امام زمان عجل الله تعالی فرجه و الشریف در تاریخ پیج شنبه 23 ذیحجه الحرام 412 هجری قمری نامه ای به شیخ مفید از استوانه های علمی و اخلاقی اسلام نوشتن که در این نامه، علت توفیق نداشتن شیعیان برای زیارت آنحضرت نیز بیان شده است.

ترجمه متن نامه آنحضرت بدین قرار است:

این نامه ای است از سوی بنده خدا و ان کسی که پیوسته در راه او در حرکت است و هیچ گاه از مسیر حق منحرف نمی شود به کسی که از حق الهام می گیرد (شیخ مفید ره) و خود دلیل راهنمای حق است.

بنام خداوند بخشنده مهربان. سلام و درود ما بر تو که یار و یاور حق هستی و پیوسته مردم را به راستی و پیروی از کلمه صدق( شاید منظور حضرت از کلمه صدق توحید یا پیروی از قران کریم و امامت اهل بیت (ع) باشد) راهنمایی و دعوت می نمایی. اما در مورد نعمت وجود و توفیقات شما پروردگار یکتا را- که خداوند ما وپدران ماست- سپاسگزاریم و حمد وثنای خود را نسبت به ذات پاکش عرضه می داریم و از پیشگاه مقدسش مسئلت می داریم که بر پیامبر و سید و مولای ما که خاتم پیامبران است و بر خاندان پاک ومطهر او درود فرستد.

ای شیخ مفید! مناجات تو را (توجهات تو را به ساحت مقدس خداوند) دیدیم. خداوند در سایه موهبتی که در ارتباط با اولیاءاش به تو عنایت فرموده است از شما حراست و نگهبانی فرماید و از شر دشمنان در امان باشی و شفاعت ما را در برآوردن حوائج شما بپذیرد.

و هم اکنون در جایگاه و خیمه ای در قله های کوه- که البته بر مردم پوشیده است- برای حوائج شما دعا می کنم. همچنین در بیابان های تاریک و ظلمانی و صحراهای خشک و بی آب وعلف که دست تطاول زمان بدان نمی رسد برای شما دعا کنم. و به همین زودی از این محل به دشت همواری که چندان از آبادی دور نباشد فرود می آییم و از حالات آینده خود اگاهت می سازیم و بدان وسیله با خبر می شوی که به سبب کارهای خوب نزد ما مقرب باشی.

و خداوند در سایه رحمت خود تو را به این اعمال موفق داشته است. پس ای شیخ مفید – که خداوند به وسیله چشم عنایت خویش که هرگز آنرا خواب فرا نگیرد نگهداری ات کند – باید در مقابل باطل و طرفداران ان که جان مردم را به خطر انداخته اند مقاومت کنی تا پیروان باطل را بترسانی و بیهوده کاران را نیز به وحشت بیندازی و در نتیجه اهل ایمان از مخذول شدن آنان خوشحال می شوند و تبهکاران غمناک می گردند و نشانه خانه نشینی ما جنبشی است که در سایه حادثه ای در مکه معظمه و به دست شخص پلید و دورویی روی خواهد داد که خونریزی را مباح دانسته با کید و نیرنگ خویش آهنگ جان مومنان من نماید اما به هدف ظالمانه خود نخواهد رسید زیرا همواره دعای ما شامل حال اهل ایمان خواهد بود و خداوند آسمان و زمین اجابت آنرا به تاخیر نخواهد انداخت. پس دلهای دوستان و اولیای ما باید اطمینان داشته باشد و بدانند که از آسیب و زیان آن دشمن در امان خواهند بود اگر چه درگیریها و سختی های هولناک آنها را بترساند و باید بدانند که خداوند کفایت کننده امور است و تا وقتی که شیعیان ما از گناهان دوری می کنند از عنایات او برخوردارند.

ای دوست مخلص و ای کسی که به ستمگران در راه ما مبارزه می کنی! خداوند بزرگ آن چنان که دوستان صالح ما را در گذشته یاری فرمود شما را نیز با نصرت خود تایید فرماید. ما با شما عهد می کنیم که هر کسی از برادران دینی شما (شیعیان) که تقوی را سرمایه خویش قرار دهد از فتنه های گمراه کننده ظلمت خیز در امان خواهد بود (مانند فتنه های زمان خودمان) و اگر کسی برخلاف وظیفه رفتار کرده از آنچه باید عمل کند بخل ورزد مسلما خسران و زیان دو جهان نصیبش خواهد شد.

اگر شیعیان ما که خداوند آنها را به اطاعت و بندگی خویش موفق بدارد در وفای به عهد و پیمان الهی اتفاق و اتحاد می داشتند و عهد و پیمان الهی را محترم می شمردند سعادت دیدار ما به تاخیر نمی افتاد و زودتر از این به سعادت دیدار ما نائل می شدند در صورتی که بر اساس معرفت و راستگویی و صداقت آنها نسبت به ما بود.(یعنی اگر در دوستی با ما صادق بودند)

آنچه که موجب جدایی ما و دوستانمان گردیده و آنان را از دیدار ما محروم نموده است گناهان و خطاهای آنان نسبت به احکام الهی است. خداوند تنها یاری کننده و کفایت کننده تمام کارها و امور ما و بهترین وکیل برای ما است. درودهای الهی بر روان پاک خاتم الانبیا(ص) و خاندان بزرگ و برجسته او باد. این توقیع در روز اول ماه شوال ۴۱۲ ه.ج شرف صدور یافته است.117

منبع: احتجاج طبرسی ج۲ ص۴۸۹ چاپ بیروت- مجموعه فرمایشات ص۱۲