تألیف و ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
یک پژوهش جدید اثر پروتئین بر طول عمر را نشان می‌دهد.
نتایج دو پژوهش جدید طول عمر کوتاه‌تر – و خطر بالاتر برای ابتلا به بیماری‌هایی مانند سرطان و دیابت را با رژیم غذایی غنی از پروتئین مرتبط می‌داند، هر چند ممکن است همه‌ی پروتئین‌ها چنین اثراتی در پی نداشته باشند. پروتئین‌های جانوری، شامل گوشت و لبنیات، می‌توانند بیشترین خطر را در پی داشته باشند.
هیچ کس نمی‌داند راز اصلی عمر طولانی چیست. اما پژوهشی جدید یک راه حل مستدل ارائه می‌کند: پروتئین جانوری کمتر بخورید.
با توجه به دو پژوهش جدید مصرف نوعی رژیم غذایی که شامل مقدار کمی گوشت، تخم مرغ، و محصولات لبنی است می‌تواند سبب افزایش طول عمر فرد شود. هم زمان با یک پژوهش روی موش‌ها، پژوهش دیگری روی افراد انجام شد، و هر دو به نتیجه مشابهی رسیدند. و هر دو در نشریه‌ی متابولیسم سلول در 4 مارس چاپ شدند.
پروتئین‌ها یک جزء ضروری برای همه موجودات زنده هستند. آن‌ها اساس سلول‌های زنده، ماهیچه‌ها و دیگر بافت‌ها را تشکیل می‌دهند. پروتئین هم چنین یک ماده‌ی مغذی ضروری است. مطالعات جدید پیشنهاد می‌کنند مردم به این که چه مقدار پروتئین می‌خورند، و نیز این که پروتئین مصرفی آن‌ها از چه منبعی تأمین می‌شود، توجه کنند. برای مثال، گوشت کبابی آب دار (استیک آب دار و کاملاً پخته نشده) و یک کاسه سوپ عدس هر دو حاوی مقدار فراوانی پروتئین هستند.
در یکی از مطالعات جدید، دانشمندان دریافتند از میان افراد میان سال، آن‌هایی که مقدار فراوانی پروتئین می‌خوردند، در معرض خطر بالاتر مرگ زود رس هستند. به نظر می‌رسید بیشترین ارتباط بین رژیم غذایی سرشار از پروتئین جانوری و مرگ زود رس وجود دارد و این موضوع برای پروتئین گیاهی در غذا صدق نمی‌کند و چنین اثری ندارد. (پس اگر شما گیاه خوار هستید، از این خطر نجات یافته‌اید.)
در پژوهش مذکور، یک گروه بین المللی از دانشمندان داده‌ها را بر روی بیش از 6300 فرد که، همه بیش از 50 سال داشتند بررسی کردند. این افراد بیش از 18 سال مورد بررسی قرار گرفته بودند. در طی این زمان، آن‌هایی که کمتر از 65 سال سن داشتند و کمتر از 10 درصد کالری‌های خود را از پروتئین دریافت کرده بودند، نسبت به افرادی که پروتئین بیشتری مصرف کرده بودند کمتر در معرض مرگ بر اثر سرطان یا دیابت بودند.
هرچند، خوردن پروتئین کمتر برای همه خوب و مفید نبود. در میان افرادی که بیشتر از 65 سال سن داشتند، عکس این موضوع صادق بود. در این گروه، افرادی که حداقل 20 درصد از کالری‌های خود را از پروتئین دریافت کرده بودند، در معرض خطر کمتری برای مرگ بر اثر سرطان بودند.
والتر لانگو در مجله‌ی علمی ساینس گفت “رژیم غذایی سرشار از پروتئین یکی از بدترین کارهایی است که شما می‌توانید تا سن 65 سالگی انجام دهید”. لانگو در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در لوس آنجلس کار می‌کند، جایی که او روی پیر شدن مطالعه و تحقیق می‌کند. او می‌گوید داده‌های جدید تیم او نشان می‌دهد مصرف پروتئین زیاد تقریباً به اندازه‌ی سیگار کشیدن برای سلامتی خطرناک و مضر است.
با این حال هنوز همه‌ی دانشمندان، آماده و موافق با اعلام پروتئین به عنوان دشمن سلامتی نیستند. ادوارد گیووانوسی درباره‌ی رابطه‌ی بین رژیم غذایی و سلامتی در دانشکده‌ی سلامت عمومی هاروارد بوستون مطالعه می‌کند. او در مجله‌ی علمی ساینس گفت که او از معکوس شدن و از بین رفتن خطرات مصرف پروتئین‌ها در افراد بالای 65 سال متحیر است.
او اظهار داشت “نتایج مذکور نسبتاً کنجکاو کننده هستند، اما من آن‌ها را به عنوان نتایج قطعی و نهایی در نظر نمی‌گیرم”. و این گونه نتیجه گرفت که محققان نیاز دارند بیشتر روی این موضوع مطالعه و تحقیق کنند تا این نتایج به دست آمده را بهتر درک کنند.
در مطالعه‌ی دوم، دانشمندان به 858 موش رژیم‌های غذایی متفاوتی دادند. رژیم‌های غذایی مذکور شامل مقادیر متفاوتی از پروتئین‌ها، چربی‌ها و کربو هیدرات‌ها بودند. به طور کلی، موش‌هایی که رژیم غذایی پر پروتئین مصرف کردند، بیشتر در معرض مرگ زود رس بودند. آن دسته از موش‌ها که پروتئین کمتر و کربو هیدرات بیشتر مصرف کردند (غذاهای غنی از شکر و نشاسته) عمر طولانی‌تری داشتند.
مطالعات اولیه پیشنهاد داده بودند که جانوران – شامل کرم‌های میوه، سگ‌ها و موش‌ها – هنگامی که حدود 25 درصد کالری‌های کمتری نسبت به حالت عادی می‌خورند، عمر بیشتری می‌کنند. اما مطالعه‌ی جدید نتیجه‌ی دیگری ارائه می‌دهد. این مطالعه نشان می‌دهد که رمز عمر طولانی‌تر، خوردن پروتئین کمتر و نه لزوماً کالری کمتر است.
دیوید لی کوتر در مجله‌ی علمی ساینس اظهار کرد “ما فکر می‌کنیم که محدود کردن کالری‌ها از طریق محدود کردن مقدار انرژی عمل نمی‌کند، بلکه عمل کرد و اثر آن از طریق محدود کردن پروتئین‌ها است”. او درباره‌ی فرآیند علمی پیر شدن در دانشگاه سیدنی استرالیا مطالعه و تحقیق می‌کند. او هم چنین درباره‌ی موش مطالعه و پژوهش کرده است. لی کوتر می‌گوید این مطالعه و سایر پژوهش‌ها می‌توانند به دانشمندان در درک این که دقیقاً چرا مصرف کالری کمتر، در آزمایش‌ها سودمند و مفید به نظر می‌رسد، کمک کنند.
پروتئین بخش مهمی از هر برنامه‌ی غذایی است، و باید مراقب بود کودکان در سن رشد به اندازه‌ی کافی پروتئین دریافت می‌کنند. اما بالغین – آن‌ها تمایل دارند پروتئین فراوانی دریافت کنند. لانگو، که بر روی پژوهش جدید درباره‌ی انسان کار کرد، پیشنهاد می‌دهد که بزرگ سالان برخی پروتئین‌های جانوری را کمتر مصرف کرده و به عنوان جای گزین پروتئین‌هایی با منشأ گیاهی را بیشتر مصرف کنند، مانند آن دسته از پروتئین‌ها که در لوبیاها و آجیل‌ها وجود دارند. در پایان، او این گونه استدلال می‌کند که “اگر ما اشتباه می‌گوییم و توصیه‌های ما نا درست است، در نهایت این توصیه‌ها هیچ اثر جانبی منفی ندارند”. هر چند، او اشاره می‌کند که “اگر ما صحیح می‌گوییم و نتایج تحقیقات ما صحیح است، این به معنی موفقیت برای کاهش سرطان و دیابت است”.
شرح کلمات مرتبط با انرژی
کالری: مقداری از انرژی که برای بالا بردن دمای یک گرم آب به اندازه‌ی یک درجه سلسیوس مورد نیاز است. کالری به خصوص برای سنجش انرژی که در مقدار مشخصی از غذا وجود دارد استفاده می‌شود.
سرطان: بیش از صد نوع از بیماری‌های مختلف در قالب سرطان وجود دارند، که هر کدام بر حسب رشد سریع و غیر قابل کنترل سلولها توصیف می‌شوند. سرطان می‌تواند سبب ایجاد تومور، درد و مرگ شود.
کربو هیدرات‌ها: هر کدام از اعضای مجموعه‌ی بزرگ ترکیبات که در غذاها و بافت‌های زنده وجود دارند، و شامل قند و شکرها، نشاسته و سلولز می‌باشند. کربو هیدرات‌ها شامل هیدروژن و اکسیژن به نسبتی که در آب وجود دارد (2:1) هستند و به خصوص می‌توانند در بدن جانوران تجزیه شوند و انرژی تولید کنند.
دیابت
نوعی بیماری که بدن یا مقدار بسیار کمی هورمون انسولین می‌سازد (که به بیماری دیابت نوع 1 شناخته می‌شود) و یا از مقادیر زیاد انسولین که در بدن وجود دارد چشم پوشی می‌کند (گیرنده‌ی انسولینی کاهش می‌یابد درنتیجه انسولین تأثیری بر اعمال سلولها در جذب گلوکز ندارد) و گلوکز جذب سلولها نمی‌شود، در نتیجه قند خون بالا می‌رود.
چربی
نوعی ماده‌ی طبیعی چرب یا روغنی که در بدن جانوران تولید می‌شود، به خصوص هنگامی که به عنوان یک لایه در زیر پوست یا اطراف اندام‌های خاص قرار می‌گیرد به این نام خوانده می‌شود. نقش اولیه‌ی چربی ذخیره‌ی انرژی است. چربی هم چنین یک ماده‌ی مغذی حیاتی است، با این وجود اگر بیش از اندازه مصرف شود می‌تواند برای سلامتی فرد مضر باشد.
متابولیسم‌ها، دسته‌ای از واکنش‌های شیمیایی حیاتی هستند که درون سلولها رخ می‌دهند. این واکنش‌ها موجودات زنده را قادر به رشد، تکثیر، حرکت و بروز پاسخ‌های دیگر در واکنش به محیط پیرامون خود می‌کنند.
پروتئین‌ها، ترکیباتی هستند که از یک یا چند زنجیره‌ی بلند آمینو اسید ساخته شده‌اند. پروتئین‌ها جزئی ضروری در تمام موجودات زنده می‌باشند. آن‌ها اساس سلول‌های زنده، از جمله ماهیچه‌ها و بافت ها را تشکیل می‌دهند؛ و درون سلولها نیز فعالیت می‌کنند.
