1. قال
الامام الصادق – علیه السّلام – : اَقربُ ما یکون العبدُ مِنَ الله اذا خَفَّ
بطنُه و ابغضُ ما یکون العبد من الله اذا امتلأ بطنُه.

«وسائل
الشیعه، ج 16، ص 405»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: نزدیک ترین حالات بنده به خداوند زمانی
است که شکمش سبک باشد و منفورترین حالات بنده نسبت به خداوند هنگامی است که شکمش
پر باشد.

2. قال رسول الله – صلّی الله علیه وآله
– : لا تُمیتُوا القلوبَ بکثره الطعام و الشراب فانّ القلوب تموت کالزرع أذا کثُر
علیه الماء.

«مستدرک
الوسائل، ج 16، ص 209»

رسول خدا – صلّی الله علیه وآله – فرمود: با خوردن و آشامیدن زیاد دل ها را
نمیرانید، زیرا همان گونه که زراعت بر اثر آب زیاد از بین می رود، دل ها نیز بر
اثر پرخوری می میرند.

3. قال الامام علی – علیه السّلام –
للحسن ابنه – علیه السّلام – : یا بُنیَّ اَلا اُعلِّمک اَربعَ خِصالٍ تَستغنِی
بها عن الطِّب فقال: بَلی یا أمیرالمؤمنین. قال: لا تَجْلِسْ علی الطعام إلاّ و
أنت جائع و لا تَقُمْ عن الطعام ألاّ و أنت تَشْتَهیهِ و … .

«بحارالانوار،
ج 70، ص 187»

امام علی – علیه السّلام – به فرزندش امام حسن – علیه السّلام – فرمود:
فرزندم! آیا می خواهی چهار چیز به تو یاد دهم که به وسیله آنها از مراجعه به پزشک
بی نیاز شوی؟ عرض کرد: بله یا امیرالمومنین!، حضرت فرمود: بر سر سفره منشین مگر
آنکه گرسنه باشی، در حالی که هنوز میل به غذا داری دست از غذا خوردن بکش، عمل
جویدن غذا را به خوبی انجام ده و قبل از خواب، خود را از ادرار و مدفوع تخلیه نما.

4. قال الامام الصادق – علیه السّلام – :
کثرهُ الاکل مکروه.

«فروع
کافی، ج 6، ص 269»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: پرخوری، مکروه (و امری ناپسند) است.

5. قال الامام الصادق – علیه السّلام – :
اِن اللهَ یُبغِضُ کثرهَ الاکل.

«وسائل
الشیعه، ج 16، ص 407»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: همانا خداوند پرخوری را دشمن می دارد.

6. قال الامام الباقر – علیه السّلام – :
ما مِن شیءٍ أبغضُ الی الله من بطنٍ مملوّ.

«مستدرک
الوسائل، ج 3، ص 80»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: هیچ چیز نزد خدا، منفورتر (ومغوض تر) از
شکم پر نیست.

7. قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله
– جاءَنی جبرئیل … فقال: … یقول لک ربّک: یا محمد ما اَبغضتُ وِعاءً قطُّ
کبُغضی بطناً مَلْاناً.

«مستدرک
الوسائل، ج 16، ص 212»

پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: جبرئیل نزد من آمد و … عرض
کرد: پروردگارت می فرماید: ای محمد! هرگز ظرفی را به اندازه شکم پر، مبغوض و
ناپسند نداشته ام.

8. قال رسول الله – صلّی الله علیه وآله
– : لایدخلُ ملکوت السماوات و الارض مَن مَلأ بطنَه.

«تنبیه
الخواطر، ص 81»

رسول خدا – صلّی الله علیه وآله – فرمود: کسی که شکم خود را پر نماید به
ملکوت آسمان ها و زمین راه نمی یابد.

9. قال رسول الله – صلّی الله علیه وآله
– : من قَلَّ طعْمُه صحَّ بدنُه و صَفا قلبُه، و من کثر طَعْمُه سَقِمَ بدنُه و
قَسا قلبُه.

«تنبیه
الخواطر، ص 38»

رسول خدا – صلّی الله
علیه وآله – فرمود: هر کس خوراکش اندک باشد بدنش سالم و دلش (روحش) نورانی و با
صفاخواهد شد و هر کس
پرخوری نماید، بدنش بیمار و دچار قساوت قلب و سنگدلی خواهد شد.

10 قال الامام الصادق – علیه السّلام – :
لیس شیءٌ اَضرَّ لقلب المؤمن من کثره الاکل و هی مُورِثهُ شیئین: قسوهُ القلب و
هیجانُ الشهوه.

«مستدرک
الوسائل، ج 3، ص 80»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: برای دل (روح) مؤمن چیزی زیانبارتر از
پرخوری نیست، زیرا پرخوری باعث سنگدلی و قساوت قلب و تحریک شهوت می گردد.

11. قال الامام علی – علیه السّلام – :
إیّاکم و البِطْنهَ فانّها مَقْساهٌ للقلب مکسَلَهٌ عن الصلاه، مفْسَدَهٌ للجسد.

«غرر
الحکم، ص 98»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: از پرخوری برحذر باشید، زیرا پرخوری مایه
قساوت و سنگدلی، تنبلی نسبت به نماز و تباهی بدن است.

12. قال الامام علی – علیه السّلام – :
اذا اراد الله سبحانه صلاح عبده الهَمَهُ قِلَّهَ الکلام و قِلَّهَ الطعام و
قِلَّهَ المنام.

«مستدرک
الوسائل، ج 3، ص 61»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: هنگامی که خداوند سبحان، خیر و صلاح بنده
اش را بخواهد کم گویی، کم خوری و کم خوابی را به او الهام فرماید.

13. قال رسول الله – صلّی الله علیه و
آله – : من قَلَّ اکلُه قَلَّ حسابُه.

«بحارالانوار،
ج 62، ص 292»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: هر کس خوراکش کم باشد حسابش )در روز قیامت) اندک (و
آسان) خواهد بود.

14. قال رسول الله – صلّی الله علیه و
آله – : من کثر تسبیحُه و تمجیدُه و قَلَّ طعامُه و شرابُه و منامُه إشتاقَتْه
الملائکه.

«تنبیه
الخواطر، ص 356»

رسول خدا – صلّی الله علیه وآله – فرمود: هر کس زیاد تسبیح و تمجید حق کند
و خوراک و نوشیدنی و خوابش اندک باشد فرشتگان مشتاق او گردند.

15. قال الامام علی – علیه السّلام – :
قِلَّه الاکل مِنَ العَفاف و کثرتُه من الاسراف.

«غرر
الحکم، ص 284»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: کم خوری از مصادیق پاکدامنی و پرخوری از
مصادیق اسراف و زیاده روی است.

16. قال الامام علی – علیه السّلام – :
اذا مَلِئَ البطنُ من المباح عَمِیَ القلبُ عن الصلاح.

«غرر
الحکم، ص 162»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: هرگاه شکم از خوردنی های مباح انباشته
شود، دل از دیدن خیر و صلاح نابینا گردد.

17. قال رسول الله – صلّی الله علیه وآله
– : لا تَسْبعوُا فیطفئ نور المعرفهِ من قلوبِکم.

«بحارالانوار،
ج 70، ص 71»

رسول خدا – صلّی الله
علیه وآله – فرمود: شکم خود را از غذا سیر نکنید که نور معرفت در دل هایتان خاموش
میشود.

18. قال امیرالمؤمنین – علیه السلام – :
قال الله تعالی (فی المعراج): یا احمد اِنّ العبد اذا اَجاع بطنه و حفظ لسانه
علَّمتُه الحکمه.

«بحارالانوار،
ج 77، ص 29»

امیرالمؤمنین – علیه السلام – فرمود: خداوند متعال (در معراج به پیامبر –
صلّی الله علیه وآله -) فرمود: ای احمد! بنده اگر شکمش را گرسنه دارد و زبانش را
حفظ کند به او حکمت آموزم.

19. قال الامام علی – علیه السّلام – :
الشِّبَعُ یُفسِدُ الورعَ.

«غرر
الحکم، ص 37»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: سیری شکم، پارسایی را تباه می سازد.

20. قال الامام علی – علیه السّلام – :
بئس قَرینُ الوَرَعِ الشِّبَع.

«غرر
الحکم، ص 170»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: پرخوری و سیری شکم، همدم بدی برای
پارسایی است.

21. قال الامام علی – علیه السّلام – :
المستثقل النائم تکذبُ اَحلامُه.

«
غررالحکم، ص 62»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: کسی که با شکم سنگین بخوابد، رؤیا و خواب
هایش کاذب و دروغین خواهد بود.

22. قال الامام علی – علیه السّلام – :
إیّاک و البطنه فمن لزمها کثرتْ اَسقامُه و فسَدَتْ احلامُه.

«غرر
الحکم، ص 94»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: از پرخوری بپرهیز، زیرا کسی که پرخوری را
عادت خود قرار دهد بیماری هایش فراوان و رؤیاهایش فاسد و ناشایست می گردد.

23. قال رسول الله – صلّی الله علیه وآله
– : إیّاکم و البطنه فانّها مَفسَدهٌ للبدن و مُورِثهٌ للسُّقم و مکسَلَهٌ عن
العباده.

«بحارالانوار،
ج 62، ص 266»

رسول خدا – صلّی الله علیه وآله – فرمود: از پرخوری بپرهیزید، زیرا مایه‏ی
فساد و تباهی بدن و موجب بیماری است و انسان را در عبادت سست می کند.

24. قال الامام علی – علیه السّلام – :
کثرهُ الاکل و النوم یُفسدانِ النفسَ و یجلبان المضَّره.

«غرر
الحکم، ص 295»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: خور (خوردن) و خواب زیاد جان آدمی را
تباه ساخته و باعث ضرر و زیان می گردد.

25. قال الامام علی – علیه السّلام – :
إیّاک و إدمان الشِّبَع فانّه یهیج الاسقام و یُثیر العلل.

«غرر
الحکم، ص 360»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: از عادت به پرخوری بپرهیز به درستی که آن
(پرهیز از پرخوری) خشک می کند بیماری ها را زیر و رو می کند بیماری ها را.

26. قال الامام علی – علیه السّلام – :
الشِّبَعُ یُکثِّر الادواء.

«غرر
الحکم، ص 37»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: پرخوری و سیری شکم، بیماری ها را زیاد می
کند.

27. قال الامام الصادق – علیه السّلام –
: الأکل علی الشِّبَع یورث البَرَص.

«فروع
کافی، ج 6، ص 269»

امام صادق – علیه السّلام – فرمود: غذا خوردن پس از سیری، موجب بیماری پیسی
می گردد.

28. قال الامام الکاظم – علیه السّلام –
: لو انَّ الناس قَصَدُوا فی (الطُعم لَاعتَدلَتْ) أبدانهُم.

«وسائل
الشیعه، ج 24، ص 241»

امام کاظم – علیه السّلام – فرمود: اگر مردم در غذا خوردن اعتدال و میانه
روی را رعایت می کردند، بدن هایشان سالم می ماند.

29. قال الامام علی – علیه السّلام – :
من قلَّ طعامُه قلَّ آلامُه.

«غرر
الحکم، ص 356»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: هر کس خوراکش اندک باشد، دردها و بیماری
هایش کم خواهد شد.

30. قال الامام علی – علیه السّلام – :
قلّهُ الأکل تمنع کثیراً من اعلال الجسم.

«غرر
الحکم، ص 284»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: کم خوری مانع بسیاری از بیماری های جسم
می شود.

31. قال الامام علی – علیه السّلام – :
من اقتصد فی أکله کُثرتْ صحّتُه و صُلحتْ فکرتُه.

«غرر
الحکم، ص 332»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: هر کس در خوردن، میانه روی را پیشه خود
سازد تندرستیش فزونی یافته و اندیشه اش سالم گردد.

32. قال الامام علی – علیه السّلام – :
مَن قَلَّ أکلُه صفا فکره.

«غرر
الحکم، ص 356»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: کسی که خوارکش اندک باشد فکرش صفا و
نورانیت یابد.

33. قال الامام الباقر – علیه السّلام –
: اذا شَّبع البطنُ طغی.

«فروع
کافی، ج 6، ص 270»

امام باقر – علیه السّلام – فرمود: هنگامی که شکم سیر گردد (آدمی) سر به
طغیان و نافرمانی گذارد.

34. قال رسول الله – صلّی الله علیه وآله
– : ما مَلَأ آدمیٌّ وِعاءً شرّاً من بطنه.

«تنبیه
الخواطر، ص 81»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: انسان ظرفی را بدتر از شکم خود
پر نکرده است.

35. قال رسول الله – صلّی الله علیه وآله
– : من وقیَ شرَّ لَقْلَقهٍ و قبقبهٍ و ذَبْذَبهٍ وجبتْ له الجنه … .

«بحارالانوار،
ج 63، ص 315»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: هر کس از شر بد زبانی، شکم باره
گی و شهوت رانی در امان بماند بهشت بر او واجب گردد.

36. قال الامام علی – علیه السّلام – :
لا تَجتمعُ الفِطْنهُ و البِطْنَه.

«مستدرک
الوسائل، ج 3، ص 82»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: زیرکی و تیزهوشی با پرخوری جمع نمی شوند.

37. قال الامام علی – علیه السّلام – :
لا تجتمع الصّحهُ و النَّهَمُ.

«مستدرک
الوسائل، ج 3، ‌ص 82»

امام علی – علیه السّلام – فرمود: سلامتی و شکم بارگی با هم جمع نمی شوند.

38. قال رسول الله – صلّی الله علیه وآله
– : کُل و أنت تَشْتِهی و أمسک و أنت تَشْتِهی.

«بحارالانوار،
ج 62، ص 290»

رسول خدا – صلّی الله علیه و آله – فرمود: زمانی غذا بخور که به آن میل و
اشتها داری و در حالی که هنوز به غذا میل داری، دست از غذا خوردن بکش
(یعنی
تا گرسنه نشده ای غذا نخور و قبل از سیر شدن دست از غذا بکش).