ کَأَسْنِمَهِ الْبُخْتِالْمائِلَهِ لایَدْخُلْنَ الْجَنَّهَ وَلایَجِدْنَ ریحَها وَ اِنَّ رِیحَها لَیُوجَدُ مِنْ مَسیرَهِ کَذا وَکَذا؛
(در آینده) زنانى پیدا مىشوند که در عین پوشیدگى برهنهاند (لباسهاى بدن نما وجورابهاى نازک مىپوشند) هوسباز و دلفریب مىباشند، موهاى خود را طورى آرایشمىکنند که مانند کوهان شتر جلوه مىکند. اینان داخل بهشت نمىشوند و حتى بوىآن را استشمام نمىکنند، با اینکه بوى بهشت از راه بسیار دور استشمام مىشود.
صحیح مسلم، ج ۳، ص ۱۶۸۰، ح ۲۱۲۸
۴۰پیامبر صلى الله علیه و آله : اَلمُؤمِنُ یَأکُلُ بِشَهْوَهِ اَهلِهِ، اَلمُنافِقُ یَأکُلُ اَهْلُهُ بِشَهْوَتِهِ ؛
انسان با ایمان به میل و رغبت خانوادهاش غذا مىخورد، ولى منافق میل و رغبتخود را به خانوادهاش تحمیل مىکند.
کافى ، ج ۴، ص ۱۲، ح ۶
مؤلف : هادی موحدی
