در نشستی در نمایشگاه قرآن با اشاره به اینکه عدم انحراف همه انسان‌ها و بقای تشیع تاکنون نشان از مدیریت امام زمان از پس پرده غیبت دارد، وضعیت اسلام و مسلمانی در زمان ظهور ایشان بررسی شد.

سلسله نشست‌های کارگاه غدیر با موضوع «فضائل امیرالمؤمنین(ع)» شب گذشته  به همت بخش «آسمان ولایت» در بیست‌و‌یکمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم با حضور حجت‌الاسلام «حامد کنعانی» کارشناس علوم قرآنی برگزار شد.

وی با بیان اینکه علمای اهل سنت، امامت را مساوی با حکومت می‌دانند، گفت: اهل سنت بر این باورند که اگر فردی حکومت نداشته باشد، امام نیست؛ اما ما شیعیان می‌دانیم که امام زمان(عج) منحصر به حکومت نیست، اما ائمه‌ اطهار(ع) و به ویژه حضرت ولیعصر(عج) حکومت همه عالم را در دست دارند.

امام زمان(عج) در زمان غیبت حکومت را به یاری اصحابشان اداره می‌کند

وی با اشاره به اینکه حضرت مهدی(عج) حکومت را به یاری اصحابش در دوران غیبت می‌گرداند، تصریح کرد: زمانی که خداوند انسان را خلق کرد، فرشتگان معترض شدند اما خداوند به آن‌ها فرمود که من از انسان‌ها چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید، در این زمان شیطان که از مقربان درگاه الهی بود بر انسان سجده نکرد و از درگاه الهی رانده شد و قسم خود که تا قیام قیامت سعی در گمراهی انسان داشته باشد.

این پژوهشگر قرآن ادامه داد: شیطان قسم خورده است که همه انسان‌ها را گمراه کند، اما می‌بینیم که تمامی انسان‌ها گمراه نشده‌اند که این امر به دلیل حکومت و مدیریت امام عصر(عج) است.

حجت‌الاسلام کنعانی با بیان اینکه امام زمان(عج) این اجازه را به شیطان نمی‌دهد که انسان را تسلیم خود کند، اظهار داشت: امام عصر(عج) زمانی ظهور خواهند کرد که اسلام به اندازه یک اسم باقی بماند، چرا که شیطان قسم خورده است که اسلام را از میان ببرد، اما این شیعه که تاکنون باقی مانده به دلیل امامت و حکومت امام زمان(عج) است.

پذیرش «لااله‌ الا الله» مصداق دینداری است

وی با اشاره به اینکه امام زمان(عج) مجرای اراده الهی است که ایشان آن را در جامعه محقق و مدیریت می‌کنند، گفت: در آیاتی از سوره مبارکه «بقره» می‌توان ویژگی‌های ولایت را مورد بررسی قرار داد و تفاوت‌های ولایت طاغوت و ولایت الهی را مقایسه کرد.

حجت‌الاسلام کنعانی با بیان اینکه پذیرش «لااله‌ الا الله» مصداق دینداری است، اظهار داشت:  بر اساس آیه قرآن کسی که ولایت حضرت علی(ع) را قبول نداشته باشد، هر اندازه نماز و روزه بگیرد، به مانند کسی می‌ماند که غیبت کرده باشد.