1- امام صادق علیه السلام:

خَمسُ خِصالٍ مَن لَم تَکُن فیهِ خَصلَهٌ مِنها فَلَیسَ فیهِ کَثیرُ مُستَمتَعٍ أَوَّلُهَا: اَلوَفاءُ و َالثّانیَهُ التَّدبیرُ و َالثّالِثَهُ الحَیاءُ وَ الرّابِعَهُ حُسنُ الخُلقِ و َالخامِسَهُ و َهِىَ تَجمَعُ هذِهِ الخِصالَ، الحُرِّیَّهُ؛

پنج خصلت است که در هر کس یکى از آنها نباشد خیر و بهره زیادى در او نیست: اول: وفادارى دوم: تدبیر سوم: حیا چهارم: خوش اخلاقى و پنجم: ـ که چهار خصلت دیگر را نیز در خود دارد ـ آزادگى.

(خصال، ص284، ح33)
2- امام على علیه السلام:

لاتَکُن عَبدَ غَیرِکَ وَقَد جَعَلَکَ اللّه‏ُ حُرّا؛

بنده دیگرى مباش که خدا تو را آزاد آفرید.

(نهج البلاغه، نامه‏31)
3- امام صادق علیه السلام:

إنَّ الحُرَّ حُرٌّ على جمیعِ أحوالِهِ : إن نابَتهُ نائِبَهٌ صَبَرَ لَها، وَإن تَداکَّت علَیهِ المَصائِبُ لَم تَکسِرهُ وَإن اُسِرَ وَقُهِرَ وَاستُبدِلَ بِالیُسرِ عُسرا، کَما کانَ یُوسُفُ الصِّدّیقُ الأمینُ صَلَواتُ اللّه‏ِ عَلَیهِ: لَم یَضرُر حُرِّیَّتَهُ أنِ استُعبِدَ وَقُهِرَ وَاُسِرَ؛

آزاده در همه حال آزاده است: اگر بلا و سختى به او رسد شکیبایى ورزد و اگر مصیبت‏ها بر سرش فرو ریزند او را نشکنند هرچند به اسیرى افتد و مقهور شود و آسایش را از دست داده و به سختى و تنگدستى افتد. چنان که یوسف صدیق امین، صلوات اللّه‏ علیه، به بندگى گرفته شد و مقهور و اسیر گشت اما این همه به آزادگى او آسیب نرساند.

(کافى، ج2، ص89، ح6)
4- امام على علیه السلام:

اَلحُرِّیَّهُ مُنَزَّهَهٌ مِنَ الغِلِّ وَالمَکرِ؛

آزادگى از کینه‏توزى و مکر منزّه است.

(غررالحکم، ج1، ص385، ح1485)
5- امام على علیه السلام:

مِن تَوفیقِ الحُرِّ اکتِسابُهُ المالَ مِن حِلِّهِ؛

از موفقیت آزاده این است که مال را از راه حلال به دست آورد.

(غررالحکم، ج6، ص36، ح393)
7-امام على علیه السلام:

مَن قامَ بِشَرائِطِ العُبودیَّهِ أَهلٌ لِلعِتقِ، مَن قَصَّرَ عَن أَحکامِ الحُرِّیَّهِ اُعیدَ اِلىَ الرِّقِّ؛

هر کس شرایط بندگى خدا را به‏جا آورد سزاوار آزادى مى‏شود و هر کس در عمل به شرایط آزادگى کوتاهى کند، به بندگى (غیر خدا) مبتلا مى‏شود.

(غررالحکم، ج 1، ص 113، ح413)
8- امام حسین علیه السلام:

إن لَم یَکُن لَکُم دینٌ وَکُنتُم لاتَخافونَ المَعادَ فَکونوا أَحرارا فى دُنیاکُم؛

اگر دین ندارید و از قیامت نمى‏ترسید، لااقل در دنیاى خود آزاد مرد باشید.

(بحارالانوار)
9- امام على علیه السلام:

إنّ تَقوَى اللّه مِفتاحُ سَدادٍ ، و ذَخیرَهُ مَعادٍ ، و عِتقٌ مِن کُلِّ مَلَکَهٍ ، و نَجاهٌ مِن کُلِّ هَلَکَهٍ ، بِها یَنجَحُ الطّالِبُ ، و یَنجو الهارِبُ ، وتُنال الرَّغائبُ؛

تقواى خدا، کلید پاکى و درستى و اندوخته‏اى براى معاد و باعث آزادى از هر بندگى و رهایى از هر نابودى است. به وسیله تقواست که جوینده به مطلوبش مى‏رسد و گریزانِ (از عذاب و کیفر الهى) رهایى مى‏یابد و به خواست‏ها رسیده مى‏شود.

(نهج البلاغه، خطبه 230)
10-امام على علیه السلام:

من توفیق الحر اکتسابه المال من حله؛

از موفقیت آزاده این است که مال را از راه حلال به دست آورد.