1- امام صادق علیه ‏السلام :

احْمِلْ نَفْسَکَ لِنَفْسِکَ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ لَمْ یَحْمِلْکَ غَیْرُکَ.

نفست را به خاطر خودت به زحمت و مشقت بیانداز زیرا اگر چنین نکنی دیگری خودش را به برای تو به زحمت نمی افکند.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 454 ، ح 5
2- امام على علیه السلام:

مَن لَم یعطِ نَفسَهُ شَهوَتَها أَصابَ رُشدُهُ؛

کسی که به نفس خود، خواسته نفس را عطا نکند به رشد خود رسیده است.

وسایل الشیعه ج 15 ، ص 250
3- امام على علیه السلام:

نِعمَ العَونُ عَلى أشَرِ النَّفسِ وکَسرِ عادَتِهَا التَّجَوُّعُ؛

گرسنگى کشیدن، چه نیکو یارى دهنده اى بر سرکشىِ نفْس و شکستن عادت آن است.

شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم  ج 6 ، ص 166 ، ح 9942
4- امام على علیه السلام:

کَثْرَهُ الْأَکْلِ وَ النَّوْمِ تُفْسِدَانِ النَّفْسَ وَ تَجْلِبَانِ الْمَضَرَّهَ.

فراوانىِ خواب و خوراک، نفْس را تباه مى کند و زیان مى آورد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 360 ، ح 8164
5- امام صادق علیه ‏السلام :

ذِکْرُ الْمَوْتِ یُمِیتُ الشَّهَوَاتِ فِی النَّفْسِ وَ یَقْطَعُ مَنَابِتَ الْغَفْلَهِ وَ یُقَوِّی الْقَلْبَ بِمَوَاعِدِ اللَّهِ تَعَالَى وَ یُرِقُّ الطَّبْعَ وَ یَکْسِرُ أَعْلَامَ الْهَوَى وَ یُطْفِئُ نَارَ الْحِرْصِ وَ یُحَقِّرُ الدُّنْیَا

یاد مرگ، خواهش هاى نفس را مى میراند و رویشگاه هاى غفلت را ریشه کن مى کند و دل را با وعده هاى خدا نیرو مى بخشد و طبع را نازک مى سازد و پرچم هاى هوس را درهم مى شکند و آتش حرص را خاموش مى سازد و دنیا را در نظر کوچک مى کند.

بحار الأنوار(ط-بیروت) ج6، ص133، ح32 – مصباح الشریعه ص 171
6- امام على علیه السلام:

مَن عَرَفَ نَفسَهُ جاهَدَها، مَن جَهِلَ نَفسَهُ أهمَلَها؛

هرکه نفس خود را شناخت، به جهاد با آن برخاست و هر که آن را نشناخت، به حال خود رهایش ساخت.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 453 ، ح 8123 و 8124
7- امام على علیه السلام:

مَن حاسَبَ نَفسَهُ سَعِدَ؛

هرکه نفس خود را محاسبه کند، خوشبخت شود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 236 ، ح 4744
8- امام على علیه السلام:

مَن أجهَدَ نَفسَهُ فی إصلاحِها سَعِدَ، مَن أهمَلَ نفسَهُ فی لَذّاتِها شَقِیَ و بَعُدَ؛

هرکه نفس خود را در راه اصلاح آن به رنج افکند، خوشبخت شود و هرکه آن را با لذّتهایش واگذارد، بدبخت گردد و (از درگاه حقّ) دور شود.

عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص445 ، ح 7821 ، 7822
9- امام على علیه السلام:

إنَّ أسعَدَ الناسِ فی الدنیا مَن عَدَلَ عَمّا یَعرِفُ ضُرَّهُ ، و إنَّ أشقاهُم مَنِ اتَّبَعَ هَواهُ؛

خوشبخت ترین مردم در دنیا، کسى است که از آنچه مى داند برایش زیان آور است دورى کند و بدبخت ترین آنان کسى است، که از هواى نفس خود پیروى کند.

بحارالانوار(ط-بیروت) ج 72 ، ص 355
10- امام على علیه السلام:

الْعَفَافُ یَصُونُ النَّفْسَ وَ یُنَزِّهُهَا عَنِ الدَّنَایَا

عفّت، نفس را مصون مى دارد و آن را از پستیها دور نگه مى دارد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 256 ، ح 5420