نویسنده: خانم دکترراحله فروغی
عشق واکنشی آموختنی و احساسی فراگرفتنی است. یعنی هر آدمی عشق را با توجه به آموخته ها، باورها و محدودیتهایش می شناسد و تجربه می کند. همگی انسانها با عشق یکسان برخورد نمی کنند اما همه بر این باورند که اگر دوست داشتن شدت یابد به مرحله عشق می رسند.
«اگر آدمی واقعاً و صمیمانه کسی را دوست داشته باشد حتماً همه مردم دنیا و زندگی را دوست می دارد. اگر من بتوانم به کسی بگویم تو را دوست دارم» باید توانایی این را هم داشته باشم که بگویم من در وجود تو همه کس را دوست دارم، با تو همه دنیا را دوست دارم، در وجود تو حتی خودم را دوست دارم.» اریک فروم
این فکرکه کسی در این دنیا تو را دوست ندارد، باعث می شود از خودت بدت بیاید. ولی وقتی عاشق شدی و معشوق با تو همراه شد آن وقت اعتماد به نفست بیشتر می شود. در نتیجه خود را هم بیشتر دوست خواهی داشت، زیرا دریافته ای آنقدر خوب هستی که کسی عاشقت شود.
«عشق یک نعمت بزرگ است که به انسان هدیه شده» پترارک
در این نوشته روی صحبت با آن دسته از خانم هایی است که میل دارند به قلب شوهرشان راه یابند، اما شیوه اش را به درستی نمی دانند. راههای ساده و عملی زیر به ظاهر پیش پا افتاده و بی اهمیتند، اما تجربه های نگارنده حاکی از آن است که بیشترین اختلافهای خانواده ها در همین نکات به ظاهر جزیی ریشه دارد:

۱- با شوهری که از سر کار می آید چه رفتاری دارید؟
الف – چه باید کرد؟
۱- سلام و احوالپرسی معمول منتها با خوشرویی و گفتن خسته نباشید.
۲- گرفتن کیف،کت و بسته های خریداری شده
۳- دادن خبرهای خوش
۴- آرام کردن فرزندان و هر یک را به کاری مشغول کردن.
۵- سریع آماده کردن میز غذا یا چیدن سفره.
۶- پرس و جو از اوضاع کاری روز و فرصت دادن به مرد تا حرفهایش را بزند.
و خلاصه به هر طریق می توانید احساس خوب خود را از ورود شوهر به منزل ابراز کنید.
«تبسم خرجی ندارد ولی سود بسیاری دارد.» دیل کارنگی

ب- و اما چه نباید کرد؟
۱- بی اعتنایی و سرد رفتار کردن.
۲- درخواست انجام کاری پیش از غذا خوردن.
۳- گله و شکایت از بچه ها و یا شکوه و شکایت از کارهای روزانه.
۴- درخواست پول یا بیان سایر توقعاتی که احتمالاً برای مرد مشکل آفرین است.
شاید بگویید این موارد پیش پا افتاده است، اما خواهش می کنم صادقانه پاسخ دهید، آیا با وجود آگاهی از این موارد جزیی به آنها عمل می کنید یا فقط گاهی یکی- دو تایی را اجرا می کنید؟

۲- اگر شوهر شما دیر به منزل آمد با او چه رفتاری دارید؟
یکی از عمده ترین اختلافهای زوجین دیر آمدن مرد به خانه است. طبیعی است هیچ مردی حق ندارد بدون دلیل موجه دیر به خانه برود. اما خانم ها هم نباید در صورت دیر آمدن مرد به منزل، جنجال به پا کنند. خانم ابتدا باید علت واقعی را پیدا کند تا از روی حدسیات و افکار منفی خود واکنشی نشان ندهد که رابطه را پر از خشونت و مشاجره کند.
زن باید علت دیر آمدن را سؤال کند وگرنه مرد فکر می کند این موضوع برای زن بی اهمیت است، اما زن باید سؤال خود را با لحنی آرام مطرح کند، آن هم پس از این که شوهر شام خورد و کمی استراحت کرد. زن باید او را متوجه کند به خاطر نگران بودن چنین پرسشی کرده است. با این برخورد شوهر مجبور می شود با حوصله و به نرمی دلیل دیر آمدنش را توضیح دهد.
اما اگر زن لحن تند و غیردوستانه ای داشته باشد مرد احساس می کند مورد بازخواست قرار گرفته است، از طرفی هم خسته و گرسنه است بنابراین ممکن است حتی با لحن زننده ای بگوید به تو مربوط نیست و یا سکوت کند.
مردی می گفت «شغلم طوری است که اکثراً نمی توانم سر ساعت به منزل برسم، هر چند همسرم از این وضعیت با خبر است اما تا می رسم غرولند می کند. من هم دیگر به این رفتارش عادت کرده ام و دیگر تلاشی برای سر وقت رسیدن نمی کنم. از این که فکر می کنم او به من ظنین است عصبانیتم دو برابر می شود.»
البته بهتر است مرد در این صورت تلفنی به خانم خبر دهد، اما به او حق بدهید که شاید گاهی تلفن دم دست او نیست. برخی از مردها هم می گویند اگر هر بار به او تلفن کنیم عادت می کند، آن وقت اگر یک بار نتوانیم زنگ بزنیم بیشتر نگران می شود.
اما از اینها گذشته، کمی هم باید مسأله را از دید خانم ها بررسی کنیم. بیشتر زنان مایلند ساعت دقیق آمدن همسرشان را بدانند. منظور آنها بازخواست یا کنجکاوی نیست بلکه می خواهند ناهار یا شام را طوری آماده کنند که به محض ورود او غذا را بکشند. حالا شما خود را به جای همسری بگذارید که نمی داند کی پلو را دم کند تا نسوزد، کی خورشت را بار بگذارد که به موقع حاضر شود، به بچه ها غذا بدهد یا نه و خلاصه دهها مورد دیگر که به سلیقه شخصی زنان مربوط می شود. اگر شوهر دیر کند تمام نقشه های همسرش را به هم می ریزد. در حالی که وقت شناسی حداقل احترامی است که می توانیم به زحمت های روزانه شان بگذاریم. از یاد نبریم نهایت آرزوی هر زن فراهم کردن شرایط آسایش و راحتی برای شوهرش است. قبول کنیم که یکی دوساعت را در نگرانی و اضطراب به سر برده ونمی تواند خوشامدگوی خوبی به هنگام ورود شوهرش باشد.
در اینجا باید به زنان خوب و دوستدار شوهر توصیه ای بکنم. شما که دوست ندارید به تنهایی غذا بخورید و حتماً باید شوهر کنارتان باشد لازم است به نکته ای ظریف توجه کنید. اگر مایلید او هر چه زودتر وضع مالی اش را بهبود بخشد و خواسته هایتان را برآورده سازد، باید خود را برای این گونه دیر آمدن ها آماده کنید. زیرا همیشه چنین فرصت کاری خوبی برای همسرتان مهیا نیست. در چنین مواقعی باید برای خود سرگرمی سالمی پیدا کنید تا هم شوهرتان آسوده خاطر به کارهایش برسد و هم شما هنری بیاموزید، یا تخصصی پیدا کنید. زنان موقعیت شناس، شغل شوهر را دست کم نمی گیرند، زیرا موفقیت مرد بازده اقتصادی خوبی خواهد داشت و رفاه خانواده بیشتر می شود. در ثانی رضایت خاطری که از این بابت به مرد دست می دهد تأثیر مطلوبی بر روابط زناشویی می گذارد. مردی که از کارش راضی است به نسبت مردان دیگر در خانه خوش اخلاق تر است و در برابر ناملایمات صبوری بیشتری نشان می دهد. البته زنان در صورتی باید چنین فرصتی به شوهر خود بدهند که مدت آن کوتاه باشد وگرنه شوهر باید در برنامه کاری خود تجدیدنظر کند، زیرا زندگی فقط کار و مادیات نیست.

۳- با سکوت شوهر خود چه برخوردی داشته باشید؟
بیشتر خانم ها از سکوت شوهر در خانه سراسیمه و نگران می شوند، نشاط خود را از دست می دهند و این سکوت را به خود نسبت می دهند و پیش خود فکر می کنند دوباره از چه دلخور است که حرف نمی زند.آیا ممکن است دیگر مرا دوست نداشته باشد؟ این حق خانم ها است که از مسائل شوهر خود مطلع باشند. یک زن دوست دارد شوهرش تمام اسرارش را با همسر در میان بگذارد، تا هم احساس غریبه بودن نکند و هم این که دوست دارد سنگ صبور شوهر خود باشد تا شاید بتواند کمکی کند. اما باید به این مورد هم توجه کنند که بیشتر شوهرها مایل نیستند مشغله های فکری شان را با همسر خود در میان بگذارند چون می ترسند او را دچار نگرانی و اضطراب کنند. به علاوه چون مطمئن هستند از عهده حل مشکل برمی آیند فکر می کنند تا آن وقت نباید به همسرشان چیزی بگویند. گرچه نمی شود این رفتار را صددرصد تأیید کرد اما آنها با حسن نیت چنین می کنند. همسرتان فقط می خواهد شما ناراحت نشوید. مردی که تمام مشکلات کاری خود را با همسرش در میان بگذارد در واقع بخشی از بار آن را به دوش او منتقل می کند. به جای اینکه از شوهرتان انتظار داشته باشید تمامی افکار و اسرارش را با شما در میان بگذارد به او فرصت دهید تا تنها بماند. در ضمن شرایط آرامش او را مهیا کنید و تا می توانید مهربانی کنید. این رفتار باعث می شود شوهرتان در کمال آسایش به مشکلش بیندیشد و برای حل آن اقدام کند. در چنین خانه ای است که مرد می تواند تمام غصه هایش را فراموش کند.
«هر وقت وارد منزل می شوم تمامی غصه ها و ملالت های خود را فراموش می کنم.» بورک

۴- مواظب حسادت های شوهرتان باشید.
برای حسن تفاهم با شوهرتان باید بدانید که او چه روحیه ای دارد. انتظار دارید از همکار مردتان تمجید کنید و شوهرتان برنیاشوبد؟ اگر می خواهید همیشه در قلب شوهرتان جای داشته باشید هیچ از مردی نزد او تعریف نکنید. هیچوقت چیزهایی را که از دیگران یاد می گیرید با آب و تاب پیش او بازگو نکنید. از کجا می دانید به غرور شوهرتان برنخورده است. بعضی از مردها گاهی حسادت خود را پنهان می کنند و قدرت ابراز آن را ندارند، آنوقت دچار دردی درونی می شوند که پیامدهای آن خوشایند نیست. شما باید متوجه این خصیصه مردها باشید. از سوی دیگر شوهرتان با حسادت خود به طور غیرمستقیم به شما نشان داده است چقدر دوست تان دارد.

۵- غرغر کردن چاره کار نیست:
در بیشتر مواقع حرفهایی که شما خانم ها می زنید درست و منطقی است، اما در زمان و نحوه بیان مطلب اشکال است. اگر نتیجه کاری خوب بود می توان تکرارش کرد، اما اگر حاصل منفی بود باید شیوه دیگری در پیش گرفت. با سرزنش، غرولند، بداخلاقی و رنجورنمایی فقط مرد را فراری می دهید. خانه محل آسایش و آرامش همسر شماست. اگر دائم خطاهای او یا مشکلات خود را به رخش بکشید عاقبت می گریزد و به جایی پناه می برد تا که از این مزاحمت به دور باشد. (البته این مطلب به معنی تأیید این رفتار مرد نیست). رگ خواب شوهرتان را به دست آورید آنوقت همه چیز درست می شود. با گوشه و کنایه حرف زدن و زخم زبان را از صحبت های خود حذف کنید. به مردان عاشق نیز توصیه ای می کنم:برای اینکه روح زن را شاداب و با نشاط سازید باید بخشی از اوقات فراغت خود را فقط به او اختصاص دهید. یک زن نیاز به توجه و نیاز به احساس امنیت دارد. از یاد نبریم زنها از طریق محبت و عشق ورزی بهتر و راحت تر با ما کنار می آیند تا با اهدای قطعه جواهر. بیایید به همسرتان اجازه دهید گاهی خودش را برای شما لوس کند. مگر مردان گاهی خود را لوس نمی کنند و متوقع نیستند نازشان را بکشند؟!
گاهی پیش آمده که زن با رنجورنمایی یا نق زدن می کوشد محبت شوهرش را جلب کند. در چنین موقعیتی شوهر آگاه و دانا، زن را درک می کند و هرگز او را مجبور به اعتراف نمی کند که هدفش چیز دیگری است.
«گاهی دست نوازش، کنار او نشستن و صحبتی صمیمانه، معجزه می کند.»
افسوس که ما خودخواهانه به ندرت چنین می کنیم. زنان گاهی فقط نیاز به گوش شنوا دارند. با گفتن و گله کردن و گاهی از چیزی شکایت کردن روحشان را سبک می کنند. مرد خوب همواره این فرصت را به همسرش می دهد. به حرفهای او گوش بدهید او را تأیید کنید. این عمل را نه به صورت مکانیکی بلکه از روی رغبت و با تمام وجود و به خاطر دل او انجام دهید.«در این جهان نیاز به دوست داشتن و ستایش شدن، بیش از نیاز به نان است.»

۶- وقتی زن رنجیده می شود چه می کند؟
– به شوهرش بی احترامی می کند و دانسته یا ندانسته او را نزد دیگران تحقیر می کند.
– هیچ یک از کارهای اشتباه خویش را نمی بیند و منطق و انصافش را نسبت به شوهر از دست می دهد.
– به خواسته های شوهر ترتیب اثر نمی دهد و ناخودآگاه سعی می کند او را عصبانی کند.
– به حسودان و معاندان میدان می دهد تا از شوهرش انتقاد کنند.
– با کوچکترین چیزی جنجال به پا می کند، خانه را به خوبی اداره نمی کند، با مهمانها بدرفتاری می کند و…
و با این شرایط روحی زن، فضای خانه متشنج و زندگی در آن برای همگان سخت می شود.
و اما راه چاره چیست؟ حتی زوجهایی که عاشق یکدیگر هستند گاهی در برخورد با یکدیگر دچار رنجش می شوند، زیرا بطور طبیعی وقتی کسی را دوست داریم از او توقعاتی داریم و گاهی از او بیش از دیگران توقع داریم، هنگامی که انتظاراتمان برآورده نمی شود می رنجیم. البته رنجش امری طبیعی است اما باید مراقب باشیم هرگز و تحت هیچ شرایطی رنجش خود را از همسر پوشیده نداریم، زیرا:
«رنجش های کوچک همچون طاعون، عشق را نابود می کند.» (لئو.اف. بوسکالیا)
رنجش های کوچک در روحمان انباشته می شود و سرانجام به آستانه انفجار می رسیم. در این مرحله است که جرقه ای می تواند آتش خشم بی پایان ما را شعله ور کند. داد و فریاد راه می اندازیم، بد و بیراه می گوییم، ناله و شیون سر می دهیم و ارتباط را خراب می کنیم. در اینجا قصد داریم شما را با دو فن مهم آشنا کنیم:

۱- فن گفت وگو:
اوایل ازدواج همه کوتاه می آیند، اغماض می کنند، از یاد می برند، می بخشند و زود آشتی می کنند. اما پس از مدتی هیچ یک کوتاه نمی آیند، اغماض نمی کنند، از یاد نمی برند و نمی بخشند. همه چیز از زیر ذره بین رد می شود، زود می رنجند و می رنجانند. بعد هم می گویند چرا من برای آشتی پیشقدم شوم. متأسفانه این روند به مرحله ای می رسد که زوج نتیجه می گیرند حرف زدن فایده ای ندارد. «او که اصلاً به حرفم گوش نمی دهد، تا حالا چند بار امتحان کرده ام، او خودخواه است و حرف، حرف خودش است.»
ممکن است شما با هم صحبت نکنید اما زندگی مشترک همچنان ادامه دارد. ناگزیر برای شناخت طرف مقابل و خواسته های او به حدس و گمان متوسل می شوید و مشخص است که این شناخت نمی تواند درونی و عمیق باشد.
همسر رنجیده می کوشد حقانیتش را ثابت کند. معتقد است رفتاری به دور از عدالت با او شده. اگر آنها قدمی برای رفع رنجش خود برندارند مدام بر میزان آن افزوده می شود و کار به قهر می کشد. در تمامی مراحل فوق هم صحبت شدن می توانست درهای آشتی را بگشاید. گاه خجالت باعث می شود برای رفع دلخوری قدم پیش نگذاریم. گاه از واقعیت فرار می کنیم و مشکل را رها می سازیم، گاهی هم مایلیم دیگران را شبیه خود کنیم.
اما باید دست از خودخواهی برداریم. باید بپذیریم یک رابطه مورد پسند بر حس احترام به عقیده و گفتار طرف مقابل استوار است. «پیش از ازدواج چشم ها را خوب باز کنید و بعد از آن کمی آنها را روی هم بگذارید.» ( فرانکلین )
باید همسرمان را همان طور که هست قبول کنیم. برای اینکه به خواسته های منطقی مان توجه کند باید به خواسته اش احترام بگذاریم. باید به شیوه پسندیده ای با او حرف بزنیم. اگر با او حرف نزنیم از کجا بداند که ما چه خواسته ای داریم. آنها که معتقدند از گفت وگو نتیجه ای نمی گیرند باید بدانند با شیوه حرف زدن، آشنایی کافی ندارند.
وقتی با همسر خود درددل کردیم و کدورتها رفع شد آنگاه به این نکته پی می بریم که:
«آنچه استحقاق نگرانی و تشویش را داشته باشد، هرگز وجود ندارد.» ( پلاتو )

۲- فن رفع دلخوری:
در زندگی زناشویی دلخوری ها، شکایات و مشاجره ها فراوان است، اگر چنین نباشد باید نگران بود زیرا به یقین رابطه زوج به سردی می گراید، نسبت به همسر بی اعتنا شده و دیگر هم را دوست ندارند زیرا از یکدیگر نمی رنجند. هر گفت وگویی شیوه ای دارد که اگر به همه نکاتش توجه شود پایانی خوش خواهد داشت. اکنون راههای گله گذاری خوب را شرح می دهم تا بتوانید این مرحله حساس را درست طی کنید: – پیش از صحبت سعی کنید خود را جای همسرتان بگذارید. با این کار بهتر به مشکلات او پی می برید.
– پیش از صحبت با همسر، هرگز موضوع را با دیگران مطرح نکنید، زیرا ممکن است گفته هایتان را به او تحویل دهند و او را علیه شما بشورانند.
– در ابتدای صحبت تأکید کنید قصد شما از مطرح کردن رنجش، رفع سوءتفاهم است. زیرا قهرهای طولانی و جدال بیهوده بوده و راه به جایی نمی برد.
– سعی کنید از نکات مثبت کارهای اخیر او یا آنچه از او پسندیده اید ذکری به میان آورید تا فضای مذاکره صمیمی شود.
– تأکید کنید ممکن است مقصر این ماجرا خودتان باشید. بنابراین محض رفع دلخوری اقدام به صحبت کرده اید.اگر تقصیری داشته اید حتماً آن را به زبان آورید و از همسرتان پوزش بخواهید. این کارتان جو گفت وگو را بهبود می بخشد و همسرتان فکر نمی کند محاکمه ای در کار است. در ضمن او نیز آماده پذیرفتن اشتباهاتش می شود.
– ضمن حل مسائل سعی کنید حرفهایتان را با زخم زبان، کنایه، تحقیر و تمسخر بیان نکنید. زیرا وضع از آنچه هست بدتر می شود.
– هرگز همسرتان را با دیگران مقایسه نکنید و مزایای آنها را به رخش نکشید. اگر می خواهید مقایسه ای در کار باشد سعی کنید او را با خودش، یعنی خطای احتمالی اش را با رفتار خوب خودش در موقعیتی دیگر مقایسه کنید.
– از دلخوریها و رنجش های کوچک شروع کنید و از گذشته های دور یاد نکنید. پس از رفع دلخوری او را وادار نکنید به گناهش اعتراف کند و از شما عذر بخواهد. این امر غرورش را می کشد و جری اش خواهد کرد.
– از یکدندگی بپرهیزید و لجبازی نکنید. اگر موردی در آن جلسه حل نشد، گفت وگو را به بعد موکول کنید.
– هنگام گفت وگو اگر همسرتان خواست حرفی بزند مانعش نشوید و سراپا گوش باشید. فرصت دهید تا اظهار نظر کند. با این رفتارتان ثابت می کنید او نیز دارای حق و حقوقی است. از طرفی همسر شما با حرف زدن تخلیه روانی می شود. وقتی گفته هایش تمام شد آرامش و راحتی زیادی احساس خواهد کرد و پیش خود خواهد گفت: «من هم حرفم را زدم» به این ترتیب امکان آشتی و رسیدن به تفاهم فراهم می شود.
– به هر شکل که می توانید رفع دلخوری را جشن بگیرید- با هدیه دادن شاخه گلی یا هر چیز جزیی مورد نیاز طرف مقابل- خانم می تواند کیک یا شیرینی بپزد، آقا می تواند دعوت به عصرانه یا شامی در بیرون از منزل کند و…
همیشه به یاد داشته باشید که آشتی های اجباری که در آن هیچ کدام از طرفین در خود تغییری نمی دهند بنیانی سست دارد. «بعد از یک سال زندگی زناشویی دیگر زن و مرد به فکر زیبایی صورت هم نمی افتند و برعکس فقط متوجه خلق و خو و رفتار یکدیگر می شوند.» (ساموئل اسمایلز)

۷- مراقب حساسیت های شوهرتان باشید
برای همسر خود ارزش و احترام قائل باشید، سخنش را قطع نکنید. اگر در محفل ها احترام لازم را به او نگذارید نباید انتظار داشته باشید دیگران برایش ارزش قائل شوند. همواره باید در کنار شوهرتان باشید نه در مقابل او. اگر چنین کردید باید تاوان خطاهایتان را هم بپردازید. اگر کسی بی احترامی ببیند به کسانی رو می آورد که تحسین و تشویقش می کنند.
اگر در مجالس کسی به شوخی شوهرتان را دست انداخت، از شوهر خود حمایت کنید. در مهمانی ها مراقب شیطنت های اطرافیان باشید. معمولاً بی غرض نیستند. زندگی سعادتبار ناشی از مراقبت های زوجین است. مردان هر ضعفی داشته باشند مایلند مورد محبت و احترام همسرشان واقع شوند. مواظب باشید به دام آدمهای حسود و دو به هم زن نیفتید که رهایی از شر آنها آسان نیست. اگر همسرتان عیبی دارد مواظب باشید در هیچ شرایطی با دیگران در میان نگذارید. «چرخ زندگی باید به دست خودتان بچرخد، آن را به دست دیگران ندهید که در جهت منفعت و مصلحت شما نمی چرخانند.»

۸- سنگ صبور شوهر باشید
نشاط، سرزندگی و خوشرویی شما اگر همراه با حوصله و صبوری باشد، شوهرتان خوشبخت ترین مرد عالم است. مردی که خسته و کوفته از فشار محیط کار به خانه می آید پی مکان امنی است تا تجدد قوا کند. سعی کنید غمخوار شوهر باشید و در ناراحتی هایش شریک باشید. وقتی از سختی ها و مشکلات می گوید فقط گوش کنید، او در این لحظه محتاج پند و اندرز نیست. هیچ گاه از اشتباهاتش یا اعترافهایش چماقی علیه او نسازید و اسیر جملاتی مثل «من که گفته بودم این کار را نکن» نشوید.پس ملکه ذهن خود کنید که شوهرتان به شدت به شما نیاز دارد و نباید کاری کنید که از شما فاصله بگیرد.
«خداوند شایستگی زن را در قلب او قرار داده است.» ( لاما رتین )

۹- شکم مرد دروازه قلب اوست
مردها دو گروه هستند: گروه اول مردهایی هستند که خیلی کم غذا می خورند اما به کیفیت آن و نحوه چیدن میز بسیار اهمیت می دهند. این دسته از مردها معمولاً یکی – دو غذا را خیلی دوست دارند. پختن غذاهای مورد علاقه شوهرتان ابراز غیرمستقیم مهر و محبت به اوست. با این کار به او می گویید: « تو برای من مهم هستی و خواسته هایت در درجه اول اهمیت قرار دارد. به خاطر توست که غذای مورد علاقه ات را پختم و در چیدن میز نهایت سلیقه و حوصله را به خرج دادم.»
گروه دوم مردان شکم پرست هستند و دوست دارند غذاهای چرب و سرخ کرده بخورند. حتی اگر با شوهرتان قهر هستید اما باز هم از شکم او نزنید. حال اگر شوهر اضافه وزن یا سوء هاضمه داشت چه باید بکنید؟
اگر می بینید غذای چرب و سرخ کرده سلامتی او را به خطر می اندازد از آن صرف نظر کنید و به تدریج به غذاهای رژیمی روی بیاورید. زیرا سلامتی شوهرتان از هر چیز دیگری مهمتر است. اما برای این که سروصدای شوهر شکم پرست تان در نیاید به او وعده بدهید هفته ای یکی- دوبار غذاهای مورد علاقه اش را خواهید پخت. مطمئن باشید دلخوری همسرتان موقتی خواهد بود زیرا پس از مدتی به این گونه غذاها عادت می کند. ممکن است در ظاهر حرفی نزند اما وقتی می بیند مراقب سلامتی اش هستید در باطن شما را ستایش می کند.

۱۰- چگونه مرد را در انجام کارهای خانه شرکت بدهید
بیشتر مردانی که از زیر بار کار خانه، شانه خالی می کنند مدعی هستند همسرشان کار آنها را قبول ندارد و مدام ایراد می گیرد.«هر وقت می خوای کمک کنی کار منو زیادتر می کنی»،«بلندشو برو پی کارت، تو بلد نیستی سبزی پاک کنی»،«مزاحم نشو تو کار نکنی بهتر است» و بعد همین خانم پیش مشاور می آید و می گوید: «شوهرم مسئولیت پذیر نیست و کمکم نمی کند.»بنابراین خانم محترم چاره ای نیست جز انتخاب راههایی که امکان همکاری مردان را در خانه بیشتر می کند. نکات زیر شما را در این مهم یاری می دهد:
به مرد فرصت دهید کارهایی را انجام دهد که علاقه مند است.
غر غر کردن و نالیدن از فشار کار، چاره درد نیست. ببینید چگونه می توانید شوهرتان را به کار تشویق کنید.
اگر شوهرتان کاری را ناشیانه انجام داد ملامتش نکنید وگرنه قهر می کند و دیگر دست به سیاه و سفید نمی زند. هر کار خوب او را تحسین کنید تا به انجام باقی کارها ترغیب شود.- به تدریج شوهرتان را متوجه کنید به کمکش نیاز دارید و این کمک وظیفه اوست.
برای مرد تکلیف تعیین نکنید کدام کار وظیفه اوست. مردان دوست ندارند تحت قید و بند در آیند. بگذارید به میل خود سهمی از کارخانه را به عهده بگیرند. به شوهرتان فرصت دهید وظیفه اش را انجام دهد، اگر از یاد برد یا تنبلی کرد جنجال راه نیندازید و صبوری و متانت به خرح دهید. اگر به عشق اجازه دهید آزادانه جاری می شود، بر هر مانعی غالب خواهد شد»