مؤلّف گوید که: شیخ ما ثقه الإسلام نورى نور الله مرقده در کتاب دار السّلام از شیخ خود مرحوم خلد مقام عالم ربّانى جناب حاج ملاّ فتح على سلطان ‏آبادى رحمه الله علیه نقل فرموده که: فاضل مقدّس آخوند ملاّ محمّد صادق عراقى در غایت سختى و پریشانى و بد حالى بود و به هیچ وجه براى او گشایشى نمى‏ شد تا آن که شبى در خواب دید که در یک وادى خیمه بزرگى با قبّه سر پا است، پرسید: این خیمه از کیست؟ گفتند: از کهف حصین و غیاث مضطرّ مستکین حضرت قائم مهدى و امام منتظر مرضى عجّل الله فرجه مى‏باشد. پس به تعجیل خدمت آن حضرت مشرّف گردید و سختى حال خود را به آن حضرت عرض کرد و از آن بزرگوار دعایى براى گشایش کار و رفع غم خویش خواست. آن حضرت او را حواله فرمود به سیّدى از اولاد خود و اشاره فرمود به او و به خیمه او. آخوند از خدمت آن حضرت بیرون شد و رفت به همان خیمه که حضرت به آن اشاره فرموده بود، دید سیّد سند و حبر معتمد عالم امجد مؤیّد، جناب آسیّد محمّد سلطان‏ آبادى است در آن خیمه و در روى سجاده نشسته مشغول دعا و قرائت است. آخوند بر سیّد سلام کرد و حکایت حال را براى او نقل کرد. پس سیّد براى گشایش امر و وسعت رزق او را دعایى تعلیم نمود. پس از خواب بیدار شد در حالى که آن دعا در خاطر او بود و قصد کرد خانه سیّد را و پیش از این خواب، آخوند از سیّد منافر و تارک او بود به جهتى که آن را ذکر نمى ‏کرد، پس چون به خدمت سیّد رسید او را به همان نحو که در خواب دیده بود دید در مصلاّى خود نشسته مشغول ذکر و استغفار است‏، سلام کرد؛ سیّد جواب سلام داد و تبسّمى نمود مثل آن که از قضیّه مطّلع باشد، پس آخوند براى گشایش امر خویش دعایى خواست، پس سیّد تعلیم او نمود همان دعایى را که در خواب به او تعلیم فرموده بود. پس آخوند مشغول به آن دعا شد، به اندک زمانى دنیا از هر طرف به او روى آورد و از سختى و بد حالى بیرون آمد و مرحوم حاج ملا ّفتح على رحمه الله علیه، سیّد را مدح مى ‏کرد، مدح بلیغى و او را ملاقات کرده بود و مقدارى از زمان هم شاگردى او نموده بود، امّا آن چه را که سیّد تعلیم آخوند کرده بود در خواب و بیدارى پس سه چیز است:

اوّل آن که در عقب فجر دست بر سینه گذارد و هفتاد مرتبه یا فتّاح بگوید.

دوم مواظبت کند به خواندن این دعا که در کافی است: و حضرت رسول صلّى الله علیه و آله تعلیم فرمود آن را به مردى از صحابه که مبتلا بود به ناخوشى و پریشانى و از برکت خواندن این دعا به اندک زمانى ناخوشى و پریشانى از او برطرف شد: لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً.

سوم در عقب نمازهاى صبح بخواند دعایى را که از شیخ ابن فهد نقل شد:
شیخ ابن فهد در عُدَّهُ الدَّاعی از حضرت امام رضا علیه السّلام نقل کرده که: هر که بگوید در عقب نماز صبح این کلام را حاجتى طلب نکند مگر آن که آسان شود براى او و حق تعالى آن چه را که مهم او است، کفایت کند:‏
بِسْمِ اللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ فَوَقاهُ اللَّهُ سَیِّئاتِ ما مَکَرُوا لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَهٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا مَا شَاءَ النَّاسُ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ إِنْ کَرِهَ النَّاسُ حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ حَسْبِیَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ حَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ حَسْبِیَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ حَسْبِی مَنْ هُوَ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ‏.

و این اوراد را باید غنیمت شمرد و به خواندن آن مواظبت نمود و از فوائد آن غفلت ننمود.

(کتاب شریف مفاتیح الجنان/ حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله (محدّث قمی)/ باب اوّل/ فصل دوم در تعقیبات مختصّه، در تعقیبات نماز صبح‏)‏
(برگرفته از نرم افزار محدّث قمی رحمه الله، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) قم)
حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله / ولادت در قم در سال 1294 ه ق هجرت به نجف در 18 سالگی / هجرت به مشهد در سال 1332 هجرى / هجرت به نجف در سال 1352 هجرى وفات ایشان در نجف اشرف، در شب 23 ذیحجّه سال 1359 ه ق = دوم بهمن 1319 ش در سنّ 65 سالگی و قبر شریفش در ایوان سوّم ناحیه شرقى باب القبله صحن شریف مرقد مطهّر حضرت على علیه السّلام، کنار قبر استادش علاّمه محدّث نورى رحمه الله است.